Αυτό είναι στο βάθος η ποίηση, η τέχνη να οδηγείσαι και να φτάνεις προς αυτό που σε υπερβαίνει.Οδυσσέας Ελύτης

Απρίλη μου - My April
Στίχοι / Lyrics: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική / music: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση / first performance: Γρηγόρης Μπιθικώτσης-1962

Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές

Γιομίζ' η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το 'χω μυστικό.

Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο-, στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο.

Γιομίζ' η γειτονιά...

Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα 'ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα 'ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ.




My blond April
And my fragrant May
My heart how can you resist
such love and such beauty.

The neighbourhood is feeling up with songs and kisses
My girlfriend is called Lenio,
But it is a secret.

My pale star
Ray of the moon, in your fine eyebrow
My heart was caught like a small bird in a lime-twig.

The neighbourhood is feeling up......

My sweet smelling flower
And fragrant rose, to your mother I will come
To ask for her blessing and the lady I love.






Γιατί δεν είναι άλλος δρόμος,
άλλο χέρι, άλλο όνομα, άλλη σημαία,
άλλη καρδιά, άλλο άστρο, άλλη δικαιοσύνη
απ' τη ΖΩΗ..
Τάσος Λειβαδίτης









Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη
και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει
και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα,
κάθε ώρα, κάθε στιγμή...
Τάσος Λειβαδίτης





Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη, κάθε Μάη

Πουλόπουλος Γιάννης
Μουσική/Στίχοι: Γλέζος Γιάννης/Τζεφρώνης Διονύσης

Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη, κάθε Μάη
το τρενάκι της ψυχής μου ξεκινάει
και στης νιότης με γυρίζει τα λημέρια
στα μεγάλα τα ζεστά μου καλοκαίρια

Τα γλυκά μου βασανάκια τ ανοιξιάτικα
μου ραγίζουν την καρδούλα κυριακάτικα

Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη, κάθε Μάη
χελιδόνι η καρδιά μου και πετάει
και θυμάμαι κάτι αγάπες περασμένες
γελαστές και τρυφερές και πονεμένες







Οι Σωστοί

Όποιος καλλιεργεί τον κήπο του,
όπως το ήθελε ο Βολταίρος.
Όποιος είναι ευτυχισμένος
που υπάρχει η Μουσική στη γη.
Όποιος ανακαλύπτει με χαρά τις ρίζες μιας λέξης.
Δυο υπάλληλοι που παίζουν σιωπηλοί Σκάκι,
σ'ένα καφενείο του Νότου.
Ο κεραμίστας που ταιριάζει το χρώμα με το σχήμα.
Ό τυπογράφος που συνθέτει με επιμέλεια
αυτή τη σελίδα που πιθανά δεν του αρέσει.
Μια γυναίκα κι ένας άνδρας που μελετούν
τα τελικά τρίστιχα μιας μελωδίας.
Όποιος χαϊδεύει ένα κοιμισμένο ζωάκι.
Όποιος δικαιολογεί ή προσπαθεί να δικαιολογήσει
μια αδικία που του έκαναν.
Όποιος νοιώθει ευχαριστημένος
που έζησε ο Λουις Στήβενσον στη γη .
Όποιος προτιμά να έχουν δίκαιο οι άλλοι.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αν και άγνωστοι,
σώζουν τον Κόσμο.
Jorge Luis Borges
Trad. Lunapiena





Ένας ευαίσθητος Απρίλης
Παντελής Θαλασσινός

Για το σοφό όλη η γή μια αγκαλιά γιατί..
πατρίδα μιας όμορφης ψυχής είναι ο κόσμος όλος. Δημόκριτος

Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Πετά τα ρούχα του στρατιώτη, φορά πουκάμισο λευκό
και στην αγάπη του την πρώτη στέλνει ένα όνειρο γλυκό.

Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.

Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Από τους κήπους κόβει βάγια κι απ' την αυλή του πασχαλιές
για να στολίσει τα ναυάγια που μείναν δίχως αγκαλιές.

Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.









Αυτό είναι στο βάθος η ποίηση,
η τέχνη να οδηγείσαι
και να φτάνεις προς αυτό
που σε υπερβαίνει.
Nα γίνεσαι άνεμος για τον χαρταετό
και χαρταετός για τον άνεμο,
ακόμα κι όταν ουρανός δεν υπάρχει.
Δεν παίζω με τα λόγια.
Μιλώ για την κίνηση
που ανακαλύπτει κανείς
να σημειώνεται μέσα στη στιγμή
όταν καταφέρνει να την ανοίξει
και να της δώσει διάρκεια.
Οδυσσέας Ελύτης





Μη σταματάς ποτέ να ονειρεύεσαι,
γιατί...μέσα στα όνειρα του είναι ο άνθρωπος...Ελεύθερος.
Και μην αφήνεσαι να πέσεις στο χειρότερο από τα λάθη: την σιωπή.
Οι πιο πολλοί ζουν σε μια τρομακτική σιωπή.

