Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

..με το φεγγάρι πως αχ πως να τραγουδήσω με το φεγγάρι πως να παρηγορηθώ..




Πάμε μια Βόλτα στο Φεγγάρι

Συνθέτης: Μάνος Χατζιδάκις
Στιχουργός: Νότης Περγιάλης

Τρεις μέρες χώ-
τρείς μέρες χώρισα από σένα
τρεις νύχτες μέ-
τρεις νύχτες μένω μοναχή
σαν τα βουνά
που στέκουν τώρα δακρυσμένα
όταν τα βρέ-
όταν τα βρέχουν οι ουρανοί Δίς

Διώξε τη λύπη παληκάρι
πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι Ρεφραίν

Πως να 'βγω και
πως να 'βγω και να περπατήσω
τα λόγια του
τα λόγια του να θυμηθώ
με το φεγγάρι
πως αχ πως να τραγουδήσω
με το φεγγάρι
πως να παρηγορηθώ

Let's take a walk to the moon

three days I was se-, three days I was separated from you
threes nights I sta-, three nights I stay on my own
like the mountains, that stand now in tears
when they get ra-, when they get rained (by) the heavens

Refrain/Chorus
chase away the sorrow, young lad
let's take a walk to the moon

how may I go out and, how may I go out and walk
his words, his words to remember?
with the moon how, oh how may I sing
with the moon, how may I be solaced

Πάμε μια Βόλτα στο Φεγγάρι
Νάνα Μούσχουρη (Μ.Χατζιδάκις)






Ξημερώνει

Το σύννεφο έφερε βροχή
Κι έχουμε μείνει μοναχοί
Το σύννεφο έφερε βροχή
Κι έχουμε μείνει μοναχοί

Έγινε η βροχή χαλάζι
Δεν πειράζει δεν πειράζει
Έγινε η βροχή χαλάζι
Δεν πειράζει δεν πειράζει

Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί
Σπίτι ουρανός όπου σταθεί
Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί
Σπίτι ουρανός όπου σταθεί

Το δισάκι του στον ώμο
Για το δρόμο για το δρόμο
Το δισάκι του στον ώμο
Για το δρόμο για το δρόμο

Άϊντε ν' απλώσουμε πανιά
Στ' όνειρο και στη λησμονιά
Άϊντε ν' απλώσουμε πανιά
Στ' όνειρο και στη λησμονιά

Δάκρυα η ζωή στεγνώνει
Ξημερώνει ξημερώνει
Δάκρυα η ζωή στεγνώνει
Ξημερώνει ξημερώνει

It's dawning
The cloud brought the rain
And we are left alone
The rain became snow
It doesn't matter, it doesn't matter
What is there for the poor to fear?
Home is the sky, wherever he goes
His bag on the shoulder
For the road, for the road
Let us set sail
to the the dream and oblivion
Life dries our tears
It's dawning, it's dawning...


Ximeroni ξημερώνειNana Mouskouri
Μάνος Χατζιδάκις / Βαγγέλης Γκούφας



7 σχόλια:

mareld είπε...

Αγαπημένοι μου φίλοι!

Φιλιά γλυκά και καληνύχτα!

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ μου,
ούτε κι εδώ που μένω, είναι να πάμε... μια βόλτα στο φεγγάρι, μα
είναι σίγουρο ότι ξημερώνει...

Αν μου είσαι
"ερωτο-βροντο-χτυπημένη", θα σου στείλω ένα καλάθι με ρόδια, να τα σκάσεις και να...μετράς τα...δόντια τους...
ένα-ένα, να πιείς το ζουμί τους, να βαρεθείς, και ν' αναστηθείς!!!

Αγαπημένα κι ανθρώπινα και τα δυό τραγούδια που ανάρτησες.
Κάπου,νομίζω, σου το έχω γράψει... (αν δεν είναι στου κοινού αγαπημένου μας φίλου)
αποφεύγω τα ελληνικά τραγούδια διότι ξεχειλίζει η καρδιά μου και δεν μπορώ να τραγουδήσω...
αρχίζω, μετά σπάζει η φωνή, και τα μάτια με προδίδουν...
Αυτά τα λίγα!!!για να σου κάνω λίγη παρέα.
Υιώτα, Ν.Υ.

Μηθυμναίος είπε...

Διώξε τη λύπη παληκάρι πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι …

Υακινθάκι καλημέρα, όπως βρίσκομαι μου πάει ο παραπάνω στίχος, θα περιμένω λίγες μέρες ακόμη να μεγαλώσει το φεγγάρι και σε καλώ για μια βόλτα... Μικρό ταξίδι ο προορισμός.

Άιντε ν' απλώσουμε πανιά / Στ' όνειρο και στη λησμονιά
Δάκρυα η ζωή στεγνώνει / Ξημερώνει ξημερώνει…


Ξημερώνει κι εγώ στους δρόμους τριγυρνώ κι αν χαράζει το φως δε φτάνει εδώ.
Που να είσαι; ποια χέρια σε κοιμίζουνε; ποια τραγούδια σε νανουρίζουνε;

Νοσταλγικά, αγαπημένα τραγούδια, αποπνέουν μια γλυκιά θλίψη...
Κι εσύ το ξέρεις...

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Ούτε λεπτό στη ζωή μου δεν έχει υπάρξει που να μην είμαι ερωτευμένη..και αναστάσεις έξω από τον έρωτα για μένα δεν υπάρχουν.

Μου αρέσει να καίγομαι!!!!

Εδώ στο δάσος μας τα παιδιά μου ακούν αρκετά δυνατά για να διώχνουν τα κακά πνεύματα ελληνική μουσική.
Όλο το φάσμα!
Δεν κλαίω πλέον αλλά νοσταλγώ!
Από τα τραγούδια τα πολλά που ακούω μερικά τα μοιράζομαι μαζί σας!

Φιλιά πολλά!
Καλό Σαββατοκύριακο!

mareld είπε...

Στράτο μου!

Είσαι καλά;
Χάρηκα που βγήκες μέχρι τη δροσοσταλίδα!
Πέρασα κι εγώ μια γερή κρίση..από το συνηθισμένο πόνο.
Είμαι καλύτερα.

Φεγγάρια εδώ..αν εμφανιστούν είναι τόσο χλωμά και κατά το πλείστον προμηνύουν χιονοθύελλες!

Εμένα με νανουρίζει η σκοτεινή σιωπή του δάσους!

Φιλάκια!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Μηθυμναίος είπε...

Η σκοτεινή σιωπή του δάσους όταν συνοδεύεται από τα τραγούδια που ξέρεις και διαλέγεις, τότε θα έχεις ένα τέλειο νανούρισμα!
Όσο για τον συνηθισμένο πόνο σου, ξέρω πολύ καλά πως τον αντιμετωπίζεις, μα θέλω να ξέρεις πως η αγάπη μας για σένα είναι κι αυτή ένα γλυκό βάλσαμο.
Καλό Σαββατοκύριακο, καλή κι αγαπημένη μου φίλη.

mareld είπε...

Στράτο μου!

Σε ευχαριστώ, ψυχή μου!

Την αγάπη σας τη νιώθω και με κρατάει όταν ξαναβγαίνω στον αφρό γιατί στα πλοκάμια του πόνου,
σας διώχνω μακριά..τη πόρτα την κλείνω πίσω μου..

Να μου είσαι καλά!
Μια όμορφη νύχτα σου εύχομαι!
Φιλάκια!