Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις,όλες οι επιθυμίες,όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις,με χαρά που είναι άφωνη Χαλίλ Γκιμπράν




Eso es la amistad




La amistad es como la salud:
Nunca nos damos cuenta de su verdadero valor hasta que la perdemos

"Todo mi patrimonio son mis amigos" Emily Dickinson.

Un verdadero amigo es aquel que entra cuando todos los demás se van.

Un amigo es alguien que está contigo porque le necesitas, aunque le encantaría estar en otra parte.

Cuando te duele mirar hacia atrás y te da miedo mirar adelante, mira hacia la izquierda o la derecha y allí estaré, a tu lado

Mucha gente entra en y sale de su vida a lo largo de los años. Pero solo los verdaderos amigos dejan huellas en su corazón.

Un amigo verdadero es alguien que cree en ti aunque tu hayas dejado de creer en ti mismo.

Un abrazo vale mil palabras. Un amigo más.

Al final, no nos acordaremos tanto de las palabras de nuestros enemigos, sino de los silencios de nuestros amigos (Martin Luther King, Jr.)

Cultivar un verdadero amigo requiere dedicación y tiempo.

La amistad es el ingrediente más importante en la receta de la vida.

Una vida sin amigos es como vivir en una isla desierta, sin agua, sin alimentos, sin luz.

Un verdadero amigo es alguien capaz de tocar tu corazón desde el otro lado del mundo.

Un verdadero amigo es alguien que te conoce tal como eres, comprende dónde has estado, te acompaña en tus logros y tus fracasos, celebra tus alegrías, comparte tu dolor y jamás te juzga por tus errores.

Quién descubra la verdadera amistad, se encuentra con un tesoro.

¿Qué es un amigo? Es un único alma que vive en dos cuerpos (Aristóteles).

La mejor forma de destruir a su enemigo es convertirle en su amigo (Abraham Lincoln).

El mejor espejo es un viejo amigo (George Herbert).

La amistad duplica nuestras alegrías y divide nuestra tristeza.

Si planta una semilla de amistad, recogerá un ramo de felicidad (Lois L. Kaufman).

Mientras se tenga al menos un amigo, nadie es inútil (Robert Louis Stevenson).

Una respuesta honesta es señal de una amistad verdadera.

Es muy difícil encontrar un buen amigo, más difícil todavía dejarlo e imposible olvidarlo.

Compañeros hay muchos, verdaderos amigos solo son unos pocos. (Steven
Santana)





AMISTAD

en pocas palabras de antonio cortes chiquetete




Enanitos Verdes amigos




Magneto-Un Amigo Es




Και ένας νέος είπε, Μίλησε μας για τη Φιλία.

Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.
Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.
Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.
Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.
Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.
Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει την καρδιά του.
Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.
Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ' αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.
Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος. Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.
Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.
Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που θέλετε να σκοτώσετε;
Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε. Γιατί έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να γεμίσει το κενό σας.
Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.
Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.
Φιλία Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης"



On Friendship
Kahlil Gibran
(1883 - 1931)

Your friend is your needs answered.
He is your field which you sow with love and reap with thanksgiving.
And he is your board and your fireside.
For you come to him with your hunger, and you seek him for peace.
When your friend speaks his mind you fear not the "nay" in your own mind, nor do you withhold the "ay."
And when he is silent your heart ceases not to listen to his heart;
For without words, in friendship, all thoughts, all desires, all expectations are born and shared, with joy that is unacclaimed.
When you part from your friend, you grieve not;
For that which you love most in him may be clearer in his absence, as the mountain to the climber is clearer from the plain.
And let there be no purpose in friendship save the deepening of the spirit.
For love that seeks aught but the disclosure of its own mystery is not love but a net cast forth: and only the unprofitable is caught.
And let your best be for your friend.
If he must know the ebb of your tide, let him know its flood also.
For what is your friend that you should seek him with hours to kill?
Seek him always with hours to live.
For it is his to fill your need, but not your emptiness.
And in the sweetness of friendship let there be laughter, and sharing of pleasures.
For in the dew of little things the heart finds its morning and is refreshed.




13 σχόλια:

mareld είπε...

Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.
Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.
Φιλία Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης"


Αγαπημένοι μου Φίλοι!

Σας ευχαριστώ για το μοίρασμα χαράς και τόσα άλλα..σημαντικά που μοιραζόμαστε στη καθημερινότητά μας και γίνεται η ζωή μας τόσο πλούσια..


Γλυκά φιλάκια!

Unknown είπε...