Μην υποτάσσεσαι. Φύγε!
"Εκπέμπω τις κραυγές μου στις σκεπές αυτού του κόσμου"
λέει ο ποιητής.
Walt Whitman





Είσαι για ένα ταξίδι στ'ανοιχτά;
Είσαι για ένα ρίσκο;
Θελω να μου υποσχεθείς
πως δε θα πάρεις
μετεωρολογικό δελτίο.
Πως δε θα χεις μαζί σου
προμήθειες και αποσκευές.
Πως δε θα γεμίσεις
το πλεούμενο με σωσίβια.
Θα δέσουμε την άγκυρά μας
στα φτερά των γλάρων.
Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας
το πιο τρελό δελφίνι.
Θα σου χαρίσω
όλο το γαλάζιο του πελάγου.
Όλο το χρυσαφι του ήλιου.
Όλο το ροζ του δειλινού.
Να χεις χρώματα πολλά
να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.
Θα γεμίσω τ'αμπάρι μας με ονειρα.
Να χεις πολλά.
Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν.
Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε
τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα
και θα μπαλώσουμε τις τρύπες
που μας ανοιξαν τα σκυλόψαρα.
Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας
στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.
Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ ανοιχτά;
Για ένα ρίσκο;
Αλκυόνη Παπαδάκη

"Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα"

I believe everything we dream can come to pass through our union we can turn the world around. People have the Power. Patti Smith

«Ο Ιησούς πέθανε για κάποιου τις αμαρτίες αλλά όχι για τις δικές μου»

People have the Power

I was dreaming in my dreaming
of an aspect bright and fair
and my sleeping it was broken
but my dream it lingered near
in the form of shining valleys
where the pure air recognized
and my senses newly opened
I awakened to the cry
that the people / have the power
to redeem / the work of fools
upon the meek / the graces shower
it's decreed / the people rule

The people have the power
The people have the power
The people have the power
The people have the power

Vengeful aspects became suspect
and bending low as if to hear
and the armies ceased advancing
because the people had their ear
and the shepherds and the soldiers
lay beneath the stars
exchanging visions
and laying arms
to waste / in the dust
in the form of / shining valleys
where the pure air / recognized
and my senses / newly opened
I awakened / to the cry

Refrain

Where there were deserts
I saw fountains
like cream the waters rise
and we strolled there together
with none to laugh or criticize
and the leopard
and the lamb
lay together truly bound
I was hoping in my hoping
to recall what I had found
I was dreaming in my dreaming
god knows / a purer view
as I surrender to my sleeping
I commit my dream to you

Refrain

The power to dream / to rule
to wrestle the world from fools
it's decreed the people rule
it's decreed the people rule

LISTEN
I believe everything we dream
can come to pass through our union
we can turn the world around
we can turn the earth's revolution
we have the power

Στις 21 Απριλίου η Αμερικανική Εταιρεία για τα Πνευματικά Δικαιώματα των συνθετών, συγγραφέων και εκδοτών (ΑSCΑΡ) θα τιμήσει μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης τέχνης, την τραγουδίστρια, ποιήτρια, πολιτική ακτιβίστρια, φωτογράφο και ζωγράφο Πάτι Σμιθ. Το ίδιο βράδυ μάλιστα η Πάτι Σμιθ θα δώσει και μια συναυλία σε αρκετά επίσημο στυλ στο ξενοδοχείο «Renaissance» στο Χόλιγουντ, όπου και θα παρουσιάσει κάποια από τα τραγούδια που χαρακτήρισαν τη 40χρονη καριέρα της, όπως είναι τα «Dancing Βarefoot», «Rock ΄n΄ Roll Νigger», «Gloria», «Ρeople Ηave Τhe Ρower», «Βecause Τhe Νight» και «Summer Cannibals». Ασυμβίβαστη, μαχητική, ευαίσθητη και εξαιρετικά ταλαντούχα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι την επιτομή του έργου της χαρακτηρίζει η φράση που προσέθεσε στη διασκευή στο «Gloria» των Τhem: «Ο Ιησούς πέθανε για κάποιου τις αμαρτίες αλλά όχι για τις δικές μου». Πρόσφατα κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό χρονικό της σχέσης της με τον αμερικανό φωτογράφο Ρόμπερτ Μέιπλθορπ με τον τίτλο «Just Κids». Ανησυχίες
«Δεν μπορώ να μιλήσω για τον μέσο Αμερικανό γιατί ποτέ δεν ήμουν η ίδια. Αλλά υπάρχουν πράγματα που με ανησυχούν όπως το περιβάλλον, η εκμετάλλευση των παιδιών και ο πόλεμος. Αυτές είναι ανθρώπινες ανησυχίες και θα ήθελα ο καθένας να τις ακούει και να ενδιαφέρεται για αυτά τα πράγματα».

