Gabriel Garcia Marquez- 13 Λόγοι για να ζεις
Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα
ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ
θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.
Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα,
για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους
και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ
θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.
Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα,
για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους
και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
15 σχόλια:
Φίλοι μου αγαπημένοι!
Καλή σας μέρα!
Τη νύχτα όπως και τόσες άλλες.. τη πέρασα στα δίχτυα του πόνου..
πιθανόν το μόνο που κατέχω στη ζωή μου είναι ο πόνος μου..
μπορώ να γράψω χιλιάδες σελίδες με χρώματα αλλά όχι με αρώματα όχι με Φως..
τέτοιες νύχτες ομολογώ ότι η ζωή για μένα χάνει την αξία της ..
αργώ να επιστρέψω στη ροή της ανάσας μου που ουσιαστικά είναι ένα με το κύμα του τόπου μου..
όταν όμως καταφέρνω να επιστρέψω δεν νιώθω για αρκετές ώρες χαρά..
τη νύχτα μαζί με τόσα άλλα μου ήρθε στο μυαλό και ο αποχαιρετισμός του
Γκαμπριέλ Γκαρθία Μάρκες..
έτσι για να μην ξεχνιόμαστε..
«Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό π ου σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος...
..Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
..Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα..
..Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά..
..Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη..
..Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω..
..Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.
Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.
Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.»
{ ΣΣ: η μεταφραση στα Ελληνικά είναι από τον κ.Β.Τερζή}
πανεμορφο ιστολογιο
υπεροχη αναρτηση
καλη χρονια
Mareld!
Είσαι θησαυρός!
Πόσο να ήμουν σύννεφο πόθησα
και νιόβγαλτο αεράκι
να με ταξίδευε στην σκέπη σου...
Θα σε τύλιγα στην ζεστή μου ανάσα
και θα γλαροκοιμόμουν...
Θα είχα το νου μου.
Μήπως ο πόνος τάραζε τον ύπνο σου
Θα ήμουν εκεί.
Θα τρύπωνα από παντού...
Απ'τη χαραμάδα...
Απ'την καμινάδα...
Θα γινόμουν τότε βροχή,
θα ξέπλενα με χάδι το τραύμα σου,
θα έραινα με ροδοπέταλα τον πόνο...
Θα σ'έπιανα μετά απ'το χέρι
και θα κυλούσαμε μαζί.
Σε άλλη γη...
Στο φιλί του βυθού.
Στο απέραντο του ουρανού.
Και θα σ'έβλεπα να γελάς.
Ευτυχισμένη.
Τίποτα πιο λίγο.
Τίποτα περισσότερο...
Αν ο Θεός μας χάριζε ακόμη μια ζωή, Υακινθάκι λατρεμένο, ίσως τότε, λέω ίσως, θα είχαμε έναν καλύτερο κόσμο, γιατί όλα όσα άσχημα κάναμε δεν θα τα επαναλαμβάναμε κι ακόμα θα είχαμε την ανάλογη πείρα, μιας και σε τούτη την πρώτη ζωή την έχουμε όταν πια δεν τη χρειαζόμαστε...
"Θα δίναμε αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν"...
Έλα ντε, όμως,που δεν την έχουμε αυτή τη δεύτερη ζωή...
Mακάρι να τα τηρούσαμε όλα αυτά..
Φιλάκια γλυκά mareld..καληνύχτα!
"Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν, αλλά γι ’αυτό που σημαίνουν … " και εγώ έτσι αξιολογώ τα πράγματα !!
Πολυαγαπημένος Μάρκες ,
σοφή επιστολή,
γι αυτό λέω τώρα σ ευχαριστώ για αυτά τα όμορφα που διαβάζω και σου στέλνω ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά , ένα φιλί
ακολουθώντας το κατά Μάρκες... ευαγγέλιο !!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!
Αγαπημένοι μου!
Σας ευχαριστώ πολύ..πολύ..
Φιλιά και ζεστές αγκαλίτσες!
Δημοσίευση σχολίου