Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Σκύβω και προσεύχομαι με λέξεις από χώμα ήχοι κρυστάλλινοι με διαπερνούν Φωτίζουνε τη σιωπηλή ζωή μου φωτίζουνε του έρωτα τα μάτια τ' ανεξήγητα



ΓΕΛΑ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ

Μου φαίνεται σαν να είναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα

Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στο απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα

Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά

Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είναι η ζωή μια τρέλα






ΡΙΤΑ ΡΙΤΑΚΙ

Παλεύει το ποτάμι στη θάλασσα να βγει
κι ο ποιητής γυρεύει τη μούσα του να βρει
το κύμα ψάχνει να 'βρει την άκρη του γιαλού
κι εγώ γυρεύω εσένανε εσένανε που μ' έστησες ξανά στο ραντεβού

Έψαχνα να 'βρω τον μπελά μου και τελικά τον βρήκα
και πήγα και αγάπησα ένα μωρό τη Ρίτα
Ρίτα 18 χρονών κι εγώ 45
Ρίτα εσύ 'σαι στην αρχή κι εγώ στο παρά πέντε

Ρίτα Ριτάκι κανένα δε φοβάσαι
Ρίτα Ριτάκι τίποτα δε θυμάσαι
Ρίτα Ριτάκι απόψε πού κοιμάσαι

Μου το 'χες πει πολλές φορές ότι δε μ' αγαπούσες
συγγνώμη δεν κατάλαβα ότι το εννοούσες
γι' αυτό λοιπόν σε χαιρετώ και φεύγω δίχως λόγια
με το κεφάλι μου ψηλά και την ψυχή στα πόδια

Ρίτα Ριτάκι κανένα δε φοβάσαι
Ρίτα Ριτάκι τίποτα δε θυμάσαι
Ρίτα Ριτάκι απόψε πού κοιμάσαι


Rita Ritaki

El río intenta que salga en la mar
y el poeta busca, que su musa encuentre
las olas buscan a encontrar la punta de la costa
y yo busco a ti, a ti que tardaste de nuevo en la cita

Buscaba a encontrar rollos y por fin los encontré
y así amé una nena, Rita
Rita de dieciocho años, y yo en los cuarenta y cinco
Rita tu estás en los principios y yo moribundo

Rita Ritaki nadie temes
Rita Ritaki nada acuerdas
Rita Ritaki esta noche que estas durmiendo

Me lo habías dicho tantas veces que no me quisiste
perdona me, no entendí que era en serio
pues, por eso te dejo y me voy sin palabras
con mi cabeza por arriba y el alma en los pies

Rita Ritaki nadie temes
Rita Ritaki nada acuerdas
Rita Ritaki esta noche que estas durmiendo

ti voglio, si, ti voglio...




DON'T WORRY, BE HAPPY

Αν η δικιά σου σού κάνει νερά
κι αν έχεις χάσει στα χαρτιά...
Don't Worry Be Happy

Άμα σε πιάσουνε με κάνα ψύλλο
και σε λυσσάξουνε στο ξύλο
Don't Worry Be Happy

Υπάρχουν και χειρότερα
μα θα στα πω αργότερα
Don't Worry Be Happy

Άμα ξυπνήσεις μέσα στη φυλακή
και δε σου εξηγεί κανένας γιατί
Don't Worry Be Happy

Δεν είναι ανάγκη να το ξέρεις κι εσύ
τους φτάνει που το ξέρουν αυτοί
Don't Worry Be Happy

Είμαστε όλοι ύποπτοι.
Κι εγώ κι εσύ και η γάτα μου μαζί
Don't Worry Be Happy

Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά,
άμα ψαχτείς και έχεις βγάλει βυζιά
Don't Worry Be Happy

Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά
ενώ ο γιος σου σε φωνάζει μαμά
Don't Worry Be Happy

Δεν είναι αυτό για να σ' ανησυχεί
είναι μια ψιλομετάλλαξη
Don't Worry Be Happy

Και τι με νοιάζει εμένα δηλαδή
εγώ θα γίνω σταρ του MTV
Don't Worry Be Happy

Kαι αν τα ρουθούνια μου μείνουν μισά
κανένα πρόβλημα θα βάλω χρυσά
Don't Worry Be Happy





ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ

Προχτές εκεί που τα 'πινα με κάποιο κολλητό μου
κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια
γυρίζω στον δικό μου, ο τύπος μου, Νικόλα
και μένα, μ' απαντάει, και εκεί αρχίσαν όλα

Εγώ αυτοσυγκεντρώθηκα για να την μαγνητίσω
αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία
αλήθεια σας το λέω, απότυχα τελείως
δε μου 'δινε καμία, μα καμία σημασία.

