Αμυγδαλάκι τσάκισα και μέσα σε ζωγράφισα ...

ΘΑΛΑΣΣΑΚΙ

Παραδοσιακό. Διασκευή: Αντώνης Απέργης
Ερμηνεία: Κώστας Παυλίδης

Γίνε πουλί μου θάλασσα κι εγώ το ακρογιάλι
να 'ρχεσαι με τα κύματα στην εδική μου αγκάλη

Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σου κακιώσω δεν μπορώ

Ο μισεμός είναι καημός το έχε γεια είναι ζάλη
και το καλώς ορίσατε είναι χαρά μεγάλη

Αμυγδαλάκι τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα

Σταλαγματιά σταλαγματιά το μάρμαρο τρυπιέται
κι αγάπη που δεν παίρνεται δεν πρέπει ν' αγαπιέται

Θάλασσα θαλασσάκι μου
και φέρε το πουλάκι μου













Ψεύτικη ζωή

Στίχοι: Αντώνης Απέργης
Μουσική: Αντώνης Απέργης
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Παυλίδης

Δε θέλεις να σε αγαπώ
εγώ όμως σε λατρεύω.
Δε θες να νοιάζομαι
μα εγώ καρδιοχτυπώ.
Και, πίστεψέ με, τίποτα δε γυρεύω
μόνο το ψέμα σου να ζω.

Ξέρω είν' η πόρτα σου κλειστή
δε σου ζητώ ν' ανοίξεις
ούτε στιγμή δε μου περνάει απ' το μυαλό.
Κι αν καταλάβω πως μία ματιά μου ρίξεις
μ' αυτό το λάθος σου θα ζω.

Γιατί μου λες να σε ξεχάσω πες μου
γιατί δε θες να σ' αγαπώ
αφού το ψέμα σου γυρεύω μόνο
άσε με ψεύτικα να ζω.

Για ποιον θα κλαίω τα βράδια
είν' η ζωή μου άδεια
δίχως για σένα να πονώ.
Να καίγετ' η καρδιά μου
είν' η παρηγοριά μου
κι είναι το μόνο αληθινό.

Μέσα σε ψεύτικη ζωή
μέσα σε παραμύθια
ξέρω ο άνθρωπος πως δεν μπορεί να ζει.
Μα αν ο πόνος είναι η μόνη αλήθεια
ζω τότε αληθινή ζωή.

Ούτε μια λέξη να μου πεις
ούτε ματιά να ρίξεις
να με σκεφτείς δε θέλω ούτε μια στιγμή.
Σ' αυτή την πόρτα που δε θα την ανοίξεις
ό,τι είναι να' ρθει θα με βρει.

Γιατί μου λες να σε ξεχάσω πες μου
γιατί δε θες να σ' αγαπώ
αφού το ψέμα σου γυρεύω μόνο
άσε με ψεύτικα να ζω.

Για ποιον θα κλαίω τα βράδια
είν' η ζωή μου άδεια
δίχως για σένα να πονώ.
Να καίγετ' η καρδιά μου
είν' η παρηγοριά μου
κι είναι το μόνο αληθινό.







ΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑΣ ΤΑ ΦΥΛΛΑ

Παραδοσιακό. Διασκευή: Αντώνης Απέργης
Ερμηνεία: Κώστας Παυλίδης

Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα θα τα κάνω φορεσιά
θα τα βάλω να περάσω να σου κλέψω την καρδιά

Τα ματάκια σου τα μαύρα χαμηλοκοιτάζουνε
σαν γυρίσουν και με δούνε την καρδιά μου σφάζουνε


The rose's leaves I'll make them a costume
to wear, pass by and steal your heart

Your black eyes look down
when they turn and see me, they cut my heart



















ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ

(Κώστας Παυλίδης)
Στίχοι: Βαγγέλη Βελώνια

Πέταξαν πέρα τα πουλιά, χαθήκαν τρομαγμένα,
στα λόγια σου τα ξένα.

Πέταξαν πέρα τα πουλιά και σώπασαν τα δέντρα,
πώς σήκωσες την πέτρα;

Κι έχω τη νύχτα στα μαλλιά,
του κόσμου τα σκοτάδια, στα χέρια μου τα άδεια…

Πέφτουνε τ’ άστρα στο κενό και σβήνουν ένα-ένα,
μη δούνε τα γραμμένα.

Πέφτουνε τ’ άστρα στο κενό και χάθηκ’ η σελήνη,
πως πήρες την ευθύνη;

Κι έχω τη νύχτα στα μαλλιά,
του κόσμου τα σκοτάδια, στα χέρια μου τα άδεια…