Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Εγώ φουντώνω στο χιονιά βγάζω φωτιές στην παγωνιά άνοιξη έχει η καρδιά εσένα σαν κοιτά




Νεράιδα

Στίχοι: Πηγή Καφετζοπούλου
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας


Εγώ πατώ στον ουρανό
βαδίζω στον ωκεανό
πάνω στο κύμα περπατώ
εσένα σαν κοιτώ

Είσαι Νεράιδα της Αυγής
η πιο όμορφη όλης της γης
μ' ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις

Εγώ φουντώνω στο χιονιά
βγάζω φωτιές στην παγωνιά
άνοιξη έχει η καρδιά
εσένα σαν κοιτά

Είσαι Νεράιδα της Αυγής
η πιο όμορφη όλης της γης
μ' ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις


Sokratis Malamas - Neraida

katerinaa79


Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

"'Ετσι θα κυλήσουν μέρες,μήνες..με την αγωνία του αναπάντεχου,που καθρεφτίζεται σε ένα καθαρό πρόσωπο και δύο σε βάθος τίμια μάτια ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ








ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009 το μεσημέρι στις 12:00
ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ 7

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ
παρουσιάζει το βιβλίο του
"ΜΗ ΦΕΥΓΕΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΕΤΗ"




XRISTINAGV
ΜΗ ΦΕΥΓΕΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΕΤΗ -ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ








"...'Ετσι θα κυλήσουν μέρες,μήνες, ίσως και χρόνια, με την αγωνία του αναπάντεχου, που καθρεφτίζεται σε ένα καθαρό πρόσωπο και δύο σε βάθος τίμια μάτια.
Που δεν φοβούνται το άγγιγμα ουρανού, 'Ανοιξης και καλούν σε μοιρασιά.
'Ετοιμα να πληρώσουν κάθε τίμημα.
Δύο σε βάθος τίμια, σκούρα, δυνατά της αγαπημένης μάτια..."Γ.Δουατζής



Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ
παρουσιάζει το βιβλίο του
"ΜΗ ΦΕΥΓΕΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΕΤΗ"


"Κι έτσι παντοδύναμος, γονάτισα μπροστά σου,
για να δω να ορθώνεται
το μεγαλείο της ταπεινότητάς σου.
Και είπα, ποιος αλήθεια, ποιός θα δει τα δάκρυά σου.
Και ποιος να κουβεντιάζει τώρα
με τα υπέροχα φαντάσματα
του παρελθόντος σου.
Βέβαια, εκείνοι νόμισαν
πως σκότωσαν το παιδί μέσα μου
και ότι ήσουν τόσο όμορφη,
που δεν χωρούσες στην ψυχή μου.
Γελάστηκαν.
Κι εσύ, πανέμορφη,
κατέκτησες τη χώρα της σιωπής μου."


"Αυτή η λαχτάρα για συνομιλία κρύβει
τη μεγάλη έλλειψη,
τη δίψα κρύβει των ηττημένων, που τραγουδούν
για να καλύψουν το κλάμα τους,
όπως φωνάζαμε παιδιά τις νύχτες στα σοκάκια
για να νικήσουμε τον φόβο μας,
εκείνο το φόβο των σκιών
που ξέραμε ότι είναι χαμένες στο σκοτάδι,
γνωρίζαμε πως υπήρχαν απειλητικές
και θα το διαπιστώναμε με γκρίζα μαλλιά πια,
ότι οι σκιές δεν χάνονται ποτέ,
μας συνοδεύουν μέρα και νύχτα, στο φως και στο σκοτάδι μας συνοδεύουν,
άλλωστε χωρίς εμάς πώς να υπάρξουν,
κι εμείς συνεχίζουμε αυτά τα τραγούδια
και την προσπάθεια αυτής της καταραμένης
και ιερής συνομιλίας, που φωνάζει
ότι υπάρχουμε και ως ποιητές
υποχθόνιοι και υστερόβουλοι,
μεγάθυμοι και πάντοτε ωραίοι,
ξέρουμε πως και μετά θάνατον
θα προκαλούμε συνομιλίες μονοσήμαντες,
γιατί θα τους μιλούν οι στίχοι μας,
αλλά ποτέ η φωνή μας."