Απο παλιά όλο έψαχνα για συναναστροφές με σκοπό την φιλία.
Στάθηκε μάταιο... Οι γνωριμίες 'ερχονταν και φεύγανε σαν τα πουλιά του Φθινοπώρου. Κάθονταν στο σύρμα για λίγο κι έπειτα χάνονταν.
Πρίν 18 χρόνια κατέβαινα ,σχεδόν απελπισμένη και τυλιγμένη στο ρούχο της μοναξιάς μου,μια σκάλα. Μια κοπελιά ανέβαινε αντίθετα. Η κίνηση και οι χρωματισμοί που φόραγε με έκανε να γυρίσω. Εγύρισε κι εκείνη. Σμίξαν τα μάτια, σμίξαν οι καρδιές δεν κατάλαβα ...
Μίλησε πρώτη " πώς σε λένε? θέλεις να πιούμε ένα καφέ?
Ναι, ψέλισα.
Έτσι απλά γνώρισα την ΄Μάρελντ!
Οι τρείς μήνες που έμεινε στην Ελλάδα ήταν για μένα όλη μου η ζωή, ήταν μια αιωνιότητα!
Η τύχη με βοήθησε ? Μάλλον η Μάρελντ με βοήθησε να νοιώσω αυτό το χωρίς λόγια, χωρίς όρια, συναίσθημα της φιλίας. Αυτό το δόσιμο χωρίς να περιμένεις κάτι, αυτό το μοίρασμα του ψωμιού σε όλους, αυτό το χωρίς σκοπό...
Μάρελντ, Μάρε, Μαρίνα, όσο μακριά κι αν βρίσκεσαι, πάντα θα είσαι εδώ!
Μια αγκαλιά ζεστή σου κάνω, και μια μικρή γαζία αφήνω στο πέτο της υπομονής σου!
Πόλυ

LIA είπε...

"Οπού 'χει φίλο ακριβό, έχει μεγάλο θησυρό"
Για κείνη τη φίλη γράφεται τούτο το μικρό "ευχαριστώ" που ήρθε όταν όλοι στη ζωή μου έφευγαν..Που με ρώτησε αν είμαι καλά και περίμενε υπομονετικά, να πάρει απάντηση..Που με κοίταξε στα μάτια και δεν χρειάστηκε εξηγήσεις...Ήξερε καλά τη γλώσσα των ματιών μου.Που πονούσα και δεν ρώτησε γιατί...Πονούσε κι αυτή μαζί μου.Που άκουγε όταν εγώ δεν μίλαγα..Που μιλούσαμε χωρίς λέξεις... Που ήξέρε το τραγούδι της ψυχής μου, και
το τραγουδούσε πίσω μου, όταν ξέχασα τις λέξεις...
Και δεν με παραξένεψε, γιατί ήξερα πως, έτσι είναι οι φίλοι..Εκείνοι οι φίλοι με την αληθινή έννοια της λέξης που νοιάζονται, πονούν,αγαπούν. Μπορεί να λείπουν από τη χαρά, αλλά στις λύπες είναι στην πρώτη σειρά.
Σ'ευχαριστώ.Αν και στους φίλους δεν λέμε ποτέ ευχαριστώ.
Λέμε "Σ'αγαπώ πολύ"...

Αγαπημένη μου, mareld,μερικές μαντινάδες από μένα:

Τη βλέπω τη φιλία σου
σαν θεϊκό χαδάκι,
σαν ένα χέρι αδελφικό
σαν ακριβό δωράκι.

Στο "σπίτι" σου όπου κοίταξα,
μόνο φιλία είδα
και ξέρω το θα πάρω εδώ
ζέστη, χαρά κι ελπίδα.

Κι όταν κοντά μου η μοναξιά,
τα δίχτυα της απλώνει,
φτερά θα βάζω να ΄ρχομαι
και δε θα νιώθω μόνη.

Υπόσχομαι λοιπόν κι εγώ,
φίλη καρδιάς να γίνω
κι ό,τι έχω ακριβό, στην ψυχή, πάντοτε να σου δίνω.

Κι όταν καμιά φορά εδώ
έρχομαι μ΄ένα δάκρυ,
εσύ mareld μου, απαλά,
θα το πετάς στην άκρη.

Κι όσο μακριά κι αν είμαστε,
θα δίνουμε τα χέρια,
η φιλία έχει δύναμη,
μας πάει ως τα αστέρια.

Εδώ αφήνεται η ψυχή,
πρόθυμο αυτί να στήνει,
και σ'όλα τα ακούσματα,
μόνο χαρά θα δίνει.

Χίλιοι να ΄ναι οι χρόνοι του,
το Ίντερνετ που εβρήκε
και στην καρδιά μου
συντροφιά, μα και φιλία μπήκε.

Μου φαίνεται δε θα το δω,
το κρύο του χειμώνα,
το νιώθω τα βραδάκια μου,
δε θα΄ναι τώρα μόνα.

Ένιωσα συγκίνηση, χαρά,
δε θα΄μαι τώρα μόνη,
το κύμα την αγάπη σου
κοντά μου θα απλώνει.

