Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

..κι απ' το παράθυρο μες τον δικό μου αιώνα κοιτάζω με κατάνυξη τον ήλιο να περνά ..




Καλημέρα

Στίχοι: Μαρία Λούκα
Μουσική: Χάρης Μανουσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Λούκα

Είχα κρατήσει λάφυρο τ' όνειρο του χειμώνα
να μη με βρει η άνοιξη με χέρια αδειανά
κι απ' το παράθυρο μες τον δικό μου αιώνα
κοιτάζω με κατάνυξη τον ήλιο να περνά

Να σε δώ να ξυπνάς
να σε λούζει το φώς κι'ένας άγιος κρυφός
να τρυπώνει στη μέρα
δίχως να με ρωτάς
ν' ανασαίνεις φιλιά και γλυκά να μου λες
καλημέρα

Μέσα στον ύπνο μη χαθείς γιατί αν σε δει η σελήνη
θα κλέψει την αγκάλη σου για να 'χει συντροφιά
κι αν φέγγεις στο στερέωμα μονάχος του θα μείνει
ο ουρανός μου που διψά ν' αγγίξει τη στεριά


Kαλημέρα



4 σχόλια:

mareld είπε...

Αγαπημένοι μου!

Γλυκά φιλιά και καλή βδομάδα!

Άστρια είπε...

Ξεχωριστή μου mareld,

Μια γλυκεία καληνύχτα για σήμερα μια υπέροχη καλήμέρα για το αύριο:))

Στο προηγούμενο post σου δεν πρόλαβα να σχολιάσω. Πολύ όμορφα τα λόγια που αντάλλαξαν το σκιουράκι και η κουκουβάγιά. Και σοφά. Και πολλές οι εμπνεύσεις των σχολίων.

Φιλάκια πολλά, να είσαι καλά:))

Μηθυμναίος είπε...

Απ’ το παράθυρό μου αγναντεύω τον ήλιο να περνά… και σκέπτομαι εσένα, εκεί στη χώρα του λίγου ήλιου, αν την ίδια στιγμή κι εσύ κοιτάζεις προς τον ουρανό, ψάχνοντας τις ηλιαχτίδες που θα σου χαρίσουν το φως και τη ζεστασιά του…

Βάζω το χέρι αντήλιο κοιτάζοντας κι εγώ μη τύχει και δω τη ματιά σου!

LIA είπε...

Αγαπημένη μου mareld,

Αχ! πόσο θα ήθελα να πίναμε το καφεδάκι μας, στο μπαλκόνι του υπέροχου αυτού σπιτιού, με τη μαγευτική θέα.Παραδεισένια ομορφιά!!!
Στην υγειά μας, λοιπόν καλή μου.Με τη φαντασία μας, μπορούμε να ζήσουμε τις πιο ζωντανές ομορφιές.
Σου στέλνω μια καλημέρα, γεμάτη αλμύρα θαλασσινή.
Φιλάκια