Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Σ' αγαπώ˙ τι μπορώ, ακριβέ, να σου πω πιο βαθύ, πιο απλό, πιο μεγάλο;





Σ' αγαπώ

Σ' αγαπώ˙ δεν μπορώ
τίποτ' άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.

Ω! Μελίσσι μου! Πιες
απ' αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!

Τα δυο χέρια μου, να!
Στα προσφέρω δετά
για να γύρεις γλυκά
το κεφάλι.

Κι η καρδιά μου σκιρτά,
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι!

Και για στρώμα, καλέ,
πάρε όλην εμέ,
σβήσ' τη φλόγα σε με
της φωτιάς σου,

Ενώ δίπλα σου εγώ
τη ζωή θ' αγρικώ
να κυλάει στο ρυθμό
της καρδιάς σου...

Σ' αγαπώ˙ τι μπορώ,
ακριβέ, να σου πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;

ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΑΙΡΗΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ
ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ(1885-1968)






3 σχόλια:

mareld είπε...

Τα δυο χέρια μου, να!
Στα προσφέρω δετά
για να γύρεις γλυκά
το κεφάλι.

Σας φιλώ γλυκά!

ΥΓ
Χιονίζει...έτσι για να μην ξεχνιώμαστε..

Roadartist είπε...

Tο πιο ακριβό είναι αυτό φίλη μου.. Να είσαι καλά :) :))))

Χιονίζει????? :)) Δε πειράζει έχει τη δική του ομορφιά το χιόνι.. φιλάκι :)

mareld είπε...

Ακριβή μας!!!

Όταν θα χιονίσει πολύ..θα σου προσφέρω την ομορφιά του από εδώ..

Θα κρατηθώ ζεστη..μέχρι το τέλος του Μάη που θα ξαναμπορούμε να γύρουμε στη αγκαλιά του Ήλιου!!

Φιλάκια!