Η ώρα περνούσε και όσο μιλούσα με τον τενόρο Κωνσταντίνο Παλιατσάρα μου ήρθαν στο νου κάποιοι στίχοι από το υπέροχο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Ο μικρός Ναυτίλος».
Άργησα πολύ να καταλάβω τι σημαίνει ταπεινοσύνη/ και φταίνε αυτοί που μου/μάθανε να την τοποθετώ στον άλλο πόλο της υπερηφάνειας/Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία./Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή./Ήταν ένα δικαίωμα.
Ίσως, με ενέπνευσε ο λόγος του, που στάθηκε επί της ουσίας. Το ουκ εν τω πολλώ το ευ είναι στάση ζωής για τον λυρικό καλλιτέχνη, που αποφεύγει τα κατεβατά και τις χωρίς λόγο επεξηγήσεις. Ανακαλύπτοντας την όπερα μπήκε σε ένα μαγικό κόσμο , από τον οποίο βγαίνει για να παλέψει για τις αξίες της ζωής. Έτσι, αντιλαμβάνεται καλύτερα τον κόσμο, καταλαβαίνει τους ανθρώπους και ζει άμεσα τη μουσική. Στο λυρικό θέατρο βέβαια είναι λίγο διαφορετικά :Τραγουδάει ένα τόνο που φεύγει ανεπιστρεπτί και μετά μένει μόνο μια ανάμνηση και ο απόηχος από το χειροκρότημα.
Είσθε από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες τενόρους. Γιατί δεν σας βλέπουμε πιο συχνά; Πιστεύετε, ότι σε αυτή τη χώρα έχουν αδικήσει το ταλέντο σας ;
Η αδικία υπάρχει σε όλους τους τομείς της ζωής, εγώ γιατί να αποτελώ εξαίρεση; Αν όμως θέλω να είμαι δίκαιος δεν αισθάνομαι καθόλου αδικημένος από τη μουσική που επέλεξα να εκφράζομαι.
Ο ομότεχνός σας, ο αξέχαστος Λουτσιάνο Παβαρότι έλεγε: «Στην όπερα, όπως και σε οποιοδήποτε δραματική τέχνη, για να έχεις ζήτηση και υψηλές απολαβές πρέπει να είσαι καλός, φυσικά, αλλά και διάσημος. Και αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα»Ποιά είναι η δική σας άποψη;
Η μόνη που είναι δυσανάλογη η φήμη της με την καλλιτεχνική της αξία είναι η Κάλλας. Βεβαία υπάρχουν καλλιτέχνες που λόγω μυαλού κατάφεραν να περάσουν μια φήμη που κρύβει μια όχι τόσο ανάλογη καλλιτεχνική αξία, αλλά ποιος το καταλαβαίνει; Λίγοι.
Γνωρίζετε για την συρρίκνωση των κρατικών σκηνών και του εθνικού μας μελοδράματος που προωθεί η κυβέρνηση;
Η Τέχνη και ο πολιτισμός είναι η βιτρίνα του επιπέδου της κάθε χώρας. Εδώ στην Ελλάδα που γέννησε το -Θέατρο επιθυμούν να κλείσουν ακόμα και το Θεατρικό Μουσείο. Είναι ένα ολέθριο ντόμινο ξεφτίλας.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη αλλά και η πιο συγκλονιστική στιγμή της καριέρας σας;
Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα να βρίσκομαι στην Εθνική Λυρική Σκηνή και να τραγουδώ τον εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο του Τζίμη στο ''Μαχάγκοννυ'' του Κουρτ Βαϊλ με φρικτούς πόνους.
Kαμαρώνουμε εμείς οι φίλοι σας για την αγωνιστικότητά σας όπως αυτή την εκφράζετε μέσω Fb; Κατεβαίνετε συχνά στην πλατεία;
Έχω δώσει στη ζωή μου πολλούς αγώνες ενάντια στην ηλιθιότητα ,την προκατάληψη ,την καταπίεση και την αγνωμοσύνη σε πολλά επίπεδα. Όσο για την πλατεία όχι τόσο όσο επιθυμώ, γιατί η πλατεία πρέπει να είναι στη Βουλή και η Βουλή στην πλατεία.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν , όταν ρωτήθηκε, τι είναι το χειρότερο πράγμα για τον άνθρωπο είχε πει: «Ο φασισμός», ενώ ο Όρσον Ουέλλες είχε δηλώσει: «Η πείνα και ο φόβος». Εσείς, τι θεωρείται το χειρότερο για τον άνθρωπο;
Αυτή την στιγμή ζούμε και τον φασισμό και την πείνα , αλλά ποιος είπε ότι δεν έχουμε γενναιότητα; Ο εκφοβισμός δεν θα περάσει.