Ποίηση και στιχουργική

«Γράφω ποίηση με πολύ διαφορετικό τρόπο. Προσπαθώ να γράφω όπως μια καλή ομιλία που έχει ρυθμό μέσα της χωρίς τη μουσική. Η ποίηση μου βγαίνει πιο εύκολα από τους στίχους. Επίσης δεν νιώθω ότι έχω κάποια ευθύνη όταν γράφω ποίηση σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό μου. Γράφω ένα ποίημα κι αυτό είναι όλο. Αν είναι κακό, είναι το ποίημά μου. Οταν γράφεις όμως στίχους για τη μουσική κάποιου άλλου έχεις μια ευθύνη της οποίας το βάρος νιώθω».

Γουίλιαμ Μπλέικ

«Αυτό που έμαθα από τον Γουίλιαμ Μπλέικ είναι να μην τα παρατάω. Και να μην προσμένω τίποτε. Οπως όταν με ρωτούν αν δικαιούμαι ένα δισκογραφικό συμβόλαιο. Δεν παίρνω τίποτε ως δεδομένο. Εχω μια σπουδαία ζωή. Εχω περάσει δύσκολες, σκοτεινές περιόδους στη ζωή και άλλες που δεν είχα τίποτε. Οχι πολλά υλικά αγαθά με μικρές προοπτικές, εκτός από τη δική μου φαντασία. Αν το αντιληφθείς αυτό έχεις ήδη μια ζωή. Ολα τα άλλα, όπως πολύ σωστά λέγεται, είναι απλώς σάλτσες».

Καλλιτέχνες που την εμπνέουν

«Λατρεύω τη Μαρία Κάλλας, τον Στράους και τον Μπαχ. Αγαπώ πολύ τον Τσάρλι Πάτον. Αυτό που αναζητώ στη μουσική είναι κάτι που να μιλάει σε εμένα, που με κάνει να νιώθω καλύτερα. Η φωνή του Μάικλ Στάιπ το κάνει αυτό. Πολλές φορές επιστρέφω σε αυτά που άκουγα ως παιδί: Μπομπ Ντίλαν, Τζον Κολτρέιν,Τζίμι Χέντριξ».

Για τη σύγχρονη τέχνη

«Οταν έχω ελεύθερο χρόνο, τον ξοδεύω περισσότερο πηγαίνοντας στην όπερα παρά σε μια γκαλερί. Σε πολλά από τα σύγχρονα έργα που βλέπω τους λείπει η ψυχή. Μπορεί να είναι έξυπνα ή καλοφτιαγμένα αλλά υπάρχει μια διαφορά όπως όταν ακούς τους μεγάλους τραγουδιστές της σόουλ και στη συνέχεια ακούς την Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Κάποιοι πιστεύω σαν τον Τζεφ Κουνς δεν είναι παρά σκουπίδια πάνω στη γη. Κοιτάζω αυτά που έχει κάνει και νιώθω τρομοκρατημένη. Δεν μπορώ να καταλάβω από πού έρχονται αυτοί οι άνθρωποι».

Η εφηβεία

«Ποτέ δεν είχα ραντεβού. Ποτέ πραγματικά δεν είχα αγόρια. Ημουν πάντα το κορίτσι που έκανε τη δουλειά των αγοριών. Ημουν τρελή με τα αγόρια αλλά ήμουν πάντα σαν ένα από αυτά. Τα αγόρια για τα οποία ενδιαφερόμουν ήταν πάντα απρόσιτα. Δεν μου άρεσαν τα ρεμάλια. Πάντα ήθελα τον σκληρό του σχολείου από τη Νότια Φιλαδέλφεια που φορούσε στενό μαύρο παντελόνι. Ξέρεις, τον τύπο που κρατούσε ομπρέλα και φορούσε άσπρο πουκάμισο με πραγματικά στενή μαύρη γραβάτα. Ημουν τρελή με έναν τύπο που τον έλεγαν Μπάτσι Μάτζικ, ο οποίος με άφηνε να κρατάω τον σουγιά του. Αλλά δεν μπορούσα να τα καταφέρω με τα αγόρια».