"..'Ισως δεν το πιστέψεις, αλλά για λογαριασμό
των άλλων αγανακτώ.
Για λογαριασμό του πολιτισμού μας.
Αγανακτώ με τη βαρβαρότητα, ως μέσου υποβολής.
Αγανακτώ και μόνο με την πρόθεση επιβολής.
Τη θεωρώ κτηνώδη, ευτελή, ανάξια ανθρώπων.
Και είναι από τις στιγμές που πικραίνομαι.
Κι αναλογίζομαι, τόσο έργο,
τόσος αγώνας πήγαν χαμένα?
Δεν βλέπω να αντιδρούν όσοι πνευματικοί άνθρωποι
τάχτηκαν ιστορικά να "φυλάγουν Θερμοπύλες".
Να υπερασπίζονται τα στοιχειώδη
ανθρώπινα δικαιώματα.
Λύπη βαθιά..."

"..Τρομάζω. Τώρα πια τρομάζω.
Βλέπω την υποκατάσταση θεσμών, που στηρίζουν δημοκρατία και δικαιώματα,
από ανθρωπάρια της τηλεχαύνωσης,τα οποία κρίνουν, εκθέτουν, δικάζουν, αποφασίζουν, καταδικάζουν, μέμφονται, λοιδορούν,
αφανίζουν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας
και προστασίας στοιχειωδών δικαιωμάτων.
Βλέπω πρωτοσέλιδα, να διασύρουν ανθρώπους,
να τραυματίζουν αξιοπρέπειες,
με φήμες σερβιρισμένες σαν είδηση.
Και πιο πολύ τρομάζω για την ατομική
και συλλογική απάθεια,
για την έλλειψη κάθε αντίδρασης.
Τρομάζω, αλλά δε θα το δεις.
Τώρα πια τρομάζω που, που ...τρομάζω.."

"..Λιποτάκτης είναι αυτός που αρνείται να δεχτεί
πως έχουν νόημα οι αγώνες των συγχρόνων.
Που αρνείται να δει το τραγικό μεγαλείο στις σφαγές.
Που απεχθάνεται την ιδέα να συμμετέχει
σαν γελωτοποιός στην κωμωδία της ιστορίας...."

"-Αγαπάς, Τέρπανδρε ?
-Τι εννοείτε?
-Αυτό που ακούς εννοώ. Αγαπάς?
-Ναι. Πολύ. Αγαπάω. Μοιράζομαι...
-Με ό,τι συνεπάγεται αυτό?
-Α, λέτε την ευθύνη, την αγωνία...το τίμημα..το..
-Να αγαπάς. Είναι το σημαντικότερο που θα μπορούσες. Είναι πάνω από τη δημοσιογραφία σου. Κι από την Ποίηση και τη δημιουργία. Πολύ πιο πάνω.
Να αγαπάς, Τέρπανδρε.
-Κύριε Ευχέτη...
-....
-Μη φεύγετε, κύριε Ευχέτη. Μη....

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ (Αποσπάσματα)

http://xristinavar.blogspot.com/





Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Τσακνής, Γιώργος Νταλάρας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε



OBS!!
Το βίντεο είναι σκληρό..

gyrizw tis plates mou sto mellon

orfeas1973







Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις,όλες οι επιθυμίες,όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις,με χαρά που είναι άφωνη Χαλίλ Γκιμπράν




Eso es la amistad




La amistad es como la salud:
Nunca nos damos cuenta de su verdadero valor hasta que la perdemos

"Todo mi patrimonio son mis amigos" Emily Dickinson.

