..Πόσο πολύ σ'αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις..

ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ

Πόσο πολύ, πόσο πολύ
Πόσο πολύ σ'αγάπησα
Πόσο πολύ σ'αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
Απ'τη ζωή, απ' τη ζωή
Απ'τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
Καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ'αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι εγώ πως θα ξανάρθεις
Εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις
πως οι στιγμές που μου 'δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ'αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις...


ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ - ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ


ΑΣ ΧΑΘΕΙΣ
Χρήστου Θηβαίου "Πέτρινοι Κήποι (182)"

Μες τα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ' τη φυλακή μου να με πας
να μ΄ αγγίζει ο αέρας
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς
να κουρνιάζω στο πλευρό σου
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις
ν' ακουστεί το όνομα μου
και εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς ας χαθείς

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ' το κρίμα της ψυχής
να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ' όνειρό μου να το δεις
ας ερχότανε ένα βράδυ
να 'χε φως και όχι σκοτάδι να το ζεις
να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς

Του μυαλού μου οι εικόνες
να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής
να μην έχω να θυμάμαι
όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς
να μην ξπερω πια τι κάνεις
άλλο να μην με πικράνεις, δεν μπορώ
δεν μπορώ να σε κοιτάζω
και στα λόγια να μην βάζω σ' αγαπώ...


ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ - ΑΣ ΧΑΘΕΙΣ


Πέτρινοι κήποι
Χρήστος Θηβαίος~Πέτρινοι κήποι
Στιχοι-Μουσικη:Χρηστος Θηβαιος

Θελω να γυριζεις σε μενα
Θελω να επιστρεφεις στο φως
Απ την μοναξια και τον φοβο
Απο της απωλειας το σεισμο
... κρυψου εδω
Ξερω εχει ανηφορα να 'ρθεις
Απο τον εαυτο σου εισαι εδω
Βγαλτη πανοπλια στο δρομο
κι αστα οπλα εξω στην αυλη
...η μαχη σου ειναι αλλου

Να ζω στ' αρωμα σου ισοβιτης κι ετοιμοθανατος μπροστα στην ομορφια ..
Να σταυρωνω τον καιρο μου με της χαρας σου τα καρφια ..
Θεε μου να μη σε χορταινα ποτε
Στις ρυτιδες σου να ξεδιψαγα
Να μη μου ελειπε ο ηλιος ξανα, κατω απ τα δεντρα σου τα ανηλιαγα...

Απο της Σεριφου το χιονι σου χω πλεξει ενα βραχιολι
Κι οταν το φορεσεις στο χερι θα εχουμε αγκαλια ενα μωρο....
....ουρανο .
Απο της σιωπη σου τα ξενα ελα γυρνα πισω σε μενα
Θελω μονο να με φιλησεις
Μη μαφησεις ψεματα πια να σου πω...


Χρήστος Θηβαίος~Πέτρινοι κήποι