Για τον Σαμ Σέπαρντ

«Είχε τα πάντα που μπορεί να ήθελε μια γυναίκα. Ηταν- και ακόμη είναι- πολύ όμορφος άντρας. Είχε εκείνη τη ζωώδη έλξη. Ηταν σχεδόν ενστικτώδης. Είχε τόση ενέργεια που σχεδόν έβλεπες σπίθες στα μάτια του. Γεννήθηκε για το ροκ-ενρολ. Οταν τον γνώρισα δεν είχε ιδέα ποιος ήταν. Ηταν ντράμερ σε μια σχoλική μπάντα, τους Ηoly Μodal Rounders, και ήταν τόσο εντυπωσιακός που σκεφτόμουν τότε ότι μπορεί και να ήταν το μέλλον του ροκ-εν-ρολ. Δεν είχα ιδέα τότε πως ήταν και εξαιρετικός συγγραφέας».


Συνέβησαν πολλά στη σαραντάχρονη πορεία της Πάτι Σμιθ στο καλλιτεχνικό στερέωμα,σίγουρα όμως αν επιλέγαμε το γεγονός που διαμόρφωσε το προφίλ της αυτό δεν ήταν άλλο από τη σχέση της με τον σπουδαίο αμερικανό φωτογράφο Ρόμπερτ Μέιπλθορπ.Ηταν μόλις 20 χρόνων όταν έφθασε στη Νέα Υόρκη από το Νιου Τζέρσι και αποφασισμένη να γίνει καλλιτέχνις στα πρότυπα των ινδαλμάτων της,του Ρεμπό,του Μποντλέρ, του Μπλέικ,του Ζενέ αλλά και του Μπομπ Ντίλαν. Χωρίς χρήματα έζησε την απόλυτη μποέμ ζωή στον δρόμο με το να κοιμάται στα πάρκα και στις εισόδους των σπιτιών.Με τον Μέιπλθορπ συνδέθηκαν σχεδόν αμέσως και μάλιστα τόσο δυνατά ώστε για τα επόμενα 12 χρόνια δύσκολα έβλεπες τον έναν χωρίς τον άλλον.Σε αυτήν πειραματίστηκε για τις πρώτες Ρolaroid του εκείνος και αυτός αποτέλεσε την έμπνευσή της για τα πρώτα ποιήματά της.Το «Just Κids» είναι χρονικό που περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη διπλής φύσης σχέση αφού το ερωτικό και το καλλιτεχνικό στοιχείο ήταν αλληλένδετα και κυρίως την εξέλιξη και των δύο στον καλλιτεχνικό κόσμο της Νέας Υόρκης και στη συνέχεια στον υπόλοιπο πλανήτη.Από τη διαμονή τους στο περίφημο «Chelsea Ηotel» και τα βράδια που περνούσαν στα θρυλικά ροκ κλαμπ «Μax΄s Κansas City» και «CΒGΒ» αλλά και τις ενδιαφέρουσες συζητήσεις τους με τους Γκρέγκορι Κόρσο και Αλεν Γκίνσμπεργκ στο «Just Κids» (εκδόσεις Βloomsbury),η Πάτι Σμιθ δίνει μια σαφή εικόνα για μια περίοδο για την οποία πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί,συχνά με λάθος τρόπο.Το βιβλίο τελειώνει με τον θάνατο του Μέιπλθορπ από ΑΙDS το 1989, με τη Σμιθ να βρίσκεται δίπλα του ως την τελευταία στιγμή,αν και οι δρόμοι τους είχαν χωρίσει χρόνια πριν,με τον πρώτο να αποδέχεται την ομοφυλοφιλία του και τη δεύτερη να μετουσιώνεται στη νονά του πανκ.

Smells Like Teen Spirit

Load up on guns and bring your friends
It's fun to lose and to pretend
She's over bored and self assured
Oh no, I know a dirty word

Hello, hello, hello, how low? (x3)
Hello, hello, hello!

With the lights out, it's less dangerous
Here we are now, entertain us
I feel stupid and contagious
Here we are now, entertain us
A mullato
An albino
A mosquito
My libido
Yay! (x3)

I'm worst at what I do best
And for this gift I feel blessed
Our little group has always been
And always will until the end

Hello, hello, hello, how low? (x3)
Hello, hello, hello!

