Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Πάρε ένα κοχύλι απ' το Αιγαίο να 'χεις στο ταξίδι συντροφιά Κι από το φιλί το τελευταίο κράτησε στα χείλη τη δροσιά




Πάρε ένα κοχύλι απ' το Αιγαίο

Στίχοι: Ξενοφώντας Φιλέρης
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Δάκης
Κώστας Χατζής || Χαρούλα Αλεξίου

Άννα δώσ' μου για να σε θυμάμαι
το μικρό χτενάκι που κρατάς
Μπήκε ο Σεπτέμβρης και φοβάμαι
τ' όνειρο πως τέλειωσε για μας

Πάρε ένα κοχύλι απ' το Αιγαίο
να 'χεις στο ταξίδι συντροφιά
Κι από το φιλί το τελευταίο
κράτησε στα χείλη τη δροσιά

Η καρδιά μου φύλλο-φύλλο
ματωμένη τριανταφυλλιά
Στο Αιγαίο και στον ήλιο
Θεέ μου πόση νοιώθω μοναξιά

Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτι
κάτω από τα μάτια της σιωπής
Πάρε της φυγής το μονοπάτι
τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις

Μόνο "θα ξανάρθω" να μου τάξεις
όταν το μαντήλι θα χαθεί
Βγες στην κουπαστή ναν το φωνάξεις
σ' όλο το Αιγαίο ν' ακουστεί






8 σχόλια:

mareld είπε...

"Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτι
κάτω από τα μάτια της σιωπής
Πάρε της φυγής το μονοπάτι
τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις"

Σας γλυκοφιλώ!

Ιωάννα είπε...

Θαλασσίτσα μου,
Αγαπημένο τραγούδι... και αγαπημένη μου ενασχόληση να μαζεύω κοχύλια από κάθε παραλία. Δεκάδες γυάλινα βάζα και πιατέλες γεμάτες με κοχύλια. Από πολύ πολύ μικρά μέχρι μεγάλα (όχι πολύ μεγάλα). Τα περισσότερα είναι πράγματι από Αιγαίο. Δυστυχώς στις δικές μας παραλίες δεν υπάρχει ποικιλία...μόνο 5-6 είδη κοχυλιών.

Αν βάλεις το αυτί σου σε ένα κοχύλι, λένε οτι ακούς την θάλασσα. Μακάρι να είχα ένα από τον Βασιλικό, θα σου το έστελνα ευχαρίστως!

Μηθυμναίος είπε...

Το "κοχύλι απ' το Αιγαίο", καθώς θα ξέρεις φίλη μου, είμαι εγώ.
Για ψάξε στο Μηθυμναίο...

Γλυκά φιλάκια κι από μένα!

LIA είπε...

"Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτι
κάτω από τα μάτια της σιωπής
Πάρε της φυγής το μονοπάτι
τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις"



Θαλασσινή μου αύρα!!!
Δροσερή, δροσερή, ήρθες απόψε στην αυλή μου και μου γλυκοτραγούδησες ένα ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ τραγούδι. Όλα τα τραγούδια του Χατζή τα λατρεύω, αλλά μερικά είναι δεμένα μαζί μου με πολύ ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου. Ένα από αυτά είναι και αυτό που διάλεξες. Όλα τα κοχύλια του Αιγαίου να σου τραγουδούν γλυκά.

Φιλάκια πολλά φιλάκια

mareld είπε...

Φιόρο μου!

Πόσο με συγκινείς, γνήσιο ζακυνθινάκι!
Από παιδί μάζευα κοχύλια αλλά δεν τα έχω..αφού έζησα σαν τσιγγανάκι..να γιατί λατρεύω τους τσιγγάνους.. θα ρθω να τα πιάσω στα χέρια μου να τα χαϊδέψω λίγο..

Είσαι τόσο γλυκιά!
Φιλάκια πολλά και στα αγγελούδια σου!

mareld είπε...

Τρυφερέ μου Στράτο!

Ναι..το ξέρω ότι είσαι κι Εσύ ένα όμορφο κοχύλι απ΄το Αιγαίο!

Ένα κοχυλάκι έχω πάντα μαζί μου. Είναι από ένα Αιγαιοπελαγήτικο νησί. Πάνε χρόνια που έσκαβα με τη πατούσα μου στην άμμο και μου εμφανίστηκε.
Το βάζω στ΄αυτί μου και ακούω τη Θάλασσα!

Φιλάκια πολλά!

mareld είπε...

Αλμυρό μου Κρητικάκι!

Το ήξερα ότι σου αρέσουν
τα τραγούδια του Χατζή
και τα άφησα να σε περιμένουν!
Θα ρθουν κι άλλα..
Έχω ένα μοναδικό κοχυλάκι
και μου τραγουδάει!

Να μου είσαι χαρούμενη!
Φιλάκια στη Λία μου!

sofiaskar είπε...

Δροσοσταλίδα το όνειρο
στην κακοτράχαλη ζωή μου,
αντανακλά χιλιάδες χρώματα
και τα δύσβατα περάσματα
μοιάζουν στρωμένα
με βελούδο.
Σοφία