Κι όταν θα έχω συννεφιά
και ύπνος δε θα με παίρνει,
η θάλασσα την φιλία σου,
κοντά μου θα τη φέρνει.

Σου στέλνω από την Κρήτη μας,
το δροσερό αεράκι
και στην καρδιά σου ακουμπώ
μ' ένα ζεστό φιλάκι.

Και όποτε κέφια έχομε,
μα και χαρά μεγάλη,
σου στέλνω λίγη τσικουδιά
και ένα πεντοζάλη.

Γιατί, η φιλία mareld μου,
σφιχτή είναι αλυσίδα,
θα μας καρατάει δυνατά,
όλο χαρά κι ελπίδα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ,
mareld μου, μεταξένια,
όπου μου άνοιξες αγκαλιά
ξεχνώ την κάθε έγνοια.

Μια καληνύχτα φίλη μου
σου εύχομαι να έχεις
κι εγώ θα σ' αγαπώ πολύ
θέλω να το κατέχεις.

Πολλά πολλά πολλά φιλάκια

mareld είπε...

Πολάκι!

Εκείνη η στιγμή που ανέβαινες τη σκάλα του σχολείου με τη Δώρα, εγώ κατέβαινα και συναντήθηκαν οι ματιές μας,ήταν πολύ σημαντική για μένα. Όπως ξέρεις έχω ζήσει απροστάτευτη και με πολύ κόσμο αλλά εσύ και η Κατερίνα ανήκετε στους ανθρώπους μου!
Έχω μαζί σας δεθεί και έχω νιώσει ότι μπορώ να ακουμπήσω και φυσικά τι πιο όμορφο να αισθάνεσαι το Φως της φιλίας να αγκαλιάζει την ύπαρξή σου όταν όλοι στέκονται λίγο πιο μακριά ή τροχίζουν τα μαχαίρια τους....
Τι να πρωτοθυμηθώ..τη πρώτη ματιά που αστραπιαία είπα..ΟΟΟ..μια ποιήτρια σε ποντικοπαγίδα..και δεν είχα άδικο.. την επόμενη δίπλα στη Γαζία που είχα χρόνια να μυρίσω και να αγγίξω το χνούδι της ..το σπίτι σου που περιμένω να βγει η Κατερίνα από το δωμάτιο και μόλις την αντικρίζω θέλω να κλάψω από συγκίνηση..αυτά που της είπα..

Πολάκι σε ευχαριστώ πολύ..πάρα πολύ..
και αν χάνομαι είναι απλά γιατί..όπως λέει κι ο αγαπημένος μας Δουατζής

"Oταν φτάσεις στη σιωπή θα ξέρεις"..και εγώ γεύτηκα τη σιωπή από την ώρα που αντίκρισα το κόσμο..μετά ήταν φυσικό..
"Nα διψάς και να βυθίζεσαι στη μοναξιά. Nα η δύναμή σου"

και η συνέχεια ήταν αναμενόμενη..

"Σαν τους ισόβια μοναχικούς του πνεύματος"

mareld είπε...

Λία μου!

Τη νύχτα ξύπνησα κατά τις τρεις και βρήκα τα ηλιόλουστα κρητικά φρουτάκια σου..σαν φρέσκιες σταφιδούλες οι λέξεις σου..σαν μυρωδάτα ανθάκια..σαν φετούλες φρέσκο ψωμί..σαν γλυκόπιοτο ρακί..και όλα ραντισμένα με θαλασσινό νερό..

Κι όσο μακριά κι αν είμαστε,
θα δίνουμε τα χέρια,
η φιλία έχει δύναμη,
μας πάει ως τα αστέρια

Ναι φτάνεις μέχρι εδώ στο παγωμένο, σκοτεινό μου δάσος..

Να μου είσαι καλά και χαρούμενη!!!

Και όποτε κέφια έχομε,
μα και χαρά μεγάλη,
σου στέλνω λίγη τσικουδιά
και ένα πεντοζάλη

Αυτά ποτέ δεν θα τα χορτάσω..
η Πόλυ ξέρει..

Σε ευχαριστώ γλυκό μου κρητικάκι!!!


"Η Φιλία στηρίζεται στην αγάπη, στην αμοιβαιότητα των ανθρώπων, είναι το μεγαλύτερο αγαθό, που σαν δώρο μας δόθηκε, μετά τη Σοφία. Η Φιλία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων δημιουργεί άπλετα και βαθιά την αίσθηση της ελευθερίας, της κατανόησης, της μοναδικότητας του ατόμου, που ξεχνά το εγώ και αλληλοσυμπληρώνει το εμείς. Η ελευθερία που υπάρχει μέσα στη φιλία περιέχει ευελιξία και ομορφιά, δε γνωρίζει ανεξέλεκτες καταστάσεις, ούτε αχαλίνωτες συμπεριφορές. Οι πραγματικές φιλίες μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις παραμένουν αναλλοίωτες και αιώνιες"

Ανώνυμος είπε...