With the lights out, it's less dangerous
Here we are now, entertain us
I feel stupid and contagious
Here we are now, entertain us
A mullato
An albino
A mosquito
My libido
Yay! (x3)

And I forget just why I taste
Oh yeah, I guess it makes me smile
I found it hard, it was hard to find
Oh, well, whatever, nevermind

Hello, hello, hello, how low? (x3)
Hello, hello, hello!

With the lights out, it's less dangerous
Here we are now, entertain us
I feel stupid and contagious
Here we are now, entertain us
A mullato
An albino
A mosquito
My libido

A denial! (x9)

Patti Smith Because The Night

Take me now baby here as I am
pull me close, try and understand
desire is hunger is the fire I breathe
love is a banquet on which we feed

come on now try and understand
the way I feel when I'm in your hands
take my hand come undercover
they can't hurt you now,
can't hurt you now, can't hurt you now
because the night belongs to lovers
because the night belongs to love
because the night belongs to lovers
because the night belongs to us

have I doubt when I'm alone
love is a ring, the telephone
love is an angel disguised as lust
here in our bed until the morning comes
come on now try and understand
the way I feel under your command
take my hand as the sun descends
they can't touch you now,
can't touch you now, can't touch you now
because the night belongs to lovers ...

with love we sleep
with doubt the vicious circle
turn and burns
without you I cannot live
forgive, the yearning burning
I believe it's time, too real to feel
so touch me now, touch me now, touch me now
because the night belongs to lovers ...

because tonight there are two lovers
if we believe in the night we trust
because tonight there are two lovers ...







Patti Smith- Birdland

His father died and left him a little farm in New England.
All the long black funeral cars left the scene
And the boy was just standing there alone
Looking at the shiny red tractor
Him and his daddy used to sit inside
And circle the blue fields and grease the night.
It was if someone had spread butter on all the fine points of the stars
'Cause when he looked up they started to slip.
Then he put his head in the crux of his arm
And he started to drift, drift to the belly of a ship,
Let the ship slide open, and he went inside of it
And saw his daddy 'hind the control board streamin' beads of light,
He saw his daddy 'hind the control board,
And he was very different tonight
'Cause he was not human, he was not human.

And then the little boy's face lit up with such naked joy
That the sun burned around his lids and his eyes were like two suns,
White lids, white opals, seeing everything just a little bit too clearly
And he looked around and there was no black ship in sight,
No black funeral cars, nothing except for him the raven
And fell on his knees and looked up and cried out,
No, daddy, don't leave me here alone,
Take me up, daddy, to the belly of your ship,
Let the ship slide open and I'll go inside of it
Where you're not human, you are not human.

But nobody heard the boy's cry of alarm.
Nobody there 'cept for the birds around the New England farm
And they gathered in all directions, like roses they scattered
And they were like compass grass coming together into the head of a shaman bouquet
Slit in his nose and all the others went shooting
And he saw the lights of traffic beckoning like the hands of Blake
Grabbing at his cheeks, taking out his neck,
All his limbs, everything was twisted and he said,
I won't give up, won't give up, don't let me give up,
I won't give up, come here, let me go up fast,
Take me up quick, take me up, up to the belly of a ship
And the ship slides open and I go inside of it where I am not human.

I am helium raven and this movie is mine,
So he cried out as he stretched the sky,
Pushing it all out like latex cartoon, am I all alone in this generation ?
We'll just be dreaming of animation night and day
And won't let up, won't let up and I see them coming in,
Oh, I couldn't hear them before, but I hear 'em now,
It's a radar scope in all silver and all platinum lights
Moving in like black ships, they were moving in, streams of them,
And he put up his hands and he said, It's me, it's me,
I'll give you my eyes, take me up, oh now please take me up,
I'm helium raven waitin' for you, please take me up,
Don't let me here,the son, the sign, the cross,
Like the shape of a tortured woman, the true shape of a tortured woman,
The mother standing in the doorway letting her sons
No longer presidents but prophets
They're all dreaming they're gonna bear the prophet,
He's gonna run through the fields dreaming in animation
It's all gonna split his skull
It's gonna come out like a black bouquet shining
Like a fist that's gonna shoot them up
Like light, like Mohammed Boxer
Take them up up up up up up
Oh, let's go up, up, take me up, I'll go up,
I'm going up, I'm going up
Take me up, I'm going up, I'll go up there
Go up go up go up go up up up up up up up
Up, up to the belly of a ship.
Let the ship slide open and we'll go inside of it
Where we are not human, we're not human.

