Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

..τώρα που πήρα τη λαχτάρα στάχτη να γίνουν όλα πια..


Χρόνια πολλά Αντρέα μου..


Σβήσε το φεγγάρι

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Φύγε αφού το θέλεις,
πώς να σ' εμποδίσω,
με τα λόγια δεν μπορώ.
Φύγε αφού το θέλεις,
δεν θα τρέξω πίσω,
δεν θα σε παρακαλώ.
Φύγε και θα μείνω
στ' άδειο μαξιλάρι
να μετράω το κενό.
Μόνο όπως θα φεύγεις
κάνε μου μια χάρη:
σβήσε το φεγγάρι,
σβήσ' το απ' τον ουρανό μου.

Σβήσε το φεγγάρι,
σβήσε μου τα μάτια,
σβήσε μου τις λέξεις
να μη σε φωνάξω πίσω.
Σβήσε το φεγγάρι,
σπάσ' το σε κομμάτια
να μη δω που φεύγεις,
να μη σε ξαναγαπήσω.
Σβήσε το φεγγάρι.

Φύγε αφού το θέλεις
με κορμί σκυμμένο,
με το βλέμμα χαμηλά.
Φύγε αφού το θέλεις,
σε καταλαβαίνω,
όποιος φεύγει δεν μιλά.
Φύγε και για μένα
μη σ' ενδιαφέρει,
τίποτα δεν σου ζητώ.
Μόνο όπως θα φεύγεις
άπλωσε το χέρι,
σβήσε αυτό τ' αστέρι,
σβήσ' το απ' τον ουρανό μου.


Leave if you want it
How can I to prevent it
I cannot with the words
Leave if you want it
I will not run behind you
I will not pray you
Leave and I will stay
In the empty pillow
To count the emptiness
Only as you will leaving
Do me a favour
Put out the moon
Put it out from my sky

Put out the moon
Put out my eyes
Put out my words
To not call you back
Put out the moon
Break it in pieces
To not see you leaving
To not love you again
Put out the moon

Leave if you want it
With the body bended
With the sight low
Leave if you want it
I understand you
The one who leaves doesn't speak
Leave and for me
Don't be interested
I don't ask you anything
Only as you will leaving
Spread your hand
Put out this star
Put it out from my sky

Σβήσε το φεγγάρι - Δημήτρης Μητροπάνος



ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΘΕΛΑ

Απόψε θά 'θελα να 'ρθείς
και να μου πεις σε θέλω
απ' το σκοτάδι να φανείς
σαν ξεχασμένο τρένο

Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό

Απόψε θά 'θελα να βγω
στου κόσμου το μπαλκόνι
να σου φωνάξω "όσο ζω
ποτέ δεν θά'σαι μόνη"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ- ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΘΕΛΑ




Απόψε θέλω να πιω

Απόψε θέλω να πιω
τίποτα μετά να μη θυμάμαι
μέσα στον καπνό να παγιδευτώ
συνέπειες να μη φοβάμαι

Απόψε θέλω να πιω
θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου.
Μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ.
Για τα χαμένα όνειρά μου.

Θα ανάβω με τσιγάρα...
θα σβήνω με ποτά...
τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια...

Θα ανάβω με τσιγάρα...
θα σβήνω με ποτά...
τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια...

Απόψε θέλω να πιω...
Όλους κι όλα να τα διαγράψω.
Μέσα στον καπνό να εξαφανιστώ
πίσω να μην ξανακοιτάξω.

Θα ανάβω με τσιγάρα...
θα σβήνω με ποτά...
τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια...

Θα ανάβω με τσιγάρα...
θα σβήνω με ποτά...
τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια..

Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Στίχοι: Σοφία Αργυροπούλου
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου

Χάρις Αλεξίου - Απόψε θέλω να πιω - Xaris Alexiou




Θα πιω απόψε το φεγγάρι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Θα πιω απόψε το φεγγάρι
και θα μεθύσω και θα πω
αφού πονάς για κάποιον άλλο
ρίξε μαχαίρι να κοπώ

Κι όταν με κόψει το μαχαίρι
μετανιωμένη θα μου πεις
πάρε του φεγγαριού το δάκρυ
κι από το αίμα να πλυθείς

Kι εγώ θα κόψω το φεγγάρι
θα σ' το καρφώσω στα μαλλιά
και σαν πλαγιάσουμε θα έχω
τον ουρανό στην αγκαλιά