"νοιάζομαι για τον ώμο σου

ξέρω

ξέρω και πως οι ωραίες ιδέες
της ελευθερίας
των ιδανικών αγώνων
πληρώνονται με μέρη σώματος
..."

τη μεγάλη μεγάλη εκτίμησή μου

Σωκράτης Ξένος

Αστοριανή είπε...

...νάταν οι σιωπηλές στιγμές
άνθη στα δάχτυλα...
να τις αγγίξω, να τις ζεστάνουμε...
Σ' αυτή την κρύα νύχτα, η φιλία σου
προσφορά και πρόσφορο...

Καλή νύχτα σου, καλή μου,
Υιώτα Στρατή, ΝΥ

mareld είπε...

Τρυφερέ μου Σωκράτη!

Να μη νοιάζεσαι για τον ώμο μου..όταν δεν πονάω γελάω πολύ..η μόνη μου πίκρα είναι που δεν μπορώ να χορεύω φλαμένκο..

Διάβαζα Μαχμούντ..στο αφιερώνω..

ΤΡΙΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ--------Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν χώμα ...ήμουνα φίλος με τους μίσχους του σιταριού.Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν οργή, ήμουνα φίλος με τις αλυσίδες.Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν πέτρες, ήμουνα φίλος με τα ρέματα.Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν εξέγερση, ήμουνα φίλος με τους σεισμούς.Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν πικρά μήλα, ήμουνα φίλος με την αισιοδοξία... Μαχμούντ Νταρουίς

Σε ευχαριστώ!

Φιλιά και μια ζεστή αγκαλίτσα!

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Σε κάθε κρύα νύχτα τα ηλιανθάκια σου φως και χάδι ζεστό!

Μου άρεσε και στο αφιερώνω..

«Κάθε αληθινή φιλία είναι ένα απόκτημα διαρκές. Η φιλία, όπως και ο έρωτας, απαιτεί τόση τέχνη όσο μια πετυχημένη φιγούρα χορού. Χρειάζεται πολλή άνεση και μεγάλος συγκρατημός. Ανταλλαγές λόγων. Μεγάλη σιωπή. Και προπαντός σεβασμός.

Το συναίσθημα της ελευθερίας του άλλου. Της αξιοπρέπειάς του. Την παραδοχή. Θυμάμαι πάντα το κοριτσάκι στο βιβλίο του Μοντερλάν που δεν έχει δώσει όνομα στη γάτα του. Και πώς τη φωνάζεις; τη ρωτούν. Δεν τη φωνάζω, έρχεται όποτε θέλει. Έτσι είναι οι φίλοι. Συχνά έρχονται από τύχη».
(Μ. Γιουρσενάρ

Πολλά φιλάκια!

Άστρια είπε...

Ξεχωριστή μου mareld,

Είχα ξαναπεράσει.
Τα λόγια του Χαλίλ Γκιμπράν όπως πάντα διαλεχτά, αγαπημένα.

Και σύμπτωση, έχω για σένα κάτι μικρό σχετικό με τη φιλία στο blog μου.

Φιλάκια πολλά, γλυκειά καληνύχτα:))

roadartist είπε...

Φιλία λέξη ΙΕΡΗ, γράφαμε στα σχολικά λευκώματα.. και πόσο το πιστεύαμε.. και εξακολουθώ να το πιστεύω.. Την κολλητή μου την θεωρώ αδελφή μου..

mareld είπε...

Αστεράκι μου!

Ήρθα και σε ευχαριστώ..
θα ξαναπεράσω σήμερα.

“Μην περπατάς μπροστά μου, μπορεί να μην σε ακολουθήσω.. Μην περπατάς πίσω μου μπορεί να μην σε οδηγήσω.. Απλώς περπάτα δίπλα μου και γίνε φίλος μου“
Καμύ

Πολλά φιλάκια!

mareld είπε...

Roadartist μου!

Φιλία λέξη ΙΕΡΗ..

"Η σχέση της Φιλίας, μέσω της δύναμής της, στηρίζεται στην αμοιβαιότητα, στη βαθιά επικοινωνία, νους με νου, καρδιά με καρδιά, ψυχή με ψυχή, πνεύμα με πνεύμα. Υιοθετώντας έναν τέτοιο τρόπο αντίληψης και δράσης, η οπτική γωνία από την οποία εξετάζει κανείς τα γεγονότα της καθημερινής ζωής αλλάζει παντελώς. Τα κριτήρια παύουν να είναι προσωπικά ή κοινωνικά και εντάσσονται στο ευρύτερο φάσμα της ανάπτυξης και της εξέλιξης της ίδιας της όψης της Φιλίας"

Φιλάκια!