Un verdadero amigo es aquel que entra cuando todos los demás se van.

Un amigo es alguien que está contigo porque le necesitas, aunque le encantaría estar en otra parte.

Cuando te duele mirar hacia atrás y te da miedo mirar adelante, mira hacia la izquierda o la derecha y allí estaré, a tu lado

Mucha gente entra en y sale de su vida a lo largo de los años. Pero solo los verdaderos amigos dejan huellas en su corazón.

Un amigo verdadero es alguien que cree en ti aunque tu hayas dejado de creer en ti mismo.

Un abrazo vale mil palabras. Un amigo más.

Al final, no nos acordaremos tanto de las palabras de nuestros enemigos, sino de los silencios de nuestros amigos (Martin Luther King, Jr.)

Cultivar un verdadero amigo requiere dedicación y tiempo.

La amistad es el ingrediente más importante en la receta de la vida.

Una vida sin amigos es como vivir en una isla desierta, sin agua, sin alimentos, sin luz.

Un verdadero amigo es alguien capaz de tocar tu corazón desde el otro lado del mundo.

Un verdadero amigo es alguien que te conoce tal como eres, comprende dónde has estado, te acompaña en tus logros y tus fracasos, celebra tus alegrías, comparte tu dolor y jamás te juzga por tus errores.

Quién descubra la verdadera amistad, se encuentra con un tesoro.

¿Qué es un amigo? Es un único alma que vive en dos cuerpos (Aristóteles).

La mejor forma de destruir a su enemigo es convertirle en su amigo (Abraham Lincoln).

El mejor espejo es un viejo amigo (George Herbert).

La amistad duplica nuestras alegrías y divide nuestra tristeza.

Si planta una semilla de amistad, recogerá un ramo de felicidad (Lois L. Kaufman).

Mientras se tenga al menos un amigo, nadie es inútil (Robert Louis Stevenson).

Una respuesta honesta es señal de una amistad verdadera.

Es muy difícil encontrar un buen amigo, más difícil todavía dejarlo e imposible olvidarlo.

Compañeros hay muchos, verdaderos amigos solo son unos pocos. (Steven
Santana)





AMISTAD

en pocas palabras de antonio cortes chiquetete




Enanitos Verdes amigos




Magneto-Un Amigo Es




Και ένας νέος είπε, Μίλησε μας για τη Φιλία.

Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.
Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.
Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.
Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.
Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.
Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει την καρδιά του.
Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.
Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ' αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.
Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος. Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.
Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.
Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που θέλετε να σκοτώσετε;
Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε. Γιατί έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να γεμίσει το κενό σας.
Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.
Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.
Φιλία Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης"



On Friendship
Kahlil Gibran
(1883 - 1931)

Your friend is your needs answered.
He is your field which you sow with love and reap with thanksgiving.
And he is your board and your fireside.
For you come to him with your hunger, and you seek him for peace.
When your friend speaks his mind you fear not the "nay" in your own mind, nor do you withhold the "ay."
And when he is silent your heart ceases not to listen to his heart;
For without words, in friendship, all thoughts, all desires, all expectations are born and shared, with joy that is unacclaimed.
When you part from your friend, you grieve not;
For that which you love most in him may be clearer in his absence, as the mountain to the climber is clearer from the plain.
And let there be no purpose in friendship save the deepening of the spirit.
For love that seeks aught but the disclosure of its own mystery is not love but a net cast forth: and only the unprofitable is caught.
And let your best be for your friend.
If he must know the ebb of your tide, let him know its flood also.
For what is your friend that you should seek him with hours to kill?
Seek him always with hours to live.
For it is his to fill your need, but not your emptiness.
And in the sweetness of friendship let there be laughter, and sharing of pleasures.
For in the dew of little things the heart finds its morning and is refreshed.




Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

..κι απ' το παράθυρο μες τον δικό μου αιώνα κοιτάζω με κατάνυξη τον ήλιο να περνά ..