Κι όταν ξυπνήσουμε και πάμε
ξανά στα στέκια τα παλιά
σκέψου τι όμορφη που θα 'σαι
με το φεγγάρι στα μαλλιά

Bebere la luna esta noche
Me emborrachare y dire
Si amas a otro
Tira el cuchillo para cortarme

Y cuando el cuchillo me corte
Arrepentida me diras
Coje la lagrima de la luna
Para lavarte la sangre

Y yo cortare la luna
Y te la pondre sobre el pelo
Y cuando nos acostaremos tendre
El cielo entre mis brazos

Y cuando nos despertaremos e iremos
De nuevo a los antiguos lugares
Piensa como estaras bella
Con la luna sobre tu pelo


Γιάννης Πουλόπουλος - Θα πιω απόψε το φεγγάρι



Ποιο το χρώμα της αγάπης

Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Πρώτη εκτέλεση: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρεί.

Να 'ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά.
Κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα 'χει μοναξιά.

Να 'χει τ' ουρανού το χρώμα
θα 'ναι μακριά.
Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα ' πονηρή.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει.

Να 'ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά.
Να 'ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.
Να 'ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.

Ποιο το χρώμα της αγάπης - Λουδοβίκος των Ανωγείων


Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

..βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του σου τραγουδάω πού να είσαι δεν ακούς..



Σ΄Αγαπώ Να Προσέχεις

Με κοιτάς μες τα μάτια
μα ποτέ σου δεν είδες
τα σβησμένα μου φώτα
τις χαμένες μου ελπίδες.

Το μηδέν του Σαββάτου
της αυγής το γαμώτο
με κοιτάς και σωπαίνεις
κι η σιωπή κάνει κρότο.

Με κοιτάς λες και είμαι
τρύπιο πάνω σου ρούχο
μου ζητάς να σκοτώσω
την αγάπη που σου 'χω.

Και φοβάμαι μη φύγεις
ο αέρας παγώνει
κι η καυτή σου ανάσα
το μυαλό μου θολώνει.

Και φοβάμαι μη φύγεις
μα άλλο δρόμο δεν έχεις
και σου γράφω στο τζάμι
σ' αγαπώ να προσέχεις.

Με κοιτάς μες τα μάτια
κι απορείς που δεν κλαίνε
η αγάπη δε φεύγει
είναι μέσα μας λένε.

Κάπου αλλού ταξιδεύεις
κι όμως πλάι μου είσαι
μεσ' την τρέλα του κόσμου
μ' αγνοείς κι αγνοείσαι.

Με κοιτάς μες τα μάτια
και η μέρα τελειώνει
σαν τον ήλιο που φεύγει
με κοιτάς και νυχτώνει.
Παπακωνσταντίνου Βασίλης

Παπακωνσταντίνου Βασίλης Σ΄Αγαπώ Να Προσέχεις




Πάρε με

Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου

Σαν δυο φωτάκια βραδινού αεροπλάνου
τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα
η αγκαλιά σου είναι η σκάλα του Μιλάνου
κι εγώ απόψε έχω επίσημη πρεμιέρα

Πάρε με πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα
πριν απ' το βράδυ αυτό

Θέλω να δω το πρόσωπο σου ανθισμένο
να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο αντέξεις
σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο
σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις

Πάρε με πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα
πριν απ' το βράδυ αυτό

Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου
εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι
όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου
μα σ' αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι

Πάρε με πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα
πριν απ'το βράδυ αυτό


ΠΑΡΕ ΜΕ Βασίλης Παπακωνσταντινου 1987




Αγαπάω Κι Αδιαφορώ

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά

Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα


Β.Παπακωνσταντίνου - Αγαπάω Κι Αδιαφορώ




Βράδυ Σαββάτου

Βράδυ Σαββάτου κι εσύ σαι κάπου
άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες
περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες

Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του
και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς
βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του
σου τραγουδάω πού να είσαι δεν ακούς

Άδεια η πόλη πού πήγαν όλοι
κι όλοι σαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις
άδεια η πόλη τι γίναν όλοι
αν με θυμάσαι στην υγειά μου κάτι πιες

Βράδυ Σαββάτου κι η μοναξιά του
να με γυρίζει σαν σκυλί στις γειτονιές
βράδυ Σαββάτου κι η συννεφιά του
να με τυλίγει από παντού χωρίς να φταις

Στίχοι, Μουσική: Χρήστος Κυριαζής

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Βράδυ Σαββάτου



Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

..θα 'μαι εδώ, κι όλα πάλι ξανά όπως τελειώνουν έτσι θ' αρχίσουν. .



