... ωραία απάντηση που δίνει σε όλα με τη σιωπή του ο έναστρος ουρανός.
... ένα φλάουτο κάπου ή ένα άστρο συνηγορούν για όλη την ανθρωπότητα...... Τόσα φθινόπωρα και δε γνωρίσαμε ακόμα την ψυχή μας κι ω συντριβή του ονείρου μας: μας έκλεισες όλους τους δρόμους για να μας ανοίξεις ένα μονοπάτι στο άγνωστο.
Λειβαδίτης
Γλυκιά μου, Mareld
Τι χαρά!!! Τι ωραία!!!
Άνοιξες ένα καινούριο παράθυρο, για να έρχεσαι κι από εδώ, να φωτίσεις τις μέρες και τις νύχτες μας!!!
Τι ωραίο όνομα! Δροσοσταλίδα! Πόση ομορφιά, πόσο φως ,πόση γαλήνη, θα φτάνουν στο σπίτι μας, σταλμένα από την ψυχή σου καλή μου! Θα μας δροσίσεις, θα μας αρωματίσεις, θα χρωματίσεις τη μοναξιά μας, με τα όμορφα χρώματα που τόσο μοναδικά ξέρεις να διαλέγεις. Η δροσοσταλίδα σου, θα στάξει στην καρδιά μας αγιασμένο μύρο, το μύρο της αγάπης σου, για όλους εμάς, που είμαστε τόσο μακριά σου, αλλά σε νιώθουμε τόσο κοντά μας. Που δε μας γνωρίζεις και δε σε γνωρίζουμε, αλλά μας αγαπάς και σ΄αγαπάμε σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Πώς γίνεται αλήθεια αυτό; Και είναι αληθινό, γιατί το νιώθουμε, το αισθανόμαστε, χωρίς υστεροβουλία ή οτιδήποτε άλλο Τελικά η αγάπη ξέρει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά της, σε όσους την ακούν και την ακολουθούν. Αυτή μας οδηγεί και μας δείχνει το δρόμο, γιατί πώς αλλιώς θα σε εύρισκα; Πώς αλλιώς θα άκουγα τη μουσική της κιθάρας, από το βιντεάκι σου, που με μάγεψε και με ταξίδεψε σε μέρη που δε μπορούν να δουν τα μάτια, τα βλέπει όμως η καρδιά;
Να είναι καλοτάξιδη η Δροσοσταλίδα σου Mareld μου, να τη σπρώχνει απαλά απαλά το βοριαδάκι από εκεί ψηλά που είσαι και να την ακουμπά στην καρδιά μας.
Πολλά πολλά φιλιά.
Του Αιγαίου
Ο έρωτας το αρχιπέλαγος
κι η πρώρα των αφρών του,
και οι γλάροι των ονείρων του.
Στο πιο ψηλό κατάρτι του
ο ναύτης ανεμίζει ένα τραγούδι.
Ο έρωτας
το τραγούδι του
κι' οι ορίζοντες του ταξιδιού του,
κι η ηχώ της νοσταλγίας του.
Στον πιο βρεμένο βράχο της
η αρραβωνιαστικιά προσμένει ένα καράβι.
Ο έρωτας
το καράβι του
κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του,
κι' ο φλόκος της ελπίδας του.
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του
ένα νησί λικνίζει τον ερχομό.
Ελύτης
Μια δροσοσταλίδα γλίστρησε δειλά στη φυλλωσιά
και σκίρτησε το κόκκινο μπουμπούκι.
Στο ευλογημένο πέταγμα της μέλισσας
γνώρισε η μέρα τη χαρά της
κρυμμένη μες στην Άνοιξη
και μες στις πεταλούδες...
Μιχάλης Πολίτης
13 σχόλια:
Διονύση!
Αγαπημένο μας Ζακυνθινάκι!
Χρόνια πολλά!
Χρόνια χαρούμενα!
Πολλά φιλάκια!
Αγαπημένη μου Mareld,
Να χαιρόμαστε τσι Νιόνιους και τσι Νιόνιες!
Σε φιλώ γλυκά!
Κυρά Μάρε, κυρά δασκαλα μας!Η παρουσία σας μέσα απο όλα σας τα blogs φαντάζει σαν ουράνιο τόξο μετα την καταιγίδα! Τα γραφόμενα σας, τα λουλούδια σας, οι λογης λογής φωτογραφίες, τα τραγούδια σας παραπεμπουν σε παραδεισένιους τόπους! Ο λόγος σας απαλός σαν άγγιγμα γαζίας στο μαγουλό, μα όταν πρόκειται για το 'αδικο.. σκληρός σαν γρανίτης. Πόση ποικιλότητα ! Πόση ομορφιά! Η απόλυτη εκδοχή του κάλους, της σεμνότητας, της ανθρωπιάς.
Σας ευχαριστούμε, κυρά δασκάλα μας!
