Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

..Φέρε μου νύχτα κύματα στον ύπνο μου να σπάνε..






Τα σμυρνέικα τραγούδια

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Το καθρεφτάκι σου παλιό
και πίσω απ' τη θαμπάδα
η Σμύρνη με το Κορδελιό
και η παλιά Ελλάδα

Μουτζουρωμένο το γυαλί
μα πίσω απ' τους καπνούς του
βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί
και σταματάει ο νους του

Τα σμυρνέικα τραγούδια
ποιος σου τα 'μαθε
να τα λες και να δακρύζεις
της καρδιάς μου ανθέ

Το καθρεφτάκι σου παλιό
και το μυαλό χαμένο
σε ποιο τα ήπιες καπηλειό
και βγήκες μεθυσμένο

Μουτζουρωμένο το γυαλί
μα πίσω απ' τους καπνούς του
βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί
και σταματάει ο νους του

Τα σμυρνέικα τραγούδια
ποιος σου τα 'μαθε
να τα λες και να δακρύζεις
της καρδιάς μου ανθέ





Φέρε μου νύχτα κύματα

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Φέρε μου νύχτα κύματα
στον ύπνο μου να σπάνε
ν' αλλάζει ο θρόνος βήματα
κοντά της να με πάνε

Να παίζω εγώ στον κεμεντζέ
μπρος στο παράθυρό της
να βάζει η πίκρα φερετζέ
να μπαίνω στο όνειρό της

Φέρε με στα σοκάκια της
νύχτα μου σαν αγιάζι
να τρέμουν τα χεράκια της
όταν θα μ' αγκαλιάζει

Να παίζω εγώ στον κεμεντζέ
μπρος στο παράθυρό της
να βάζει η πίκρα φερετζέ
να μπαίνω στο όνειρό της

Να παίζω εγώ στο μπουλγαρί
τραγούδια σαν το μέλι
και ρεθυμνιώτικο βαρύ
αν πει πως δε με θέλει





Άσπρο καϊκι στη Νέα Πέραμο

Στίχοι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Ένα βραδάκι στο λιμανάκι στη Νέα Πέραμο
βυζαντινό ήρθε καραβάκι από την Πέργαμο
με το φεγγάρι χρυσοβαλμένο σε στάμνα πήλινη
κι είχε στην πλώρη του σκαλισμένη γοργόνα ξύλινη

Άσπρο καϊκι που ήρθ' απέναντι από τα μέρη μου
κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου

Άδειασε ψάρια ο καπετάνιος από τ' αμπάρια του
κι έκατσε κι έλεγε για τον κόπο και τα χαμπάρια του
έβαλε κι ήπιε κι από τη στάμνα σε ακροκέραμο
και το τραγούδι του αντηχούσε στη Νέα Πέραμο

Άσπρο καϊκι που ήρθ' απέναντι από τα μέρη μου
κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου

Έγειρ' η στάμνα του και δακρύζει το κεχριμπάρι του
γέμισε η θάλασσα με φωτάκια απ' το φεγγάρι του
ο καπετάνιος αποκοιμήθηκε και ξημέρωσε
τότε τραγούδησε η γοργόνα κι η μέρα μέρωσε

Άσπρο καϊκι που ήρθ' απέναντι από τα μέρη μου
κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου













1 σχόλιο:

mareld είπε...

"Άσπρο καϊκι που ήρθ' απέναντι από τα μέρη μου
κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου"

Γλυκά φιλιά!