Σ' αγαπώ

Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ
κάτι να σε εντυπωσιάσει,
στον αέρα ένα σημάδι σου να πιάσει
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ.

Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ
μα κολλάω και πάλι σ' όλα εκείνα,
που έλεγε γελώντας η Μελίνα
Βρήκα κάτι λοιπόν να σου πω,
που είναι πάντα καινούριο κι απλό.

Σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ για το τώρα το πριν το μετά και το πάντα,
σ' αγαπώ
η καρδιά μου τρελάθηκε βαράει σαν ξεκούρδιστη μπάντα.

Σ' αγαπώ,
θα με βρεις το πρωί όταν όλα τα φώτα θα σβήσουν,
θα 'μαι εδώ,
κι όλα πάλι ξανά όπως τελειώνουν έτσι θ΄ αρχίσουν.

Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ
μα νομίζω τίποτα δε μου ανήκει,
τα κρατάει καλά κρυμμένα η Αλίκη
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ.

Ψάχνω κάτι καινούργιο αλλά
τριγυρνώ συνεχώς στα παλιά
με τη βάρκα του Μάνου σ' ένα κύμα,
το γαλάζιο του Οδυσσέα σ' ένα ποίημα
βρήκα κάτι λοιπόν να σου πω
που είναι πάντα καινούργιο κι απλό.

Σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ για το τώρα το πριν το μετά και το πάντα,
σ' αγαπώ,
η καρδιά μου τρελάθηκε βαράει σαν ξεκούρδιστη μπάντα.

Σ' αγαπώ,
θα με βρεις το πρωί όταν όλα τα φώτα θα σβήσουν,
θα 'μαι εδώ,
κι όλα πάλι ξανά όπως τελειώνουν έτσι θ' αρχίσουν.

Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
& Αντώνης Ρέμος ( Ντουέτο )

Σ' αγαπώ - Αντώνης Ρέμος Άλκηστις Πρωτοψάλτη



Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΟΥ



Στο Νάσο και το Χάρη μου!

Ύμνος του Ολυμπιακού - Anthem of Olympiakos


ΘΡΥΛΕ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΕ ΜΕΓΑΛΕ ΚΑΙ ΤΡΑΝΕ
ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΤΟΝ ΠΥΡΙΝΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΥΓΑ ΠΟΤΕ
ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΟΜΑΔΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ
ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΟΥ
ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΟΜΑΔΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ
ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΟΥ
ΔΟΞΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΧΙΛΙΟΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΕΝΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΞΑΚΟΥΣΤΕ
ΤΡΕΜΟΥΝ ΣΤ' ΑΚΟΥΣΜΑ ΣΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΑΝΤΟΣ ΚΙ Ο ΠΕΛΕ
ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΟΜΑΔΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ
ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΟΥ
ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ
ΟΜΑΔΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ
ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΟΥ

..κάθε μας στιγμή σε χώρο μυστικό καρδιά μου σ' ανταμώνω..


Έλα λίγο

Έλα λίγο
μόνο για λίγο
ζω και ξαναζώ
κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ' ανταμώνω

Έλα λίγο
μόνο για λίγο
μέσα μου σιωπή
μίλα μου εσύ
όλη μου η ζωή
στα χέρια σου κλεισμένη

Έλα λίγο
μόνο για λίγο
ζω και ξαναζώ
κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ' ανταμώνω

Έλα λίγο μόνο για λίγο...

Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη

Come for a while

Come for a while
just for a while.
I live and i live again
in each moment of ours
i meet you, my love
at a secret place

Come for a while
just for a while.
There's silence inside me
talk to me
my whole life is closed in your hands.

Come for a while
just for a while
I live and i live again
in each moment of ours
i meet you, my love
at a secret place

Come for a while, just for a while..

ΕΛΑ ΛΙΓΟ - ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ - ( ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ )



Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη
Άλλες ερμηνείες: Αντώνης Καλογιάννης

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια - Ελένη Βιτάλη



Πάμε γι'άλλες πολιτείες

Πάμε γι' άλλες πολιτείες ερωτικές,
Να βρεθούμε σ' εμπειρίες λυτρωτικές,
Αν το θες.

Πάμε γι' άλλες πολιτείες αναρχικές,
Να βρεθούμε σ' απεργίες προσωπικές,
Αν το θες.