Well, there was sand, there were tiles,
The sun had melted the sand and it coagulated
Like a river of glass
When it hardened he looked at the surface
He saw his face
And where there were eyes were just two white opals, two white opals,
Where there were eyes there were just two white opals
And he looked up and the rays shot
And he saw raven comin' in
And he crawled on his back and he went up
Up up up up up up
Sha da do wop, da shaman do way, sha da do wop, da shaman do way,
Sha da do wop, da shaman do way, sha da do wop, da shaman do way,
Sha da do wop, da shaman do way,
We like birdland.








Gloria

by Patti Smith

Jesus died for somebody's sins but not mine
meltin' in a pot of thieves
wild card up my sleeve
thick heart of stone
my sins my own
they belong to me, me

people say "beware!"
but I don't care
the words are just
rules and regulations to me, me

I-I walk in a room, you know I look so proud
I'm movin' in this here atmosphere, well, anything's allowed
and I go to this here party and I just get bored
until I look out the window, see a sweet young thing
humpin' on the parking meter, leanin' on the parking meter
oh, she looks so good, oh, she looks so fine
and I got this crazy feeling and then I'm gonna ah-ah make her mine
ooh I'll put my spell on her

here she comes
walkin' down the street
here she comes
comin' through my door
here she comes
crawlin' up my stair
here she comes
waltzin' through the hall
in a pretty red dress
and oh, she looks so good, oh, she looks so fine
and I got this crazy feeling that I'm gonna ah-ah make her mine

and then I hear this knockin' on my door
hear this knockin' on my door
and I look up into the big tower clock
and say, "oh my God here's midnight!"
and my baby is walkin' through the door
leanin' on my couch she whispers to me and I take the big plunge
and oh, she was so good and oh, she was so fine
and I'm gonna tell the world that I just ah-ah made her mine

and I said darling, tell me your name, she told me her name
she whispered to me, she told me her name
and her name is, and her name is, and her name is, and her name is G-L-O-R-I-A
G-L-O-R-I-A Gloria G-L-O-R-I-A Gloria
G-L-O-R-I-A Gloria G-L-O-R-I-A Gloria

I was at the stadium
There were twenty thousand girls called their names out to me
Marie and Ruth but to tell you the truth
I didn't hear them I didn't see
I let my eyes rise to the big tower clock
and I heard those bells chimin' in my heart
going ding dong ding dong ding dong ding dong.
ding dong ding dong ding dong ding dong
counting the time, then you came to my room
and you whispered to me and we took the big plunge
and oh. you were so good, oh, you were so fine
and I gotta tell the world that I make her mine make her mine
make her mine make her mine make her mine make her mine

G-L-O-R-I-A Gloria G-L-O-R-I-A Gloria G-L-O-R-I-A Gloria,
G-L-O-R-I-A Gloria

and the tower bells chime, "ding dong" they chime
they're singing, "Jesus died for somebody's sins but not mine."

Gloria G-L-O-R-I-A Gloria G-L-O-R-I-A Gloria G-L-O-R-I-A,
..........













Patti Smith.. still fighting for truth, beauty and justice!

Ξεκίνημα

Αρκετά είδα .
Το όραμα αντάμωσα σε όλους τους αιθέρες .
Αρκετά πήρα .
Βόμβος των πόλεων , το βράδυ και στον ήλιο και πάντα .
Αρκετά γνώρισα .
Τις στάσεις της ζωής .
Ω Βόμβοι και οράματα .
Ξεκίνημα μέσα σε καινούργιες αγάπες και θορύβους .

Αρθούρος Ρεμπώ

«Εστησ' ο Ερωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα...» Σολωμός

«Μέρα Λαμπρή, μέρα γιορτή, μέρα λουλουδιασμένη»

Μουσική : Μιχάλης Νικολούδης ~ Ross Daily
Ποίηση : Ραμπ. Ταγκόρ

Σκέψεις δειλές, μη με φοβάστε.
Εγώ 'μαι ποιητής.

Τimid thoughts do not fear of me.
I am the poet.

Rabindranath Tagore - Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
( 06/05/1861 - 07/08/1941)

Καλό Πάσχα!!!


Glad Påsk!!!

Felices Pascuas!!!

Buona Pasqua!!!

Joyeuses Pâques!!!

Happy Easter!!!

Ανεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσα πάρε το κίτρο που μου ’δωκε ο Κάλβος δικιά σου η χρυσή μυρωδία..Ελύτης

Καλή Ανάσταση!!!

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, που έδυ σου το κάλλος;

Οι πόνοι της Παναγιάς

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις.
Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τοσο γλυκή,
που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.

