Όσο αντέχουμε ακόμα τα τραγούδια λιγότερο θανάσιμη γίνεται η μοναξιά μας....Ντίνος Χριστιανόπουλος

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Μπογδάνος
Από τον δίσκο "Μικραίνει ο κόσμος" (1982)

Σ' αυτήν εδώ τη γειτονιά, σ' αυτά εδώ τα μέρη
ο φωτογράφος θα 'πρεπε να ήτανε ξεφτέρι
να 'ταν τεχνίτης, μερακλής κι από ομορφιά να ξέρει.
Σ' αυτήν εδώ τη γειτονιά ας ήμουν φωτογράφος,
να υπηρετώ την ομορφιά με τέχνη και με πάθος.
Να 'ρχοντ' ομορφοκόριτσα και λαϊκές παρέες,
να παίρνουν πόζες όμορφες, καμαρωτές κι ωραίες
για εικοσιτετράωρες και εβδομαδιαίες







Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Ντίνος Χριστιανόπουλος
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

μπατιρημένο κουρείο
Σαββάτο βράδυ
χωρίς δουλειά

μπατιρημένο κορμί
Σαββάτο βράδυ
χωρίς έρωτα






Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Ντίνος Χριστιανόπουλος
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Η νύχτα είναι παγερή
και μ' έχεις στήσει.
Με γέλασες με γέρασες.







Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Κώστας Ριτσώνης
Ερμηνεία: Αιμιλία Κουγιουμτζή
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα
κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι
ζηλεύουνε την δόξα σου και βλέπουν στ' όνειρό τους
πως τραγουδούν στα κέντρα
και στις συναυλίες
με την δική σου την φωνή.

Μα ξημερώνει και τελειώνουν τα τραγούδια
ήρθε η ώρα να ετοιμασθούν
και στην δουλειά τους βιαστικά να πάνε







Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ερμηνεία: Αιμιλία Κουγιουμτζή
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Κίνδυνο μαύρο σύννεφο
οι μάγισσες μου λένε
τ' αηδόνια αυτά που κελαηδούν
μου φαίνονται πως κλαίνε.
Συ στο σχολειό δεν έμαθες
να γράφεις ραβασάκια
στα χείλη σου τα ρόδινα
που τα 'βρες τα φαρμάκια.







Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Ερμηνεία: Γιάννης Μπογδάνος -- Αιμιλία Κουγιουμτζή
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι
μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.


Το ποίημα ανήκει στη συλλογή «Μυθιστόρημα» (1935)
του Γιώργου Σεφέρη και έχει ως εξής:

ΙΗ΄

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι
μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.
Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι
και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.







Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Τάσος Κόρφης
Ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης
Ο δίσκος κυκλοφόρησε το χειμώνα του 1982 από τη Lyra.
Το εξώφυλλο περιλαμβάνει ένα πίνακα του Γιώργου Σταθόπουλου.

Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος,
στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες,
μ' ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα.
Σεντόνι λευκό, χειρουργείου
σκεπάζει τ' ανήσυχα χέρια.

Μα εσύ ματωμένη καρδιά μου
και πάλι μαζί σου με πας
ταξιδιώτη με πας για ναυάγιο.







Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας & χορωδία
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Καημένε Μακρυγιάννη, να 'ξερες
γιατί το τσάκισες το χέρι σου.
Το τσάκισες για να χορεύουν σέικ
τα παιδιά μας.






Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Μίλτος Σαχτούρης
Ερμηνεία: Αιμιλία Κουγιουμτζή
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Ένας ναύτης ψηλά
στα κάτασπρα ντυμένος
τρέχει μες στο φεγγάρι.
Κι η κοπέλα απ' τη γης
με τα κόκκινα μάτια
λέει ένα τραγούδι
που δε φτάνει ως το ναύτη.
Φτάνει ως το λιμάνι
φτάνει ως το καράβι
φτάνει ως τα κατάρτια.
Μα δε φτάνει ψηλά στο φεγγάρι.






Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Αιμιλία Κουγιουμτζή & Γιάννης Μπογδάνος
Από τον δίσκο "Μικραίνει ο κόσμος" (1982)

Ας παίζει το τρανζιστοράκι, ας μεταδίδει
τη θεία λειτουργία και παλιές οπερέτες.
Ας δίνει μια επίφαση ειρήνης
το ταραγμένο σπίτι μας.
Όσο αντέχουμε ακόμα τα τραγούδια
λιγότερο θανάσιμη γίνεται η μοναξιά μας.





Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Μπογδάνος
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]

Παροπλισμένα γεροντάκια και νταντάδες
μικρά παιδιά που παίζουν στα λουλούδια
και κουλουρτζήδες και μικροί αλήτες
τα πρωινά στολίζουνε το πάρκο.
Κι ο ήλιος λάμπει μέσ' απ' τα φυλλώματα,
κι όλα είν' ωραία και μικροαστικά.
Μα όταν πέσει η νύχτα, αλλάζουν όλα.
Μούτρα επικίνδυνα κυκλοφορούνε τώρα,
λογιώ λογιώ υποκείμενα πίσω από τα δέντρα.
Μονάχα πού και πού κάνα ζευγαράκι
τον έρωτά του ριψοκινδυνεύει
μπροστά σε μάτια που αχόρταγα κοιτούνε.
Κι όλο το πάρκο γίνεται πρατήριο,
που βγάζει στο σφυρί την παρθενιά του.
Μα το πρωί, θα 'ρθει το συνεργείο
του Δήμου, βιαστικά να καθαρίσει
μαντήλια βρώμικα, χαρτιά τσαλακωμένα
νά 'ρθει ο ήλιος, νά 'ρθουν τα παιδιά,
να παίξουν στα λουλούδια ανυποψίαστα.





Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Κώστας Ριτσώνης
Ερμηνεία: Αιμιλία Κουγιουμτζή
Από τον δίσκο "Μικραίνει ο κόσμος" (1982)

Τι σημαίνει αγάπη

Πρόσεξε αυτόν τον τούρκικο σκοπό
τον αμανέ που λέει η τραγουδίστρια
για να μάθεις τι σημαίνει υπακοή
να καταλάβεις τι σημαίνει αγάπη.