Πάμε γι' άλλες πολιτείες μελλοντικές,
Να βρεθούμε σ' εμπειρίες αληθινές,
Αν το θες.

Πάμε γι' άλλες πολιτείες αναρχικές
να βρεθούμε σε πορείες ατομικές,
Αν το θες.

Ελένη Βιτάλη - Πάμε γι'άλλες πολιτείες



Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

No hago otra cosa que pensar en ti..



No Hago Otra Cosa Que Pensar En Ti

No hago otra cosa que pensar en ti
Por alagarte y para que se sepa
Tome papel y lápiz.
Y esparcí
Las prendas de tu amor,
Sobre la mesa..
Buscaba una canción
Y me perdí
En un montón de palabras gastadas
No hago otra cosa que pensar en ti
Y no se me acurre nada...

Enciedo un cigarrillo y otro más
Un día de estos he de plantearme
Muy seriamente dejar de fumar
Con esa tos que me entra al levantarme
Busqué mirando al cielo inspiración
Y me quedé colgado en las alturas
Por cierto, al techo no le hiría nada mal
Una mano de pintura..

Miré por la ventana
Y me fugé
Con una niña que iba en bicicleta
Me distrajo un vecino
Que también..
No hacía más que rascarse la brageta (cabeza)
No hago otra cosa que pensar en ti
Y nada me gusta más que hacer canciones
Pero hoy las musas han pasado de mi
Andarán de vacaciones.
(No hago otra cosa que pensar en ti
Pero los versos huyen de mis manos
Y es que las musas han pasado de mi
Se habrán ido con el Nano
(Joan Manuel Serrat).


No hago otra cosa que pensar en ti -Joan Manuel Serrat-




Poema de amor

EL sol nos olvidó ayer sobre la arena,
nos envolvió el rumor suave del mar,
tu cuerpo me dio calor; tenía frío,
y allí en la arena
entre los dos nació este poema,
este pobre poema de amor para ti.
Mi fruto, mi flor,
mi historia de amor,
mis caricias.
Mi humilde candil,
mi lluvia de abril,
mi avaricia.
Mi trozo de pan,
mi viejo refrán,
mi poeta.
La fe que perdí,
mí camino
y mi carreta.
Mi dulce placer,
mi sueño de ayer,
mí equipaje.
Mi tibio Rincón,
mi mejor canción,
mi paisaje.
Mi manantial,
mi cañaveral,
mí riqueza.
Mi leña, mi hogar,
mi techo, mi lar,
mi nobleza.
Mi fuente, mi sed,
mi barco, mi red
y la arena.
Donde te sentí,
donde te escribí
mi poema.

Joan Manuel Serrat. Poema de amor




Aquellas pequeñas cosas

(Joan Manuel Serrat)

Uno se cree
que las mató
el tiempo y la ausencia.
Pero su tren
vendió boleto
de ida y vuelta.

Son aquellas pequeñas cosas,
que nos dejó un tiempo de rosas
en un rincón,
en un papel
o en un cajón.

Como un ladrón
te acechan detrás
de la puerta.
Te tienen tan
a su merced
como hojas muertas

que el viento arrastra allá o aquí,
que te sonríen tristes y
nos hacen que
lloremos cuando
nadie nos ve.



Joan Manuel Serrat - Aquellas pequeñas cosas



De vez en cuando la vida

(Joan Manuel Serrat)

De vez en cuando la vida
nos besa en la boca
y a colores se despliega
como un atlas,
nos pasea por las calles
en volandas,

y nos sentimos en buenas manos;
se hace de nuestra medida,
toma nuestro paso
y saca un conejo de la vieja chistera
y uno es feliz como un niño
cuando sale de la escuela.

De vez en cuando la vida
toma conmigo café
y está tan bonita que
da gusto verla.
Se suelta el pelo y me invita
a salir con ella a escena.

De vez en cuando la vida
se nos brinda en cueros
y nos regala un sueño
tan escurridizo
que hay que andarlo de puntillas
por no romper el hechizo.

De vez en cuando la vida
afina con el pincel:
se nos eriza la piel
y faltan palabras
para nombrar lo que ofrece
a los que saben usarla.

De vez en cuando la vida
nos gasta una broma
y nos despertamos
sin saber qué pasa,
chupando un palo sentados
sobre una calabaza.