Συ θάχεις μάτια γαλανά,θάχεις κορμάκι τρυφερό,
θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρό,
από το πρώτο ξάφνισμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο -όχι σκλάβος ή προδότης.

Tη νύχτα θα συκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,
να σκύβω την ανάσα σου ν' ακώ, πουλάκι μου ζεστό
να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι,
κ' ύστερα απ' το παράθυρο με καρδιοχτύπι να κοιτώ
που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι

Kι αν κάποτε τα φρένα σου μ' αλήθεια, φως της αστραπής,
χτυπήσει ο Κύρης τ' ουρανού, παιδάκι μου να μη την πεις!
Θεριά οι ανθρώποι, δε μπορούν το φως να το σηκώσουν!
Δεν είν' αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

(1884-1974)

Αι γενεαί πάσαι,
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου
ο Αριμαθαίας
εν τάφω σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον
μύρα σοι, Χριστέ μου,
κομίζουσαι προφρόνως.
Ους έθρεψε το μάννα,
εκίνησαν την πτέρναν
κατά του ευεργέτου.
Ω της παραφροσύνης
και της χριστοκτονίας
της των προφητοκτόνων!
Ως άφρων υπηρέτης
προδέδωκεν ο μύστης
την άβυσσον σοφίας.
Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
που έδυ σου το κάλλος;
Πεπλάνηται ο πλάνος,
ο πλανηθείς λυτρούται
σοφία ση, Θεέ μου.
Φρίττουσιν οι νόες
την ξένην και φρικτήν σου
ταφήν του πάντων κτίστου.
Έρραναν τον τάφον
οι μυροφόροι μύρα
λίαν πρωί ελθούσαι.
Ειρήνην Εκκλησία,
λαώ σου σωτηρίαν
δώρησαι ση εγέρσει.
Αι γενεαί νυν πάσαι,
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.








Εγκωμια

«Η ζωή εν τάφω…»

1. Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και Αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

2. Η ζωή πώς θνήσκεις; πώς και τάφω οικείς; του θανάτου το βασίλειον λύεις δε και το Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

3. Μεγαλύνομέν σε, Ιησού Βασιλεύ, και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου, δι ών έσωσας ημάς εκ της φθοράς.


4. Μέτρα γης ο στήσας, εν σμικρώ κατοικείς, Ιησού παμβασιλεύ, τάφω σήμερον, εκ μνημάτων τους θανόντας ανιστών.

5. Ο Δεσπότης πάντων καθοράται νεκρός και εν μνήματι καινώ κατατίθεται, ο κενώσας τα μνημεία των νεκρών.


6. Δακρυρρόους θρήνους επί σε η Αγνή, μητρικώς, ω Ιησού, επιρραίνουσα, ανεβόα˙ Πώς κηδεύσω σε, Υιέ;


7. Προσκυνώ το Πάθος, ανυμνώ την Ταφήν, μεγαλύνω σου το κράτος φιλάνθρωπε, δι’ ων λέλυμαι παθών φθοροποιών.

8. Οίμοι φως του Κόσμου! Οίμοι φως το εμόν! Ιησού μου ποθεινότατε έκραζεν, η Παρθένος θρηνωδούσα γοερώς.


9. Ανυμνούμεν Λόγε, σε τον πάντων Θεόν, συν Πατρί και τω Αγίω σου Πνεύματι και δοξάζομεν την θείαν σου Ταφήν.


10.Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε αγνή, και τιμώμεν την ταφήν την τριήμερον του Υιού σου και Θεού ημών πιστώς.

«Άξιον Εστί…»

1. Άξιόν εστί, μεγαλύνειν σε τον Ζωοδότην, τον εν τω Σταυρώ τας χείρας εκτείναντα και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού.

2. Άξιόν εστί, μεγαλύνειν σε τον πάντων Κτίστην˙ τοις σοις γαρ παθήμασιν έχομεν, την απάθειαν ρυσθέντες της φθοράς.

3. Όμμα το γλυκύ και τα χείλη σου πώς μύσω Λόγε; πώς νεκροπρεπώς δε κηδεύσω σε; φρίττων ανεβόα Ιωσήφ.


4. Ήλιος φαιδρός, απαστράπτει μετά νύκτα, Λόγε˙ και συ δ’ αναστάς εξαστράψειας μετά θάνατον φαιδρώς ως εκ παστού.

5. Γη σε πλαστουργέ, υπό κόλπους δεξαμενή τρόμω, συσχεθείσα Σώτερ τινάσσεται, αφυπνώσασα νεκρούς τω τιναγμώ.