Καλημέρα

Στίχοι: Μαρία Λούκα
Μουσική: Χάρης Μανουσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Λούκα

Είχα κρατήσει λάφυρο τ' όνειρο του χειμώνα
να μη με βρει η άνοιξη με χέρια αδειανά
κι απ' το παράθυρο μες τον δικό μου αιώνα
κοιτάζω με κατάνυξη τον ήλιο να περνά

Να σε δώ να ξυπνάς
να σε λούζει το φώς κι'ένας άγιος κρυφός
να τρυπώνει στη μέρα
δίχως να με ρωτάς
ν' ανασαίνεις φιλιά και γλυκά να μου λες
καλημέρα

Μέσα στον ύπνο μη χαθείς γιατί αν σε δει η σελήνη
θα κλέψει την αγκάλη σου για να 'χει συντροφιά
κι αν φέγγεις στο στερέωμα μονάχος του θα μείνει
ο ουρανός μου που διψά ν' αγγίξει τη στεριά


Kαλημέρα



Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Κλείσε τα μάτια, κλείσ' τα και χόρεψέ μου, γίνε κομμάτια, τη νύχτα χάρισέ μου, άνοιξ' τα χέρια, σήκω και χόρεψέ μου, μέχρι τ' αστέρια..



Στο Μαράκι με αγάπη..


Γίνε κομμάτια

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
& Ανδριάνα Μπάμπαλη ( Ντουέτο )


Ξέχασα τ' όνομά μου, το δρόμο, τα κλειδιά...
Απόψε, καρδιά μου, ποιος φεύγει, ποιος γυρνά;

Ποιο σκοτεινό φεγγάρι, ποια δίψα, ποια φωτιά;
ποια τρέλα, ποια ζάλη, απόψε σ' οδηγά;

Κλείσε τα μάτια, κλείσ' τα και χόρεψέ μου,
γίνε κομμάτια, τη νύχτα χάρισέ μου,
άνοιξ' τα χέρια, σήκω και χόρεψέ μου,
μέχρι τ' αστέρια, τη νύχτα χάρισέ μου...

Κάποιος σε περιμένει, κάπου έξω μακριά...
Μα η νύχτα πως βγαίνει, σ' αυτή την ερημιά;

Τελειώσαν πια τα λόγια, τελειώσαν τα λεφτά,
Μα δωσ' μου τη φλόγα, κι ανάβω πυρκαγιά...

Κλείσε τα μάτια, κλείσ' τα και χόρεψέ μου,
γίνε κομμάτια, τη νύχτα χάρισέ μου,
άνοιξ' τα χέρια, σήκω και χόρεψέ μου,
μέχρι τ' αστέρια, τη νύχτα χάρισέ μου...




Hecho pedazos

Olvidé mi nombre, la calle, las llaves.
Esta noche, corazón mío, ¿quién se va, quién vuelve?

¿Qué oscura luna, qué sed, qué fuego,
qué locura, qué vértigo, esta noche te conduce?

Cierra los ojos, ciérralos y baila para mí.
Hecho pedazos. Concédeme esta noche.
Abre las manos - levántalas y baila para mí.
Hasta las estrellas, esta noche concédemela.

Alguien te espera, en algún lugar lejano.
Pero cómo sale la noche, en esta desolación.

Se terminaron ya las palabras, se terminó el dinero,
pero dame la llama y provocaré un incendio.

Cierra los ojos, ciérralos y baila para mí.
Hecho pedazos. Concédeme esta noche.
Abre las manos - levántalas y baila para mí.
Hasta las estrellas, esta noche concédemela.


Nikos Portokaloglou & Andriana Babali "Gine kommatia"


Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Μόνο τ' άρωμα σου δε λέει να χαθεί μια με προσπερνάει μια μ' ακολουθεί...