De vez en cuando la vida -Joan Manuel Serrat


Hoy Puede Ser Un Gran Dia
Serrat Joan Manuel

Hoy puede ser un gran día,
plantéatelo así,
aprovecharlo o que pase de largo,
depende en parte de ti.

Dale el día libre a la experiencia
para comenzar,
y recíbelo como si fuera
fiesta de guardar.

No consientas que se esfume,
asómate y consume la vida a granel.
hoy puede ser un gran día,
dúro con él.

Hoy puede ser un gran día
donde todo está por descubrir,
si lo empleas como el último
que te toca vivir.

Saca de paseo a tus instintos
y ventílalos al sol,
y no dosifiques los placeres,
si puedes, derróchalos.

Si la rutina te aplasta
dile que ya basta de mediocridad,
hoy puede ser un gran día
date una oportunidad.

Hoy puede ser un gran día
imposible de recuperar,
un ejemplar único,
no lo dejes escapar.

Que todo cuanto te rodea
lo han puesto para tí,
no lo míres desde la ventana
y siéntate al festín.

Pelea por lo que quieres
y no desesperes si algo no anda bien,
Hoy puede ser un gran día,
y mañana también!


joan manuel serrat - hoy puede ser un gran dia




Cantares...
.
Todo pasa y todo queda,
pero lo nuestro es pasar,
pasar haciendo caminos,
caminos sobre el mar.
..
Nunca persequí la gloria,
ni dejar en la memoria
de los homres mi canción;
yo amo los mundos sutiles,
ingrávidos y gentiles,
como pompas de jabón.
.
Me gusta verlos pintarse
de sol y grana, volar
bajo el cielo azul, temblar
súbitamente y quebrarse...
.
Nunca perseguí la gloria.
.
Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.
.
Al andar se hace camino
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.
.
Caminante no hay camino
sino estelas en la mar...
.
Hace algún tiempo en ese lugar
donde hoy los bosques se visten
de espinos
se oyó la voz de un poeta gritar
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."
.
Golpe a golpe, verso a verso...
.
Murió el poeta lejos del hogar.
Le cubre el polvo de un país
vecino.
Al alejarse le vieron llorar.
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."
.
Golpe a golpe, verso a verso...
.
Cuando el jilguero no puede
cantar.
Cuando el poeta es un peregrino,
cuando de nada nos sirve rezar.
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."
.
Golpe a golpe, verso a verso.

Joan Manuel Serrat - Cantares



Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

..κι απ' τη ρίζα του χειμώνα φύτρωσε μια ανεμώνα..

Όμορφή μου Κατερίνα Χρόνια Πολλά!


Όμορφή μου Κατερίνα


Στίχοι / Lyrics: Λάκης Τεάζης - Lakis Teazis
Μουσική / Music: Σπύρος Παπαβασιλείου
Spiros Papavasileiou

Κάνει βόλτα το φεγγάρι,
βγαίνουν έξοδο οι φαντάροι,
κι είναι μια βραδιά ωραία
στην Αθήνα, στον Περαία.
Χάθηκαν οι καστανάδες
κι οι αργόσχολοι βοριάδες,
κι απ' τη ρίζα του χειμώνα
φύτρωσε μια ανεμώνα.

Όμορφή μου Κατερίνα,
του μπαξέ μου καρδερίνα,
άνοιξε την αγκαλιά σου
και τα ροδοβλέφαρά σου•
να χυμήξω στ' ακρογιάλια
του κορμιού σου τα καθάρια
που 'χουν βότσαλα κοχύλια,
τ' ουρανού τα πετραχήλια.

Βγαίνει βόλτα η λατέρνα,
στολισμένη ως τη φτέρνα,
κι ένα αμούστακο χαμίνι
μιας μικρής τον ήλιο πίνει.
Κι ένας άνεμος αντάρτης
σαν ηλιοκαμένος ναύτης
βγήκε τσάρκα στα σοκάκια
να γλυκάνει τα φαρμάκια.


Όμορφή μου Κατερίνα,
του μπαξέ μου καρδερίνα,
άνοιξε την αγκαλιά σου
και τα ροδοβλέφαρά σου•
να χυμήξω στ' ακρογιάλια
του κορμιού σου τα καθάρια
που 'χουν βότσαλα κοχύλια,
τ' ουρανού τα πετραχήλια.

