Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Ay de mi primavera quien me devolviera lo que yo era, lo que yo era, lo que yo era, ay ....



Στη γλυκιά μου Άστρια...



Te Camelo

Era Mari Carmen gitanita
Pura de tez broncea
Mas que una mocita
Era una escultura de oscuro metal

Su mata de pelo igual que la endrina
Llevaba en dos tiempos prendía una flor
Y era la gitana más guapa y mas fina
Que alguien se ha llevao
a aquel gran pintor

Y cuando su imagen la gente admiraba
El pobre gitano asi le cantaba

Mari Carmen te camelo
Porque tú eres la clavellina
Que desde la tierra al cielo
To lo trasmina
De tus palabritas nacen claveles
Mari Carmen, déjame que yo te camele

Cuando fue famosa
Despreció al gitano y lo abandono
Y aunque la fortuna tuvo entre sus manos
De na le valió
Que al verse tan lejos de quien la quería
No halló en el dinero la felicidad
Y al ir por el mundo perdió su alegría
Como aquellas flores que son trasplantas
Y viendo el retrato que el mundo admiraba
El pobre gitano así con duquelas
le cantaba

Mari Carmen te camelo
Porque tú eres la clavellina
Que desde la tierra al cielo
To lo trasmina
De tus palabritas nacen claveles
Mari Carmen, dejame que yo te camele

Jazmines y rosas tu cuerpo huele
Mari Carmen, déjame que yo te camele.









Ay De Mi Primavera

Sal de aqui por favor, no me mires asi, ahora quiero estar sola. Esta es mi voluntad ya no me haras dudar, no, de mi persona. Ya no quiero saber si me vas a condenar por buscar mi destino. Y si el dia en el que marche me vas a enredar como siempre pa' que no haga camino. Ay de mi primavera quien me devolviera lo que yo era, lo que yo era, lo que yo era, ay .... Lento, para encontrar un nuevo camino lento, lento, lento como yo. Mi futuro es mentira, el pasado me pesa y me sobra, si por el miedo ahora callo yo se que me arde la boca y no debo calla porque voy buscando un camino lento, yo voy bucando un camino lento, yo voy buscando, buscandote, buscandome y buscandote en el ...








No Habra Nadie En El Mundo

Desde que el agua el libre,
Libre entre manantiles vive,
jazmines an llorao,
y yo no comprendo como
en tus ojos niña solo hay desierto.
Hermosa era la tarde, cuando entre los olivos nadie,
nadie vio como yo a ti te quise, como te quiero.
Hoy los olivos duermen y yo no duermo.

No habra nadie en el mundo que cure
la herida que dejo tu orgullo,
yo no comprendo que tu me lastimes
con todo todo el amor que tu me diste(x2)

Pá cuando tu volvieras, pensé en cantarte coplas viejas, esas que hablan de amores y del sufrimiento, cuando tu vuelvas niña, te como a besos.
y volaremos alto donde las nubes van despacio.
despacio va mi boca sobre tu cuerpo, tan lento que seguro se pare el tiempo.

No habra nadie en el mundo que cure
la herida que dejo tu orgullo,
yo no comprendo que tu me lastimes
con todo todo el amor que tu me diste(x2)






6 σχόλια:

mareld είπε...

Porque tú eres la clavellina
Que desde la tierra al cielo
To lo trasmina
De tus palabritas nacen claveles..

mareld είπε...

Cariños mios!

Buena semana!!!

Besitoooos!

AR είπε...

Si...tu eres la flor que to' lo trasmina...la belleza, el canto, la alegría, gracias hermosa Marinetta

mareld είπε...

Rebeca!!!

Gracias mi corazoncito!!

Qué linda sorpresa me llevé !!!

Que alegria!

Mil besos koykla moy!!!

Άστρια είπε...

Ξεχωριστή μου mareld,

Γιασεμάκι μου που κλείνεις άρωμα και ήλιο της Μεσογείου:)

Σ' ευχαριστώ, σ'ευχαριστώ, τα κατάφερες και βούρκωσα τώρα:)

Υπέροχα τραγούδια και θυμήθηκες να βάλεις τους ήλιους μου και να μου αφιερώσεις την ανάρτησή σου.
Αν και τα ισπανικά μου είναι ανύπαρκτα και έψαχνα ανάμεσα στους στίχους για γνωστές λέξεις, τα τραγούδια αγγίζουν την καρδιά!!!

Αγκαλιά μεγάλη, σε φιλώ πολύ πολύ πολύ! Δεν σου λέω καληνύχτα ακόμα:)

mareld είπε...

Καρδούλα μου γλυκιά!

Πόσο χαίρομαι που σου άρεσε..
αυτή η μαγική μουσική σε διαπερνάει..σου διώχνει όλες τις σκιές..σε λούζει με πάθος και ελπίδα..

Καλό Φθινόπωρο Αστεράκι μου!!

Φιλιά γλυκά!