Όπως καταλαβαίνετε δε μ' έπαιρνε καθόλου
αλλά εξακολούθησα ερήμην να κοιτάω
ο φίλος μου εγκρίνιαζε, βρε Χάρη, σου μιλάω
για πες μου, σε κοιτάει; καθόλου τ' απαντάω

Σε μια στιγμή το βλέμμα της πλανήθηκε στο χώρο
κι απάνω μου σταμάτησε σαν κάτι να ζητούσε
ταράχτηκα και σκέφτηκα, Θεέ μου, εμένανε κοιτάει
όμως εκείνη κοίταγε να βρει τον σερβιτόρο

Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω
εγώ για κείνη χάνομαι και κείνη ούτε με ξέρει
αχ, να 'μουνα αεράκι, καπνός από τσιγάρο
στα στήθια της να μπαίνω και κείνη ας μη με θέλει

Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω
ζηλεύω όποιον της μιλά και όποιον την κοιτάει
μα πιο πολύ ζηλεύω εκείνον π' αγαπάει
σαν τρέμει το κορμάκι της και σαν λιγοθυμάει




ΝΥΧΤΩΣΕ, ΝΥΧΤΑ

Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα
που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε
πόσες φορές δεν έκλαψα για σένα
που ζήσαμε μαζί τόσα πολλά
και πια δε γνωριζόμαστε,
δε γνωριζόμαστε

Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με

Μαργαριταρένια μου, φεγγαρολουσμένη
δεν ήξερες, δεν ήξερα και παιδευτήκαμε
αυτό που μας ανήκει το κάνουμε κομμάτια
δεν έφτανε η αγάπη που ορκιστήκαμε,
χαθήκαμε

Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με

Καινούργιους φίλους και παρέες προσπαθήσαμε
πως θα 'ναι όλα πιο δύσκολα πρέπει ν' αποφασίσω
μ' απ' όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει
είναι την απουσία σου πως πάω να συνηθίσω
πως πάω να συνηθίσω

Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με




Σχήμα λόγου
( Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα )

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής & Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
& Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται
το λόγο αυτό εγώ τον σεβάστηκα
και να που η Τροία ακόμη καίγεται
και να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα
κι εγώ δεν έχω για νοίκι
φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα
κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.

Ο λόγος δεν έχει λόγο να υψώνεται
ο λόγος ωμή τροφή για τους κόρακες
και να που η Ρώμη ακόμη σώνεται
και να οι Αννίβες με τρύπες στους θώρακες
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...

Ο λόγος σαπίζει καταναλώνεται
στο λόγο αυτό κουβέντα δεν γίνεται
και να που ο Οιδίπποδας τυφλώνεται
και να η Σαλώμη τα πέπλα της γδύνεται
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...


Matter of speech

The reason* has no reason to be told
I have respected this reason
and look... Troy is still on fire
and look... Adolph raises the swastika
Victory, victory, victory!

We are all roommates in madness
and I cannot afford the rent
our last year's girlfriend was wearing a black wedding dress
and this speech is hers.

The reason has no reason to be raised
the reason is uncooked food for the crawls
and look... Rome is still saved
and look... the Hannibals with holes in their chests
Victory, victory, victory!

We are all roommates in madness...

The reason rottens, is consumed
noone is talking about that reason
and look... Oedipus is getting blind
and look... Salome is undressing her veils
Victory, victory, victory!

We are all roommates in madness...




ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ

Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες
στο κέντρο και τις συνοικίες
όνειρα μεθυσμένα σχέδια ματαιωμένα
τηλέφωνα απεγνωσμένα

Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ
ότι ονειρεύτηκα
όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης
να μου χαμογελάνε

Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ότι ονειρεύτηκες
έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες
το νιώθω πως σε χάνω
γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα




ΚΑΠΟΥ ΣΕ ΞΕΡΩ

Κάπου σε ξέρω, κάπου σε θυμάμαι
που να ταν άραγε δεν ξέρω
δεν ξέρω τώρα πια
τώρα που τίποτα δεν μου ανήκει
τώρα που δεν ανήκω πουθενά

Άσε με να φιλήσω τα σιωπηλά σου χείλη
το είχα ακούσει στο κοχύλι
μια νύχτα δίπλα στη φωτιά
πως δεν υπάρχει νόημα
πως δεν τραβάμε πουθενά

Μένει μονάχα λίγο φως
και λίγο αλάτι στα μαλλιά
και του Αυγούστου τα φιλιά
κι ο κόσμος ο ανεξήγητος
που δε μας λογαριάζει

Κι η αγάπη που αν την ψάξεις
αντέχει μόνο μια στιγμή
έτσι όπως δεν αντέχουν τα παιχνίδια για πολύ
στην περιέργεια των παιδιών και τη τυφλή βιασύνη
η αγάπη αντέχει μια στιγμή
κι ύστερα σβήνει
κι ύστερα σβήνει...




Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

Στίχοι: Διονύσης Τσακνής

Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Τσακνής || Γιώργος Νταλάρας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε




Ν ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ

Απόψε θα πω για σένα
για σένα θα τραγουδήσω
λευκό τριαντάφυλλό μου
για σένανε θα μιλήσω

Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει
η ζωή ότι κι αν φέρει
τη μια του χειμώνα τη νύχτα
την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Η ανόητη φταίει καρδιά μου
που ποτέ δε θα μεγαλώσει
η νοσταλγία μου φταίει
που θέλει μέσα της να σε σώσει

Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει
η ζωή ότι κι αν φέρει
τη μια του χειμώνα τη νύχτα
την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει
η ζωή ότι κι αν φέρει
τη μια του χειμώνα τη νύχτα
την άλλη γλυκό καλοκαίρι




ΣΤΟΥΣ ΕΛΑΙΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Βαθιά στους ελαιώνες της αγάπης
χορεύουν οι νεράιδες του μεσημεριού

Τα δροσερά τους γέλια τρελαίνουνε τον Αύγουστο
τρελαίνουνε τα όνειρα των εραστών

Σκύβω και προσεύχομαι με λέξεις από χώμα
ήχοι κρυστάλλινοι με διαπερνούν

Φωτίζουνε τη σιωπηλή ζωή μου
φωτίζουνε του έρωτα τα μάτια τ' ανεξήγητα

Φωτίζουνε τη σιωπηλή ζωή μου
φωτίζουνε του έρωτα τα μάτια...





4 σχόλια:

mareld είπε...

"Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε"..

Γλυκά φιλιά Καλημέρας!

Unknown είπε...

" Η ανόητη φταίει καρδιά σου
που ποτε δεν θα μεγαλώσει
η νοσταλγία σου φταίει
που θέλει μεσα της να σε σώσει"

"Ν΄αντέχουμε μόνο μας μένει
η ζωή ότι κι αν φέρει!"

καλημερούδια
Πολύνι

Unknown είπε...

"Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα
που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε
πόσες φορές δεν εκλαψα για σένα
που ζήσαμε μαξί τοσα πολλα
και πια δεν γνωριζόμαστε.....

Καινούργιους φίλους και παρέες προσπαθήσαμε
πως θα΄ναι όλα πιο δύσκολα πρέπει να αποφασίσω
μ΄απ΄όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει
είναι την απουσία σου πως παω να συνηθίσω............."

φιλιά-φιλιά
Πόλυ

LIA είπε...

"Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει
η ζωή ότι κι αν φέρει
τη μια του χειμώνα τη νύχτα
την άλλη γλυκό καλοκαίρι"

Μαρελντούλα μου, γλυκιά!
Αν και φθινόπωρο, εγώ σου στέλνω την αγάπη μου, από μια Κρήτη ζεστή, πολλή ζεστή, πιο ζεστή και από το κατακαλόκαιρο.

Πολλά πολλά φιλάκια