Δισκογραφία: Τα σημερινά-1981



Antonis Kalogiannis: Όμορφή μου Κατερίνα


Oh my lovely Katerina

The moon is going for a stroll,
It sees the soldiers coming out,
The evening is so beautiful,
Here in Athens and Piraeus.
Chestnut sellers now have left us,
and the north winds now have gone,
There from frosty roots of winter,
Peeps out one anemone.

O my lovely Katerina,
Pretty goldfinch of my garden,
Open up your loving arms,
And your rosy eyelids warm,
So I can run upon the sand
And the sea shores of your body.
Many sea shells, little pebbles
Under moon and stars of sky.

The organ grinder's on his walk,
His cart adorned from top to toe,
And there a young lad drinking in,
The golden sun of pretty girl.
And now a nicely cooling wind,
Like sun tanned face of sailor man,
It blows along the narrow streets
And brightens up this dawning day.

O my lovely Katerina,
Pretty goldfinch of my garden,
Open up your loving arms,
And your rosy eyelids warm,
So I can run upon the sand
And the sea shores of your body.
Many sea shells, little pebbles
Under moon and stars of sky.


Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

..Δεν το μπορείς όσο κι αν θες να με ξεχάσεις Δεν το μπορώ ό,τι κι αν πω να σ' αρνηθώ..


Ο τρελλός

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός

Με κυνηγούν, με κυνηγούν κάθε βραδυά
της γειτονιά, της γειτονιάς σου τα παιδιά
με κοροϊδεύουν τα παιδιά
σαν παίρνω την ανηφοριά
να σου χαρίσω μια ζεστή καρδιά
κι όταν στην πόρτα σου μιλώ
τα σκαλοπάτια σου φιλώ
εσύ φωνάζεις "διώξ'τε τον τρελό"

Θα την αντέξω του τρελού τη ρετσινιά
μα πώς ν'αντέξω την δική σου απονιά
πες μου δυο λόγια να σωθώ
προτού στ'αλήθεια τρελαθώ
δος μου το χέρι για να κρατηθώ
Κι όταν στην πόρτα σου μιλώ
τα σκαλοπάτια σου φιλώ
μη μου φωνάζεις "διώξ'τε τον τρελό"!

Σταμάτης Κόκοτας - Ο τρελλός




Δεν το μπορείς

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας

Άρχιζε για μένα ο κόσμος μπρος στα σκαλοπάτια σου
μέσα στα μάτια σου
η ζωή μου ξαγρυπνούσε μπρος στο παραθύρι σου το σκοτεινό
Ώσπου άρπαξε μια νύχτα η φωτιά το στόμα σου
και τ' άγιο σώμα σου
κάποιος άλλος το φιλούσε και σεργιάνι το 'βγαζε
στον ουρανό

Δεν το μπορείς όσο κι αν θες να με
ξεχάσεις
Δεν το μπορώ ό,τι κι αν πω να σ' αρνηθώ
Δεν το μπορείς να γίνεις χτες και να περάσεις
Δεν το μπορώ με τον καημό να μετρηθώ

Είχα το μικρό σου χέρι άστρο και φεγγάρι μου
προσκυνητάρι μου
μάζευα τα δάκρυά σου και φιλιά σου τα 'στελνα το δειλινό
Ώσπου ήρθε κάποια νύχτα κι όλα αυτά τελειώσανε
κεριά που λιώσανε
κάποιος άλλος σε φιλούσε και σεργιάνι σ' έβγαζε στον ουρανό

κοκοτας σταματης ,δεν το μπορεις ,stamatis kokotas




Πες πως μ' αντάμωσες

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας

Διώξε με, λοιπόν, μην κάνεις πίσω
Σε παρακαλώ μη λυπηθείς
Ήτανε γραφτό να σ' αγαπήσω
Ήτανε γραφτό να μ' αρνηθείς

Πες πως μ' αντάμωσες μια νύχτα σ' ένα όνειρο
Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί
Και μη σκεφτείς ότι για με δεν ήσουν όνειρο
Και μη νοιαστείς τι θ' απογίνω στη ζωή

Άσε με λοιπόν να σε σκεπάσω
Κάνει απόψε τόση παγωνιά
Και τα μάτια κλείσε να περάσω
σαν σκιά στη μαύρη λησμονιά



σταματης κοκοτας ,πες πως μ ανταμωσες.stamatis kokotas



Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας
Άλλες ερμηνείες: Δήμητρα Γαλάνη

Μη μου χτυπάς
τα μεσάνυχτα τη πόρτα
μη μου μιλάς
να σ' ακούσω δεν μπορώ

Αν μ' αγαπάς
μην γυρίζεις πίσω
άσε να κρατήσω
τον πόνο συντροφιά

Όπου κι αν πας
την αγάπη παίρνεις
το σκοτάδι φέρνεις
και τη συννεφιά

κοκοτας σταματης ,μη μου χτυπας τα μεσανυχτα την πορτα



..μα φωτίζει ο δρόμος ο δρόμος ο δρόμος ξαφνικά από μιαν αστραπή ..




