Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου κι ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη, πικραμένη σου μνήμη..



Όταν μιαν άνοιξη

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαργαρίτα Ζορμπαλά


Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει
θα ντυθείς μια καινούργια φορεσιά
και θα 'ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου
παλιέ μου φίλε

Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις
μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου
κι ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη, πικραμένη σου μνήμη

Κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας,
ή ένα πλοίο, μακρινό κι απροσδόκητο
θα σε φέρει μαζί με τη νιότη μας
και τα όνειρά μας

Κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες
μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περισσότερο
από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου
παλιέ μου φίλε





4 σχόλια:

Velvet είπε...

Οταν ερχομαι εδω
μαλακωνει η ψυχη μου
Κι ας ειναι αποψε
μελαγχολικο το τραγουδακι
Καλο μηνα δροσοσταλιδα
-

mareld είπε...

Αχ..Velvet μου..

Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί Σεφέρης Γιώργος ..

Καλή σου νύχτα και καλό μήνα!!!

Yasemin Coplan είπε...

Πράγματι..εδώ οι δροσοσταλίδες γίνονται βελουδένιες νότες και ανάσες..συγχαρητήρια για το ιστολόγιό σας και καλή δύναμη! Yacemin Coplan
(ecnecema.blogspot.com)

mareld είπε...

Σε ευχαριστώ γλυκιά Yasemin!!!