Το άρωμα Λουδοβίκος των Ανωγείων






Πορτραίτο μιας Νεράιδας



Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Σαν ξαναγυρίσεις πετροχελιδόνι άδικα μην ψάξεις να με δεις ίσως νά 'χω λιώσει, σαν το πρώτο χιόνι μα σ' ένα τραγούδι θα με βρεις




Σελένα

Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Μαρία Κώτη
Πρώτη εκτέλεση: Χαΐνηδες

Απ' το βουνό κατέβηκα
κι απ' την ξερομαδάρα
κι είχα τ' αγρίμι σύντροφο
και το φαλκόνι φίλο
και είδα νέους να γλεντούν
και κόρες να γελούνε
και το φαλκόνι πέταξε
και μίσεψε τ' αγρίμι
κι εμένα δέρνει η μοναξιά.


Xainides - Selena






Της γιαγιάς τα παραμύθια - Χαίνιδες






Η μικρή Ελπίδα

Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χαΐνηδες

Η μικρή Ελπίδα πού 'ρθε από τα ξένα
γέλασε και μού 'πε σ' αγαπώ
μα δε βρήκα λόγια, λόγια ταιριασμένα
ένα τραγουδάκι να της πω

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ

Η μικρή Ελπίδα έφυγε στα ξένα
κίνησε να πάει για το Βοριά
αχ μωρέ Ελπίδα ανείμενε κι εμένα
να σου πω μαζί με ένα γεια

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ

Άνυδρο το χώμα μέσα στην καρδιά μου
κι η Ελπίδα βρόχινο νερό
τραγουδώ και κλαίω μες στη μοναξιά μου
γιά να ξεγελάσω τον καιρό

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ

Σαν ξαναγυρίσεις πετροχελιδόνι
άδικα μην ψάξεις να με δεις
ίσως νά 'χω λιώσει, σαν το πρώτο χιόνι
μα σ' ένα τραγούδι θα με βρεις

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ


ΧΑΪΝΗΔΕΣ-"Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΠΙΔΑ"





Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ..



Giannis Kalantzis - Paramythaki mou



Το παλιό ρολόι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού
στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού.
Είχε βασιλέψει και με φίλαγες
κοίταζες τα τρένα και δεν μίλαγες.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό
βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ
Και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε
μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Γιάννης Καλατζής - Το παλιό ρολόι





Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

..Τι παραμύθι να σου πω, ποια ιστορία Να κοιμηθείς και να 'χεις όνειρα γλυκά.




Νανούρισμα

στίχοι: Άλκης Αλκαίος
μουσική: Μίλτος Πασχαλίδης

Τι παραμύθι να σου πω, ποια ιστορία
Να κοιμηθείς και να 'χεις όνειρα γλυκά
Όλη η ζωή μου μια μεγάλη απορία
Που θα λυθεί όταν θα φύγω μακριά

Σ' αυτό τον κόσμο όλα έχουνε παλιώσει
Κι αυτό το σπίτι οχυρό χωρίς κλειδιά
Παγώνια στήσαν στο μπαλκόνι του λημέρι
Και μια τσιγγάνα στην αυλή του τραγουδά

"Πάψε να κλαις για ότι πέρασε σωστά
Κλείσε τα μάτια σου και κοίταξε μπροστά
Πάμε μαζί και με βοριά και με νοτιά
Εδώ αρχίζει και τελειώνει η φωτιά"

Τι παραμύθι να σου πω, ποια ιστορία
Άγγελοι καίνε τα φτερά τους στις γωνιές
Και 'γω το θαύμα περιμένω μες τα κρύα
Απ' τους αλήτες τα παιδιά τους ποιητές

Πάψε να κλαις για ότι πέρασε σωστά
Κλείσε τα μάτια σου και κοίταξε μπροστά
Πάμε μαζί και με βοριά και με νοτιά
Εδώ αρχίζει και τελειώνει η φωτιά

Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Νανούρισμα