6. Μύροις σε, Χριστέ, ο Νικόδημος και ο ευσχήμων, νυν καινοπρεπώς περιστείλαντες, φρίξον, ανεβόων, πάσα γη.

7. Έκλαιε πικρώς, η πανάμωμος Μήτηρ σου, Λόγε, ότε εν τάφω εώρακε σε τον άφραστον και άναρχον Θεόν.

8. Ύμνοις σου, Χριστέ, νυν την σταύρωσιν και την ταφήν τε, άπαντες πιστοί εκθειάζομεν, οι θανάτου λυτρωθέντες ση ταφή.


9. Άναρχε Θεέ, συναϊδιε Λόγε και Πνεύμα, σκήπτρα των Ανάκτων κραταίωσον, κατά πολεμίων ως αγαθός.

10.Τέξασα ζωήν, Παναμώμητε αγνή Παρθένε, παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα και βράβευσον ειρήνην ως αγαθή.

«Αι γενεαί αι πάσαι…»

1. Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.


2. Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει.


3. Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.


4. Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.


5. Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.

6. Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.

7. Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;


8. Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;

9. Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.


10. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.


11.Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

¡Oh, la saeta, el cantar al Cristo de los gitanos, siempre con sangre en las manos, siempre por desenclavar!

La Saeta - Antonio Machado
Joan Manuel Serrat

Dijo una voz popular
¿Quién me presta una escalera
para subir al madero,
para quitarle los clavos
a Jesús el Nazareno?

¡Oh, la saeta, el cantar
al Cristo de los gitanos,
siempre con sangre en las manos,
siempre por desenclavar!

¡Cantar del pueblo andaluz,
que todas las primaveras
anda pidiendo escaleras
para subir a la cruz!

¡Cantar de la tierra mía,
que echa flores
al Jesús de la agonía,
y es la fé de mis mayores!

¡Oh, no eres tú mi cantar!
¡No puedo cantar, ni quiero
a este Jesús del madero,
sino al que anduvo en la mar!

¡Oh, no eres tú mi cantar!
¡No puedo cantar, ni quiero
a este Jesús del madero,
sino al que anduvo en la mar!

¡Oh, no eres tú mi cantar!
¡No puedo cantar, ni quiero
a este Jesús del madero,
sino al que anduvo en la mar!

¡Oh, no eres tú mi cantar! ...



























The Saeta is a song of Catholic Spain dating back many centuries. The Saeta antigua [old Saeta] probably arose from the recitation of psalms under the influence of liturgical music."Saetas vary greatly in form and style, ranging from simple syllabic melodies to highly ornamented ones."Since the nineteenth century, however, the most favored Saetas have incorporated distinct elements associated with Flamenco music, particularly the siguiriyas.

The Saeta is best known for its mournful power during Holy Week in Spain, when by Catholic tradition the song is performed during the processions by religious confraternities that move through the streets of cities and towns in southern Spain. Possessing a plaintive emotional intensity, and dramatic charge, the Saeta is sung by the saetero, often from a balcony, and may be addressed to the statue of Jesus below, in his agony on the Via Dolorosa, or to that of his suffering mother Mary.

Of a diverse heritage, the Saeta has become the emotional artistic fruit of several cultures. The Gypsies "se sienten identificados con los episodios de la Pasión y consideran a Jesús como un hermano en desgracia que sufre persecusión y muerte." Nothing of course substitutes for hearing and bearing witness to the Saeta.

"La saeta, pues, costituye la síntesis antropológica del andaluz (hondura, plástica, señorío, dolor metafísico) coronada en santidad. La saeta exige un máximo de veracidad pasional, por lo mismo que a nadie le es dado encaramarse en la audacia de sus ayes sin la potencia y la certeza que brinda la posesión heroica del dolor."

It is said that Andalusians must talk to God during Holy Week, singing the Saeta during a cofradía procession being a mode of choice.


La saeta es un canto religioso, generalmente improvisado y sin acompañamiento, realizado en las procesiones de Semana Santa y que tiene su origen en el folclore andaluz. Se trata de una melodía de ejecución libre, llena de lirismo y de influencia árabe. Exigen conocer el estilo del cante jondo propio de la tradición musical del flamenco.

El texto está compuesto por varios versos octosílabos y tiene siempre un significado religioso que alude a los hechos y personajes de la Pasión. Se canta en honor de las imágenes de los pasos que desfilan por las calles durante la Semana Santa.








¡Cantar del pueblo andaluz,
que todas las primaveras
anda pidiendo escaleras

para subir a la cruz!