Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

..Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι , κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών. .



Dionysis Tsaknis - Parastasi gia dyo




Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω

Πώς πήρα τέτοια απόφαση
δεν ξέρω αν θ' αντέξω
η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό

Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά
κι αυτή εβδομηντατρία

Και να που ερωτεύτηκα
κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει για καιρό

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα
μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου
εκεί γύρω στα σαράντα

Στα κόμματα γαντζώθηκαν
κι εγώ δεν ξέρω τι να πω
και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα

Η απόσταση μας έσωσε
μα οι θύμησες πληγώνουν
και λέμε σαν βρισκόμαστε
τα ίδια και τα ίδια

Μα νιώθω σαν μικρό παιδί
που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου
δυο γιους απόκτησα κι εγώ
δεκαεφτά Νοέμβρηδες
μου βάρυναν την πλάτη

Σημαίες και γαρύφαλλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό

Κρατάω το στόμα μου κλειστό
τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν

στίχοι: Τσακνής Διονύσης
Μουσική: Τσακνής Διονύσης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Διονύσης Τσακνής ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Τσακνής & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ( Ντουέτο )




ΩΡΕΣ ΣΙΩΠΗΣ
Διονύσης Τσακνής

Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου ,
ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών.

Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο ,
ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό.

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι ,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών.

μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει ,
εγώ ότι αγάπησα σ' εκείνη το χρωστώ.

Ώρες αιχμής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι ,
ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό.

Να ζήσω σ' ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει
μα ο έρωτας μου άναψε γι' αυτό σου τραγουδώ.

Διονύσης Τσακνής - Ώρες Σιωπής





6 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι κάτι στιχάκια σαλεμμένων εραστών μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει εγώ ό,τι αγάπησα σ' εκείνη το χρωστώ..."

Ώρες σιωπής, Μαρελντάκι μου, μήπως αυτές μας βοηθήσουν να βρούμε το χαμένο μας εαυτό, τις χαμένες μας αγάπες και το χρόνο που μας χάνεται...

Μια αγκαλιά κι ένα φιλί για σένα!

Giorgos Varvakis είπε...

Καλύτερο αφιέρωμα στην "ημέρα της μνήμης" δε θα μπορούσες να έχεις κάνει! Οι στίχοι του Διονύση κοφτεροί και ξεκάθαροι επαναπροσδιορίζουν την αλήθεια των πραγμάτων.
Καλό βράδυ

Άστρια είπε...

Ξεχωριστή μου mareld,

"Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω"

Χθες "κατέθεσες", σήμερα κοιμήσου γλυκά.
Καληνύχτα, τί όμορφα θα είναι τώρα στα χιονισμένα! :))

Aνεμος είπε...

Σημαίες και γαρύφαλλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό
πόσα πολλά μπορεί να πεί ενα τραγούδι αγγίζοντας τις ψυχές καλησπέρα

mareld είπε...

Αγαπημένοι μου φίλοι!

Μου αγγίζετε τη ψυχή!

Φιλιά γλυκά καληνύχτας,
από μια καταπαγωμένη Στοκχόλμη!

LIA είπε...

"μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει ,
εγώ ότι αγάπησα σ' εκείνη το χρωστώ."
Ποιος θα μας φέρει πίσω τη στιγμούλα μας;

Η ανάρτησή σου, αφιέρωμα καρδιάς στη ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ.

Φιλιά