Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Y al alba blanca le contare lo que yo te ame Sevilla...











Στη Dana μου,la flor de azahar..



Sevilla

Media luna brillara
la navaja acechara
ojos bravos de mujer
Que veneno fue?

El corazon que Triana va
nunca volvera
Sevilla...
con que pasion te enamorara
y te embrujara
Sevilla...

Sola queda Soledad
la guitarra llorara
sortilegio sobre ti caera
y una lagrima
un perfume flor de azahar
a la hora de la verdad
pulso infame temblara
pero matara

Y al alba blanca le contare
lo que yo te ame
Sevilla...
bandido ay! muero yo por ti
tu paloma fui
Sevilla...
cantare
y enloquecere
sentire
puñales de placer...

El corazon que Triana va
nunca volvera
Sevilla...
con que pasion te enamorara
y te embrujara
Sevilla...
bandido ay! muero yo por ti
tu paloma fui
Sevilla...
Y al alba blanca le contare
lo que yo te ame
Sevilla...
bandido ay! muero yo por ti
tu paloma fui
Sevilla...
de oro y diamantes te descubrire
te seducire
Sevilla
como a una reina te tratare
y te adorare
Sevilla...





























Nereida Sentis & Paco Goya profesores bailan esta genial sevillana.







De la película "Sevillanas" de Carlos Saura

























Lola Flores demuestra su arte en estas sevillanas de pito y tambor. La película: Sevillanas, de Carlos Saura.











Η Σεβίλλη (Sevilla) είναι η αρχαία ελληνική πόλη Ίσπαλις που σήμερα αποτελεί την καλλιτεχνική, πολιτιστική, και οικονομική πρωτεύουσα της νότιας Ισπανίας. Είναι και η πρωτεύουσα της κοινότητας (comunidad) της Ανδαλουσίας. Ο πληθυσμός της πόλης της Σεβίλης ήταν 704.154 (εκτίμηση INE το 2005) ενώ ο πληθυσμός της αστικής περιοχής ήταν 1.317.098 αποτελώντας την τέταρτη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή της Ισπανίας.

Η αρχαία ελληνική πόλη Ίσπαλις κτίσθηκε στη Χώρα των Τουρδηνανών, σημερινή Ανδαλουσία, επί της αριστερής όχθης του ποταμού Βαΐτιου, σημερινού Γουανταλκιβίρ, 76 χλμ από τις εκβολές του. Κατά την ελληνική μυθολογία ιδρυτής της πόλης ήταν ο Ηρακλής και αργότερα φέρεται να επανιδρύθηκε από τους Φοίνικες. Ο Στράβων (ΙΙΙ, 131) την αποκαλεί Ίσπαλις επιφανής..
Επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν πολύ ακμαιότατη και εμπορική πόλη. Γύρω στον 6ο με 7ο μ.Χ. αιώνα, οι μεγάλοι επίσκοποι έκαναν την Σεβίλλη κέντρο του ρωμαϊκού πολιτισμού ολόκληρης της Δύσης. Αργότερα επί Γότθων και Βανδάλων έγινε πρωτεύουσα της Νότιας Ισπανίας. Οι Άραβες κατέλαβαν την Σεβίλλη το 712 μ.Χ., αργότερα όμως έγινε ανεξάρτητη. Αυτοί οχύρωσαν την πόλη κι άφησαν πολλά μνημεία που διασώθηκαν. Ο Φερδινάνδος Γ' της Καστίλης κατάκτησε τη Σεβίλλη το 1248 κι έγινε τότε η πιο σημαντική εμπορική πόλη του βασιλείου του. Κατά το 15ο αιώνα, η Σεβίλλη είναι ένα από τα κυριότερα κέντρα του εμπορίου της Γένοβας και της Φλωρεντίας.






¡Oh Guadalquivir!
te vi en Cazorla nacer
hoy en Sanlúcar morir.

Un borbollón de agua clara,
debajo de un pino verde,
eras tú, ¡qué bien sonabas!

Como yo, cerca del mar,
río de barro salobre,
¿sueñas con el manantial?

Antonio Machado
(de los Proverbios y cantares del libro Nuevas canciones)


Arroyo, ¿en qué ha de parar
tanto anhelar y morir,
tú por ser Guadalquivir,
Guadalquivir por ser mar?
Fragmento de la letrilla Contra un privado,
de Luis de Góngora y Argote






















5 σχόλια:

mareld είπε...

Αγαπημένοι μου,
με πολλά γλυκά φιλιά,
Σας εύχομαι Καλό Σαββατοκύριακο!

mareld είπε...

Ντάνα, γλυκιά μου ύπαρξη
και πολύ αγαπημένη μου σεναριογράφο, η ζωή να σου φέρνει μόνο χαρές!

Unknown είπε...

Αγαπημενη και πολυγραφότατη φίλη μου!
Σήμερα η ανάρτηση σας είναι πολύ διαυγής, elegant και οπως παντα πλουσιοπάροχη όπως και τα αισθήματά σας για όλους μας.
Εύχομαι να βρεθώ κάποιο καλοκαίρι στην φλογερή πόλη της Σεβίγγιας, να περπατήσω στις πλαγιές της Σιέρας, να μυρίσω τούς Υάκινθους του Λόρκα, να πιώ παγωμένη σανγκρία σε καποιο μπάρ των τορέρο μαζί σας, γιατι φυσικά εσεις, ναι εσείς αγαπημένη μας είστε μια τορέρος!
Με αυτή σας την ανάρτηση καταφέρατε να μετατρέψετε τον θάνατο σε ζωή, την λύπη σε χαρά, το Φθινόπωρο σε 'Ανοιξη! Την απελπισία σε ελπίδα!
Υπέροχη, απρόβλεπτη, εξαιρετική,αγαπημένη μου φίλη! Σε φιλώ
Πόλυνι
(όσο για την εμφάνισ'η μου στο διαδύκτιο... κάλιο αργά, παρα ποτέ!
φιλιά, φιλιά, φιλία!)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Επιτέλους!
Μαρελντ, οι ανάρτησή σου θα απετούσε δυο ζωές να την μελετήσω και να χαθώ στον υπέροχο κόσμο της Sevillas σου.
Με την ελπίδα πως κάποτε θα με ξεναγήσεις δια ζώσης, σου στέλνω την αγάπη μου.
Καλή εβδομάδα καλή μου.

Unknown είπε...

Μπουγαρίνι μου γλυκό!

Έστω και με καθυστέρηση, σ' ευχαριστώ και σου φιλώ τα χέρια για το αριστούργημα που μου χάρισες!

Μα δεν μου κάνει εντύπωση γιατί πλέον ξέρω, ξέρω πως έτσι είσαι, αληθινή και πλούσια στο ξόδεμά σου.

Λυπάμαι που δεν κατάφερα να έρθω κοντά σου, ελπίζω στο μέλλον...

Κι ελπίζω επίσης, γρήγορα να έρθεις κοντά μας. Να σε αγκαλιάσουμε!

TQM!

Un beso muy grande, cielo!