Πώς εξηγείτε, ότι τα κράτη και οι εξουσίες. Δεν βλέπουν με καλό μάτι τον πολιτισμό και την παιδεία και είναι φειδωλοί απέναντί τους ως προς την οικονομική ενίσχυση σε αντίθεση με τον εξοπλισμό που δεν φείδονται χρημάτων;
Το σχέδιο είναι να εξαφανιστεί ο Πολιτισμός, τα ευγενή αισθήματα, η γνώση της αληθείας ,τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα και καθετί που κάνει τον Άνθρωπο ευτυχισμένο. Σε τελική ανάλυση επαναλαμβάνεται το ξεγέλασμα των αυτοχθόνων ιθαγενών της κάθε χώρας, Βλέπε Ινδιάνους της Αμερικής.
Νομίζετε ότι η τέχνη επαναπροδιορίζει ή επισημαίνει προαιώνια και πανανθρώπινα διλλήματα, όπως είναι η ύβρις, ο φόβος…
Η Αρχαία τραγωδία, το Θέατρο όπως και η Όπερα εμπεριέχουν τρομερές αλήθειες και κωδικούς που στην εποχή μας παραποιούνται σε ένα επικίνδυνα μεγάλο ποσοστό.
Μια παράσταση όπερας είναι τελικά τα φώτα, τα σκηνικά, τα λαμπερά κοστούμια, τα εφέ ή η φωνή;
Είναι όλα αυτά που λες αλλά και κάτι άλλο. Δεν υπάρχουν μεγάλες προσωπικότητες που πάνω τους να κτίζεται μια παράσταση αλλά μόνο καλοί διεκπεραιωτές. Αλλά πολύ καλοί.
Από τις πρώτες αναμνήσεις των παιδικών σας χρόνων σας έλκυε το θέαμα να κάνετε αυτοσχέδιες λυρικές σκηνές;
Ναι. Μικρός έπαιζα έργα στο κουκλοθέατρό μου και καλούσα όλη τη γειτονιά.
Υπάρχει κάτι που μπορεί να σας μελαγχολήσει;
Το φθαρτό μας και ότι δεν είμαστε τίποτα .
στη Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου
"Αργησα πολύ να καταλάβω τι σημαίνει ταπεινοσύνη και φταίνε αυτοί που μου μάθανε να την τοποθετώ στον άλλο
πόλο της περηφάνειας. Πρέπει να εξημερώσεις την ιδέα της ύπαρξης μέσα σου για να την καταλάβεις.
Μια μέρα που ένιωθα να με έχουν εγκαταλείψει όλα και μια
μαγάλη θλιψη να πέφτει αργά στη ψυχή μου, τράβηξα, κει που περπατούσα, μεσ' τα χωράφια χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου. Το' κοψα και το' φερα στο απάνω χείλη μου. Ευθύς κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος. Το διάβασα σ΄αυτή τη στιφή από αλήθεια ευωδιά τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ το δρόμο της μ' ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραποστόλου.
Ώσπου, σε μεγάλο βάθος μου έγινε συνήδειση ότι όλες οι θρησκείες λένε ψέματα.
Ναι, ο παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο μια ανταμοιβή.΄Ηταν ένα δικαίωμα."
Οδυσσέα Ελύτη «Ο μικρός Ναυτίλος»
Έχω δώσει στη ζωή μου πολλούς αγώνες ενάντια στην ηλιθιότητα ,την προκατάληψη ,την καταπίεση και την αγνωμοσύνη σε πολλά επίπεδα. Όσο για την πλατεία όχι τόσο όσο επιθυμώ, γιατί η πλατεία πρέπει να είναι στη Βουλή και η Βουλή στην πλατεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου