Εσύ γεννάς τη θάλασσα και χτίζεις το καράβι Είσαι το εδώ και το αλλού είσαι η γιορτή του γυρισμού το δάκρυ του αποχωρισμού...

Όνειρο ήταν

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε,
όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου...














Μια νύχτα

Τραγούδι από το νέο δίσκο
του Αλκίνοου Ιωαννίδη, "Νεροποντή".

Χάραξε νωρίς
Το χτεσινό το βράδυ ακόμα με κρατάει
Πώς να κοιμηθείς
αφού ό,τι κέρασε είν εκεί και σε κοιτάει.

Άγριο το φως
σπάει τα παράθυρα και μπαίνει όταν δε θες
Ήλιος κοφτερός
φέρνει ένα σήμερα και σε πετάει στο χτες.

Κάνω να σταθώ
πού να πατήσω που μαι κάτω ολόγυρά μου
Κι αχ! να κρατηθώ
Τι να κρατήσω απ το τρεχαλητό της άμμου.

Άγριος εαυτός
σπάει ό,τι αγάπησα και γίνεται εγώ
Κι ούτε ένας θεός
ούτε καθρέφτης, ούτε φίλος, ούτε εχθρός.

Χάραξε νωρίς
κι ήταν η νύχτα πανηγύρι και περνούσε
Νύχτα μιας στιγμής
κι ας ορκιζόταν πως για πάντα θα κρατούσε.





Μη με κλειδώνεις

Τραγούδι από το νέο δίσκο
του Αλκίνοου Ιωαννίδη, "Νεροποντή".

Εγώ δε ζω εδώ
ζω όπου ξεχαστώ
κι όπου περνά ο ποταμός μου

Νερό ασταμάτητο
μονομάτι απάτητο
κρυφό στο διάβα αυτού του κόσμου

Μη με κλειδώνεις
μη μου χρεώνεις τη ζωή
μη με κλειδώνεις

Μη με χρεώνεις
ψάχνω μια λέξη, μια σιωπή
κι εσύ με λιώνεις

Ήμουνα πάντα αλλού
στο χρόνο του απρόσμενου καιρού
που θες και δεν αντέχεις

Έλα, μην έρχεσαι
κι ας μη σε δω ποτέ
κι ας είσαι όσα θέλω κι όσα έχεις

Μη με κλειδώνεις
μη μου χρεώνεις τη ζωή
μη με κλειδώνεις

Μη με χρεώνεις
ψάξε αλλού να βρεις γιορτή

Όσα μας λείψανε
λείψανα γίνανε
ν αγιάζουν της ζωής την αφθονία

Έλα όπως έρχεσαι
κορίτσι και Θεέ
μικρή προσωρινή αθανασία.







Ο δρόμος σου είσαι εσύ

Τραγούδι από το νέο δίσκο
του Αλκίνοου Ιωαννίδη, "Νεροποντή".

Φεύγεις και πας
είσαι καράβι
Μπροστά κοιτάς
η θάλασσά σου πυρκαγιές και πάγοι
Μα πιο μπροστά
πάντα θα στέκει
ο γυρισμός σου που στη φουρτούνα αντέχει.

Φεύγεις, πού πας
και πού πιστεύεις
Τι κυνηγάς
Ποια γη σε θέλει, ποιον εαυτό γυρεύεις
Όλα είν εδώ
κι όλα για πάντα και πιο μακριά σου
είσαι μόνο εσύ.

Φεύγεις και πας
Πού επιστρέφεις
σε ποια στεριά
Η ξενιτιά σου είναι όλα όσα έχεις
Όλα είν εδώ
κι όλα για πάντα
Κάθε ταξίδι είναι γυρισμός.

Εσύ γεννάς τη θάλασσα
και χτίζεις το καράβι
Είσαι το εδώ και το αλλού
είσαι η γιορτή του γυρισμού
το δάκρυ του αποχωρισμού.

Και το ταξίδι σου είσ εσύ
είσαι το κύμα, το νησί
είσαι ο αέρας, το πανί
και τ άσπρο μου μαντήλι.

Φεύγεις, πού πας
πού ταξιδεύεις
Δρόμοι ανοιχτοί
Τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις
Όλα είν αλλού
κι όλα για λίγο
όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ.






Τριανταφυλλένη


Παραδοσιακό Κυπριακό


Τζι'αν Αρρωστήσω Μάνα Μου
Θέλω Να Μηνύσω
Να'ρτεις Τριανταφυλλένη Μου
Να Σε Αποσιαιρετίσω

Μεν Φοηθείς Την Μάνα Σου
Μήτε Κανεναν Αλλον,
Μόνο Τριανταφυλλένη Μου
Πρόφτασε Δίχως Άλλο.

Τζιαι Ανταν Να Μπεις Της Πόρτας Μου,
Μεν Κρύψεις Τον Καμό Σου
Μα Ρώτα Τζιαι Την Μάνα Μου
Τζιαι Πε Της "πού Εν Ο Γιος Σου;"

Τζιαι Ανταν Σε Δει Η Μάνα Μου
Που Λόγια Εννα Σε Πάρει
Μα Εν Είσαι Αγάπη Πειστιτζή
Στο Νου Σου Μεν Τα Βάλεις

Έμπα Ζερβά Στην Κάμαρη
Τζιαι Έλα Δεξιά Στο Στρώμα
Σιύψε Τριανταφυλλενη Μου
Τζιαι Φίλα Με Στο Στόμα

Με Τα Γρουσά Σιερούθκια Σου
Βάστα Την Τζεφαλη Μου
Βάστα Με Στην Αγκάλη Σου
Ώσπου Να Φκει Η Ψυσιή Μου.

Τζιαι Ανταν Τζιαι Δεις Τζιαι Ποσπαστουν
Τζιαι Πάσιν Να Με Θάψουν,
Τες Πέτρες Τες Ασυντυσιες
Κάμε Τες Να Με Κλάψουν.

Τζιαι Ανταν Να Με Περάσουσιν
Από Τη Γειτονιά Σου,
Εύκα Κρυφά Της Μάνας Σου
Τζιαι Τράβα Τα Μαλλιά Σου.

Τζιαι Αν Αρρωστήσω Μάνα Μου
Θέλω Να Σου Μηνύσω