Την πόρτα ανοίγω το βράδυ

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
τη λάμπα κρατώ ψηλά
να δούνε της γης οι θλιμμένοι
να ρθούνε να βρουν συντροφιά

να βρούνε στρωμένο τραπέζι
σταμνί για να πιεί ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος του κόσμου αδερφός

να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ρθει συντροφιά κι ο Χριστός
Λειβαδίτης, Μίκης

Giorgos Dalaras - Tin porta anoigo to vrady






Λουλούδι

Στίχοι: Φάμελος Μανώλης
Μουσική: Φάμελος Μανώλης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες: Μανώλης Φάμελος

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη
γίνεται τραγούδι τραγούδι τραγούδι
που με ταξιδεύει στη βροχή

Στη μεγάλη θάλασσα στ' ουρανού το τέλος
και στις λάμψεις των αστεριών
από την αρχή μου χαμένος χαμένος
τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη

Σκοτεινός που είναι ο κόσμος ο κόσμος ο κόσμος
πώς να βρω την πίστη μου εκεί
μα φωτίζει ο δρόμος ο δρόμος ο δρόμος
ξαφνικά από μιαν αστραπή

Πριν χαθεί στη θάλασσα στ' ουρανού το τέλος
και στις λάμψεις των αστεριών
από την αρχή μου χαμένος χαμένος
τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη

Giwrgos Dalaras - Louloudi


Grzegorz Turnau & George Dalaras - Kwiat



Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

..Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα Να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει..


Πόλη χιόνι
Στίχοι: Άντρη Θεοδώρου
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας


Γεμάτο δάκρυα στάζει το πέλαγος
Μοιάζει το χιόνι σου φέτος να καίει
Μοιάζει το μέλλον να είναι απροσπέραστο
Σ' ένα παρόν που στενάζει και κλαίει

Είναι χλωμό του ουρανού το στερέωμα
Και τούτη η πόλη φαρμάκι να στάζει
Έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα
Να σ' αντικρίζω καθώς θα χαράζει

Όσο μ' αγάπησες τόσο σε πρόδωσα
Όσο με πρόδωσες σ' είχα αγαπήσει
Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα
Κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει...

Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο
Κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες
Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο
Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες

Είναι η πόλη μας τώρα πια φάντασμα
Μοιάζει με πίνακα που έχει ξεβάψει
Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα
Να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει

Έτσι κοιτάζω την πόλη που αγάπησα
Όταν σε είχα σε αυτή συναντήσει
Έτσι κοιτάζω την πόλη που άφησα
Όταν στην άβυσσο μ' είχες αφήσει...


Φίλιππος Πλιάτσικας-Πόλη Χιόνι



Full of tears dribbles the ocean
Your snow seems to burn this year
The future seems to be inaccessible
At a present time which groans and cries

Sky's fastening is wan
And this city to dribble poison
I've lost a long time ago the right
To face you as it'll will be breaking (dawning)

As much as you loved me, so much I betrayed you
As much as you betrayed me, I had loved you
As much as you were leaving me, so much I was leaving you
And as much as you hated me, I have hated myself...

I close the eyes and I see tomorrow
And it's a tomorrow without images
Maybe love could live the day after tomorrow
Maybe these winters could pass too

Now our city is a ghost
It looks like a picture which has faded
And it has left only the sea
To remind me what I have forgotten

Thus I look at the city that I loved
When I had met you in this (city)
Thus I look at the city that I left
When you had left me in the abyss...


Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

..Με κλωστούλες ασημένιες Πλέκω τις κρυφές σας έννοιες Σε τραγούδι της ζωής ..


Κι αν τα μάτια σου
Λοΐζος Μάνος

Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε
Έχουν τρόπο και μου λένε
Για τον πόνο που πονούν

Μ' ένα βλέμμα λυπημένο
Πρωινό συννεφιασμένο
Για την Άνοιξη ρωτούν

Με κοιτάζουν, μου μιλούνε κι απορούνε
Αχ, τα μάτια σου
Για τα όνειρα που κάνανε, ρωτούνε
Αχ, τα μάτια σου

Μάτια παραπονεμένα
Μάτια που είσαστε για μένα
Θάλασσες υπομονής

Με κλωστούλες ασημένιες
Πλέκω τις κρυφές σας έννοιες
Σε τραγούδι της ζωής

Με κοιτάζουν, μου μιλούνε κι απορούνε
Αχ, τα μάτια σου
Για τα όνειρα που κάνανε, ρωτούνε
Αχ, τα μάτια σου

Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε
Έχουν τρόπο και μου λένε
Για τον πόνο που πονούν


Tάνια Τσανακλίδου & Βασίλης Παπακωνσταντίνου



Αυτή η νύχτα μένει

Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Παπίου
Άλλες ερμηνείες: Μελίνα Κανά

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα και γω κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ'άστρα μες στην λασπουργιά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο


ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ-ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ



Ας ερχόσουν για λίγο

Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Πρώτη εκτέλεση: Δανάη, Στέλλα Γκρέκα
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πάριος
Τάνια Τσανακλίδου || Μανώλης Φάμελος

Πού να 'σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό
πότε η θλίψη και πότε ο πόνος

Πού να 'σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που με χτυπάει τ' άγριο τ' αγέρι
να 'ρθεις και μ' ένα φιλί καυτό
να με γεμίσεις με καλοκαίρι

Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά

Πού να 'σαι, να 'ρθεις το βράδυ αυτό
σ' αυτούς τους δρόμους που σ' αγαπούνε
το ντουετάκι τους το γνωστό
τα βήματά μας να ξαναπούνε

Πού να 'σαι να 'ρθεις το βράδυ αυτό
που 'γινε φύλλο ξερό η ελπίδα
να 'ρθεις κοντά μου να φυλαχτώ
από του πόνου την καταιγίδα

Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά


Tania Tsanaklidou-As erxosoun gia ligo



..Απ' τον τόπο που είμαι εγώ ξεύρουν ν' αγαπούν ξεύρουν τον καημό να κρύβουν ξεύρουν να γλεντούν..



Γλυκερία - Τι σε μέλλει εσένανε
& H τράτα μας η κουρελού
( Παραδοσιακό Δημοτικό Μικράς Ασίας )

Τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ
Τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ
απ' το Καραντάσι φως μου ή απ' το Κορδελιό
απ' το Καραντάσι φως μου ή απ' το Κορδελιό

Τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ αφού δε μ' αγαπάς

Απ' τον τόπο που είμαι εγώ ξεύρουν ν' αγαπούν
Απ' τον τόπο που είμαι εγώ ξεύρουν ν' αγαπούν
ξεύρουν τον καημό να κρύβουν ξεύρουν να γλεντούν
ξεύρουν τον καημό να κρύβουν ξεύρουν να γλεντούν

Τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ αφού δε μ' αγαπάς

Τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ αφού δε μ' αγαπάς


H τράτα μας η κουρελού
( Δημοτικό Νησιώτικο )


H τράτα μας η κουρελού η χιλιομπαλωμένη
όλο την εμπαλώναμε κι όλο ήταν ξηλωμένη

Επήρα μια στα πανιά
επήρα δυο στο χωριό
επήρα τρεις στο σπίτι της

Αν το 'ξερε η μάνα μου πως δούλευα στην τράτα
θα μου 'στελνε τα ρούχα μου και την παλιά μου βράκα

Επήρα μια στα πανιά
επήρα δυο στο χωριό
επήρα τρεις στο σπίτι της

Την τράτα μου την πούλησα
εισ τη Θεσσαλονίκη

Επήρα μια στα πανιά
επήρα δυο στο χωριό
επήρα τρεις στο σπίτι της


Γλυκερία - Τι σε μέλλει εσένανε & H τράτα μας η κουρελού


Νησιώτικο (Καβοντορίτικο)


Ikariotikos Artemis Tavropolos


Domna Koundouri - Tzivaeri (Sthn ygeia mas)


Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

..Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις ότι με λόγια δε σου 'χω πει ..


Θάλασσες

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνα
Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Μητροπάνος

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ' αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ό,τι θες

Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω
Τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ
μονάχος μου να ζήσω
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω,
θα βγω να σε ζητήσω

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ' αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
ότι με λόγια δε σου 'χω πει


Dimitris Mitropanos-Thalasses