Βαθύ κόκκιν' αχείλι κι άσπρο πουκάμισο
μια σ' ουρανούς με στέλνεις και μια στην άβυσσο
σαν σύννεφο με δέρνεις και μοιάζεις του βοριά
Μετάξι θα σου φέρω απ' την ανατολή
το δάκρυ να σκουπίσει που βγάνει το φιλί
κι ύστερα να το κρύψω στο στήθος φυλαχτό
Κι αν ζήσαμε όπως όλοι για όνειρα μικρά
σε πόσα παραμύθια δεν κλάψαμε πικρά
μα το πιο ωραίο, φως μου, ποτέ δεν στο ‘ χω πει
Σ' ένα κορμό ενός δέντρου το γράψαμε παλιά
χωρίς να το σκεφτούμε δεν βγάλαμε μιλιά
κι αντέχει τόσα χρόνια κι αυτό το σ' αγαπώ
Μουσική/στίχοι: Σπυριδάκη Κάλλια
Αποστολάκης Δημήτρης
ΧΑΙΝΗΔΕΣ "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΧΕΙΛΙ"
4 σχόλια:
Καλησπέρα, καλή μου, mareld!
Πολύ μου άρεσε το τραγουδάκι με τους Χαϊνηδες.
Έχω παρακολουθήσει πολλές φορές συναυλίες τους εδώ στην Κρήτη.Είναι υπέροχοι!
Σου έγραψα και για τον αγαπημένο Ξυλούρη, δες το.
Φιλάκια
Καλημέρα καρδιά μου.Είναι γλυκό σαν παραμύθι της γιαγιάς...
Τα άκουσα όλα .Μας γεμίζεις χρώματα και νότες...
Φιλιά και μια ζεστή μεγάλη αγκαλιά...
Καλημέρα κρητικάκι μου!
Πόσο τρυφερό και γλυκό είσαι..
σαν τη σταφιδούλα τη γκυκόξανθη του λατρεμένου τόπου σου!
Σε ευχαριστώ για όλα!
Πολλά φιλιά!
Καλημέρα ματάκια μου!
Να είσαι μόνο χαρούμενη σήμερα!
Σου στέλνω όλη τη δύναμη και τη φρεσκάδα του δάσους!
Γλυκά φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου