¨I remember Alexandros Grigoropoulos. Whenever I see people suffering injustice, oppression, or exploitation, I remember Alexandros Grigoropoulos"

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος
Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας

Το πρωί του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, σε ένα συμπόσιο ψυχοθεραπευτών για τα προβλήματα της νεολαίας στο κέντρο της Αθήνας το μήνυμα ήταν σαφές: Η κοινωνικοπολιτική πίεση που ασκείται στους νέους ανθρώπους ήταν αναπόφευκτο πως, κάποια στιγμή, θα ξέσπαγε με απρόβλεπτες συνέπειες. Λίγες ώρες αργότερα, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός στην περιοχή των Εξαρχείων από τις σφαίρες του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα, πυροδοτώντας σχεδόν πρωτόγνωρες βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις, σε ολόκληρη της χώρα.
Στο «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» προβάλλεται επίσης, για πρώτη φορά, ολόκληρο το βίντεο της δολοφονίας, ενώ αυτόπτες μάρτυρες περιγράφουν τις συγκλονιστικές τελευταίες στιγμές του Αλέξη, και τη πραγματικότητα που καιροφυλακτεί, έτοιμη να «ξυπνήσει» το φάντασμα του Δεκέμβρη του 2008. Για το χθες και το σήμερα του Δεκέμβρη του 2008, μιλούν επίσης, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας, ο τότε Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Καραχάλιος, ο Στέφανος Μάνος και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος δικηγόρος της οικογένειας Γρηγορόπουλου.

Δώστε μου φως

Δώστε μου φως, δώστε μου ήχο
αφήστε με σε μια γωνιά να ζήσω
Δώστε μου χρώματα, δώστε μου τοίχους
αφήστε με να τους γεμίσω στίχους

Και σε μια στείρα μήτρα βάλτε με
αφήστε με, ξεχάστε με
Και σε μια στείρα μήτρα βάλτε με
αφήστε με, ξεχάστε με

Σε κήπους με λουλούδια, θε να μπω
και με γυμνά τα πόδια μου να τρέξω
από τα λάθη σας να γιατρευτώ
και σα μικρό παιδί να παίξω

Δώστε μου φως, δώστε μου ήχο
αφήστε με σε μια γωνιά να ζήσω
Δώστε μου φως, δώστε μου ήχο
αφήστε με σε μια γωνιά να ζήσω

Σε κυπαρίσσια πλάι να σταθώ
και να ορθώσω το ανάστημά μου
από γλυκό σταφύλι να μεθώ
και να ξεχάσω ως και τόνομά μου

Δώστε μου χρώματα και τοίχους
αφήστε με να τους γεμίσω στίχους
Δώστε μου χρώματα και τοίχους
αφήστε με να τους γεμίσω στίχους

Δώστε μου φως, δώστε μου ελπίδα
μια χαραμάδα να γλυστρά του ήλιου αχτίδα
Δώστε μου χρώματα να βάψω
τους μαύρους τοίχους που μου λέτε να κοιτάξω

Και σε μια μήτρα μέσα βάλτε με
αφήστε με, ξεχάστε με
Και σε μια μήτρα μέσα βάλτε με
αφήστε με, ξεχάστε με

Γαλάζιους ουρανούς θέλω να δω
αφήστε με, πετάξτε με
τα ψέμματά σας να απαρνηθώ
και μόνος τη ζωή μου να χαράξω

Δώστε μου φως, δώστε μου ελπίδα
μια χαραμάδα να γλιστρά του ήλιου αχτίδα
και σε μια στείρα μήτρα βάλτε με
αφήστε με, ξεχάστε με

Την πόλη που αγάπησα να δω
μεσ’από στάχτες να ξαναγιεννιέται
το μέλλον που μου κρύψανε να βρω
να σβήσω τη φωνή που καταριέται

Δώστε μου χρώματα να βάψω
τους μαύρους τοίχους που μου λέτε να κοιτάξω

και σε μια στείρα μήτρα βάλτε με
αφήστε με ξεχάστε με
και σε μια στείρα μήτρα βάλτε με
αφήστε με ξεχάστε με

Ζήτησα χρώματα, κόκκινο είδα
6 Δεκέμβρη στην άσφαλτο κουκίδα
Στον τοίχο έριξα κλεφτή ματιά
δεν σας αντέχω, ψεύτες φτάνει πια

Σε μήτρα πίσω ξαναβάλτε με
αφήστε με ξεχάστε με
Σε μήτρα πίσω ξαναβάλτε με
αφήστε με ξεχάστε με

Ελπίζω νακουσα καλά :)
roulakaramitrou








Της φωτιάς και της νύχτας

Η φωτιά καίει και δεν θεσμίζει

είναι της νύχτας και πολύ ποιητική
να δείξει μια κατεύθυνση καινούριου κόσμου

οι μάζες που πεινάνε για νεκρό
θα γλείφουν αύριο τη μπότα
που θα τους υποσχεθεί ανεύθυνη ασφάλεια

Παροπλισμένοι κλέφτες
δοκιμάζουν τις γραβάτες τους
να ορκιστούν αυριανή κυβέρνηση…

Μηνάς Αποστολόπουλος




Τα συνθήματα

Συγκροτούν το αδιαμεσολάβητο νόημα της εξέγερσης του Δεκέμβρη.
Τα συνθήματα που φώναξαν οι νέοι και οι μαθητές
διαδηλώνοντας στους δρόμους,
τα συνθήματα που γράφτηκαν σε τοίχους κτιρίων
και ΑΕΙ συμπυκνώνουν τις αγωνίες,
τα προβλήματα, τα αδιέξοδα της νεολαίας.

Είναι η απάντηση των «προγραμμένων» της κοινωνίας
στο σημερινό, κυρίαρχο αλλά αποτυχημένο
και απαξιωμένο σύστημα πολιτικής ηθικής.
Προτάσσοντας συχνά το χιούμορ,
αποτελούν τον κώδικα επικοινωνίας
της νέας γενιάς που ασφυκτιά και αντιστέκεται
στην απροκάλυπτη βία της εξουσίας.

Συγκεντρώσαμε τα πιο σημαντικά από αυτά,
και τα παραθέτουμε σ' ένα μικρό ιστορικό φλας-μπακ.

Συνθήματα μαθητών-διαδηλωτών:

*Η δημοκρατία σας βρωμάει δακρυγόνο

*Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες,
ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες

*Το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό,
ρίχνει στον αέρα και βρίσκει στο ψαχνό

*Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη,
αυτή η νύχτα είναι του Αλέξη

*Με σφαίρες και βία δεν γίνεται παιδεία

*Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι

*Μπάτσοι, γουρούνια, δενδροκόμοι
(όταν τα ΜΑΤ φύλαγαν
το Χριστουγεννιάτικο δένδρο στο Σύνταγμα).

*Φοράτε μπλε στολές και άσπρα καπελάκια,
εσείς δεν είστε μπάτσοι, είστε τα στρουμφάκια

*Τα υπουργεία λένε τους μαθητές αλήτες,
αλήτες είναι τα ΜΑΤ κι οι ασφαλίτες

*Κάθε μια ώρα θα κάνουμε πορεία,
οι μπάτσοι θα πεθάνουνε απ' την ορθοστασία

Αλλα συνθήματα:

*Ο καναπές σου, η συμμετοχή σου

*Θα κάνουμε πορεία ως τη Δευτέρα Παρουσία,
δεν θα μείνει τράπεζα ούτε για ληστεία...

*Πορεία θα κάνουμε μέχρι τη Λαμία,
σιγά μην πληρωθείτε για την υπερωρία

*Οταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας
τότε θα βγείτε κι εσείς απ' τα κλουβιά σας

*Αλλοι κρύβονται πίσω από κουκούλες
και άλλοι πίσω από οφ σορ εταιρείες

*Εμπρός λαέ στο δρόμο των αγώνων,
ΚΑΤΩ η κυβέρνηση των δολοφόνων

*Σταματήστε να κοιτάτε και βγείτε στους δρόμους
(από την κατάληψη στην ΕΡΤ)

*Και οι πέτρες εξοστρακίζονται

*Αφήστε τα ποτά και βγείτε στα στενά
(από πορεία σε Γκάζι-Ψυρρή)

*Παίζετε με τους φόβους μας και το μέλλον μας.
Αν ξεπεράσουμε τους φόβους μας δεν έχουμε όρια

*Πόλη που καίγεται, λουλούδι που ανθίζει

*Από την ατομική επανάκτηση
και τη συλλογική απαλλοτρίωση στη γενικευμένη λεηλασία

*Σε κάθε γωνιά υπάρχει αστυνομία,
η χούντα δεν σταμάτησε το '73

*Θέλουμε να μάθουμε, θέλουμε να ζήσουμε,
θέλουμε να μπορούμε να ονειρευόμαστε

*Merry ChristMAT

*Merry crisis and a happy new Fear

*Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται, έχουμε εξέγερση

*Στάχτη και Burberry (στο ομώνυμο κατάστημα)

*Αθώος, μάγκας και πιτσιρικάς,
θα μπορούσε να είναι ένας από μας

*Τα πλούτη τους είναι το αίμα μας

*Αλέξη μη φοβάσαι, είμαστε μαζί σου, αυτό το κωλοκράτος θα πέσει προς τιμή σου

*Με μια συγνώμη δεν σταματούν οι φόνοι

*Στο δρόμο, στο δρόμο, θα σπάσουμε τον τρόμο

*Ρεβεγιόν στα οδοφράγματα

*Το θέατρό σας αρνούμαστε να παίξουμε,
φτου ξελεφτερία (σπουδαστές δραματικών σχολών)

*Απενεργοποιήστε τα κινητά σας,
ενεργοποιήστε τη συνείδησή σας
(από παρέμβαση-κατάληψη του Εθνικού Θεάτρου)

*Δεν παζαρεύουμε μια μίζερη ζωή,
τίποτα λιγότερο από τα πάντα

*Κουμής-Κανελλοπούλου μας οδηγούν
και αυτοί στους δρόμους θα δικαιωθούν

Συνθήματα γραμμένα σε τοίχους
του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης:

*Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές,
εμείς για ανθρώπινες ζωές

*Μισό δισ. οι ζημιές;
Σιγά, 28 δώσανε στις τράπεζες
αλλά κανείς δεν τους είπε αλήτες

*Σπέρνεις καταπίεση, θερίζεις φωτιά

*Πάνω στην εθνική ενότητα
χτίζεται η κοινωνική εκμετάλλευση

*Μη βλέπετε ειδήσεις,
η αλήθεια βρίσκεται στους δρόμους

*Το κράτος παρακράτησε

*Εδώ πατάς, εκεί ματάς

*Προπαγάνδα είναι να βαφτίζεις τους εξεγερμένους
«αλήτες κουκουλοφόρους»
και τους χρυσαυγίτες «αγανακτισμένους πολίτες»

*Δημόσια δωρεάν χημεία

*Τα οδοφράγματα κλείνουν δρόμους
αλλά ανοίγουν περάσματα

*Η εξέγερση ή θα είναι γιορτή ή τίποτα




"Υπάρχουν αναρχικοί, άναρχα άτομα δεν υπάρχουν.
Εχω τις προσωπικές μου αρχές που άλλες συμφωνούν
κι άλλες δεν συμφωνούν με αυτές της κοινωνίας.
Δεν είμαι απόλυτος πάνω σ' αυτές τις αρχές.
Είμαι ρευστός και αυτό εξαρτάται
από την καθημερινή μου ζωή και από τις εμπειρίες.
Για να μη γίνει ρευστότητα, διάλυση, αυτοκαταστροφή,
ισορροπώ αυτή τη ρευστότητα με μια συνέπεια
που φαίνεται στις σχέσεις μου με τους άλλους"