Πόλυ
Πανέμορφος ο τόπος σου καρδιά μου,
Όλη η μικρή... τεράστια Ελλάδα μας...
Πολλά φιλιά και Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν.
Ω φιλτάτη πατρίς, ω φιλτάτη φίλη,
Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ.
( Επιτέλους, το πήρα είδηση, ε;)
Συγκινητικές οι εικόνες σου, οι θύμησες, ο τόπος.
Οι πρώτες σου φωτογραφίες, της πόλης από ψηλά, με "έφεραν" στη μακέτα της προσεισμικής πόλης που έχει κάνει ο πατέρας μου και που χρόνια τώρα βρίσκεται στο μουσείο - θυμήσου, όποτε συμπέσουμε να σε ξεναγήσω στις λεπτομέρειές της, έχουν πολύ ενδιαφέρον.
Στα λέει κι η Πόλυ, είδες; Και λίγα λέει...
Κάνω κάποιες διακοπές, κατά καιρούς, από τα ιστολόγια, σαν τη χαλασμένη τηλεόραση τση μάνας μου είμαι...Είναι μέρες λίγο ( ως πολύ..) άχαρες, δύσκολες και στριμωχτερές οι τελευταίες. Θα συνέλθω, όμως. Με τις εικόνες σου, μάλιστα και τις μουσικές σου, ακόμα γρηγορότερα.
Να είσαι καλά, ξενιτεμένο κι όμως κοντινό μας.
Πάλι σ'ευχαριστώ.
Κι από μένα Χρόνια Πολλά στους Διονύσηδες και στις Διονυσίες!
Να ναι καλά οι άνθρωποι όλοι!
Γεια σου, ρε Μαρελντάκι!
Alma mia!
Να τους χαιρόμαστε και ας είμαι
και καμιά φορά στη πατρίδα να γιορτάσουμε..
Καλή σου μέρα αγγελούδι!!!
Besitooooos!
Βρε Πολάκι μου!
Βρε γλυκούλι..μη λες και πολλά γιατί θα το πάρω πάνω μου και ποιος με πιάνει..άστα..σήμερα αποφάσισα να φτιάξω επί τέλους το σπίτι και απλά να ξαναφέρω τη δύναμή μου στον αφρό..εσύ που με ξέρεις καταλαβαίνεις όλες μου τις αποχρώσεις..νιώθω άνετα αλλά και ευχάριστα..με σένα αλλά ας ομολογήσω..και με όλους τους καλούς ανθρώπους..η σχέση μου έχει πάντα σταγόνες μαγείας..αυτό με γοητεύει..είναι το φως μες στο σκοτάδι..πλησιάζουμε την απόλυτη νύχτα..μετά θα αρχίσει να υποχωρεί..
Φιλάκια πολλά και καλημέρα!
Διονύση μας!
Ζακυνθινάκι μας!
Αρκεί που ήρθες να χαρείς και να ξεφύγεις λίγο από τα δυσάρεστα των ημερών..
θυμάμαι γιατί διαθέτω μνήμη που να μη διέθετα..θα ήταν σωτήριο..
από τις φράουλες μέχρι τη μακέτα πόσα σου βγάζω στο ξέφωτο και ας είναι της χαράς και μόνο..
θα χαρώ πάρα πολύ με τη ξενάγηση.
Σου υπόσχομαι όταν γυρίσω κάποτε να σε γιορτάσουμε εμείς τ΄αδέλφια σου οι Ζακυνθινοί,
με ζακυνθινό κρασί και κουλούρα και άλλα πολλά..η Πόλυ ξέρει..
Μέχρι τότε να μου είσαι καλά.
Και πάλι να Σε χαιρόμαστε!
Καλή σου μέρα!
Φιλάκια πολλά και μια αγκαλίτσα!
Στράτο μας!
Από τα κρύα..ε..; μα θα είναι φανταστικά και από την απόσταση
και τα τόσα καινούρια στις αισθήσεις,
θα νιώθεις κάπως καλύτερα..από την Αθήνα την τόσο τραυματισμένη..
Καλημέρα!
Σε ευχαριστώ φιλάκια!
Ιππολύτη μου!
Αμαζόνα μας!
Σε άφησα τελευταία για να υποσχεθούμε όλοι μαζί μια φορά θα βρεθούμε Ζάκυνθο!!
Συμφωνείτε..; ναι..ε;
Φιλιάαααα!!!!
Καλά κάνεις και απαντάς από μόνη σου αφού ξέρεις πολύ καλά την απάντησή μου...
Αυτό ήθελα να σου πω κι εγώ όταν έβλεπα τον πανέμορφο τόπο σου...
Να μας ξεναγήσεις μια μέρα αγαπημένη...
Συμφωνώ κι εγώ με την πρόσκληση, βασιζόμενος στο "όλοι μαζί"!
Να ακούσω σχέδια...
Δημοσίευση σχολίου