Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Το σπίτι που γεννήθηκα ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα..Κωστής Παλαμάς



Το σπίτι που γεννήθηκα

Στίχοι: Κωστής Παλαμάς

Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Θεοδόσης

Άλλες ερμηνείες:
Μιχάλης Βιολάρης


Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι
στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει.

Το σπίτι που γεννήθηκα ίδιο στην ίδια στράτα
στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα.

Το σπίτι, ας του νοθέψανε το σχήμα και το χρώμα·
και ανόθευτο και αχάλαστο, και με προσμένει ακόμα.

Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι
στοιχειό, και σαν απάτητο, με ζή και με προσμένει.

Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι
στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει.






2 σχόλια:

Lampros Lampinos είπε...

πολύ γλυκό... και πικρό για μένα... τώρα είμαι αλλού...

mareld είπε...

Καλησπέρα Λάμπρο!!!

Κι εγώ πολύ μακριά..και...στο σπίτι που γεννήθηκα δεν έζησα..απλά έτσι θα ήθελα να είναι...

Καλή συνέχεια του καλοκαιριού!!!