ΑΠΟΝΗ ΖΩΗ
Σταύρος Ξαρχάκος
Λευτέρης Παπαδόπουλος
Σταύρος Ξαρχάκος
Λευτέρης Παπαδόπουλος
Άπονη ζωή
μας πέταξες στου δρόμου την άκρη
μας αδίκησες
ούτε μια στιγμή
δεν είπες να μας διώξεις το δάκρυ
μας κυνήγησες
Το κρίμα μας βαρύ
μας γέννησες φτωχούς
με τη καρδιά πικρή
γεμάτη στεναγμούς
Άπονη ζωή
δε θέλαμε παλάτια κι αστέρια
να μας χάριζες
μια μπουκιά ψωμί
για μας τα ορφανά περιστέρια
να χαλάλιζες
Μας έδειρε ο βοριάς
μας πήρε η βροχή
το αίμα της καρδιάς
γιατί είμαστε φτωχοί
μας πέταξες στου δρόμου την άκρη
μας αδίκησες
ούτε μια στιγμή
δεν είπες να μας διώξεις το δάκρυ
μας κυνήγησες
Το κρίμα μας βαρύ
μας γέννησες φτωχούς
με τη καρδιά πικρή
γεμάτη στεναγμούς
Άπονη ζωή
δε θέλαμε παλάτια κι αστέρια
να μας χάριζες
μια μπουκιά ψωμί
για μας τα ορφανά περιστέρια
να χαλάλιζες
Μας έδειρε ο βοριάς
μας πήρε η βροχή
το αίμα της καρδιάς
γιατί είμαστε φτωχοί
aponi zoi
ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ
Τάσος Λειβαδίτης
Μίκης Θεοδωράκης
Μικρά κι ανήλιαγα στενά
και σπίτια χαμηλά μου
βρέχει στη φτωχογειτονιά
βρέχει και στη καρδιά μου
Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά ω
π' άναψες το καημό μου
είσαι μικρός και δεν χωράς
τον αναστεναγμό μου
Οι συμφορές αμέτρητες
δεν έχει ο κόσμος άλλες
φεύγουν οι μέρες μου βαριά
σαν τις βροχής τις στάλες
Grigoris Bithikotsis - Vrehi sti ftohogitonia
Τάσος Λειβαδίτης
Μίκης Θεοδωράκης
Μικρά κι ανήλιαγα στενά
και σπίτια χαμηλά μου
βρέχει στη φτωχογειτονιά
βρέχει και στη καρδιά μου
Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά ω
π' άναψες το καημό μου
είσαι μικρός και δεν χωράς
τον αναστεναγμό μου
Οι συμφορές αμέτρητες
δεν έχει ο κόσμος άλλες
φεύγουν οι μέρες μου βαριά
σαν τις βροχής τις στάλες
Grigoris Bithikotsis - Vrehi sti ftohogitonia
12 σχόλια:
Γλυκά μου μπουγαρίνια!
Φιλιά και καλημέρα!
Eδώ μόνο βοριά και βροχή δεν έχουμε. Ήλιο ολόλαμπρο και μπορεί να ανεβάινει και μέχρι το 28-29 το θερμόμετρο.
Φιλιά και καλημέρες φωτεινές!
Η καταχνιά βαριά και η βροχή μόνιμη!
Η θερμοκρασία κοντά στο Ο..
Φιλιά!
Επιθύμησα πολύ σήμερα αυτη δροσοσταλίδα.
Και είχα χάσει αρκετά. Πήγα όμως και τα είδα, και τα άκουσα, όλα, ξεχωριστά μίλησαν στην καρδιά, όπως πάντα.
Και πίσω από ένα συννεφιασμένο ουρανό, το ξέρουμε σίγουρα, υπάρχει ο ήλιος.
mareld μου, να είσαι καλά, σε φιλώ γλυκά για καληνύχτα ...
Γλυκιά μου,mareld,
Κι αν είναι άπονη η ζωή, μερικές φορές κι αν βρέχει στη φτωχογειτονιά, όπως μας λέει και ο αγαπημένος Μπιθικώτσης, εμείς με την άγάπη μας και τη θετική αύρα της καρδιάς μας, θα προσπαθήσουμε για τα ομορφότερα και θα τα ομορφύνουμε όσο μπορούμε περισσότερο.
Άκουσα, πολλές πολλές φορές και τη Μαργαρίτα του πολυαγαπημένου, Κώστα Χατζή.Πόσο μου άρεσε!!!
Πολλά πολλά φιλιά από τη ζεστή, σχεδόν καλοκαιρινή, Κρήτη.
Καλημέρα καρδιά μου.Επέστρεψα ξημερώματα.Πιο ήρεμη.Σ'ευχαριστώ για όλα.
Λία,έχεις δίκηο για την θετική αύρα.Κι εγώ έτσι βλεπω τη ζωή.
Μόνο καμιά φορά,σε μεγάλο πόνο,
αφήνομαι στο βοριά και στη βροχή...
Φιλιά από την μικρή μου πόλη.,
που παλεύει με τα σύννεφα...
Μαρελντακι μου
πως φαινεται οταν επιθυμεις τον ζεστο ηλιο της Μεσογειου!!!
φιλια
Άστρο μου και φεγγάρι μου!
Με πήρε λίγο η καταχνιά!
Απλά δεν την αντέχεις...
Αποφεύγω να μιλάω πολύ γι΄αυτό να μη σας επιρεάζω αλλά είμαι στα δίχτυα της..για πολλούς και διάφορους λόγους..
Φιλιά ψυχή μου!
Αγαπημένη μου Λία!
Εσύ ξέρεις από χθες το βράδυ..
η νύχτα ήταν όπως πολλές άλλες του σκοταδιού..
Θα συνέλθω αλλά όπως σου έχω πει με πηγαίνει σε άλλο κόσμο και με αγαναχτεί..είναι δύσκολα..
Σε ευχαριστώ κρητικάκι μου!
Πολλά φιλιά!
Ματάκια μου όμορφα!
Καλώς ήρθες!
Πάντα καλά να είσαστε και ή θύμησή του να μοσχοβολάει αγιόκλημα και γιασεμί!
Γλυκά φιλιά!
Φαραωνάκι μου!
Η καταχνιά με διαλύει..
αυτή είναι η αλήθεια
αλλά έχω και το πόνο που δεν με αφήνει..
Θα συνέλθω..
Φιλιά καρδιά μου!
Αγαπημένη κόρη της θάλασσας,
μου έγραψες όταν πρωτογνωριστήκαμε σε κάποιο ποίημά μου,
"σπάζεις τη μαυρη καταχνιά
με αχτίνες λέξεις..."
Μου έδωσαν χαρα τα λόγια σου...
και ελπίδα πως ένα κάποιο ίχνος μικρό αφήνουν τα λόγια μου σε κάποια άλλη ψυχούλα...
Αυτή τη χαρά επιστρατεύω τούτη τη στιγμή,μήπως και μια στάλα φως φωτίσω τα σκοτάδια που πολεμάς...
Αχ ,καρδούλα μου...
Ας ήμουν μάγος...ταχυδακτυλουργός ,
καλή νεράιδα του βυθού...
με μια κίνηση το δράκο να σκοτώσω.
Μα είμαι μόνο μια ψυχή που καίγεται στα πάθη της.
Που λιώνει στον ανθρώπινο πόνο.
Που λυτρώνεται μόνο μέσα στα όνειρα
και την αγάπη.
Ό,τι χρειαστείς απ' τα κομμάτια μου
δικά σου...
Δώρο από τα δώρα σου καρδιά μου...
"...λούζεις τα βρεγμένα όνειρά μας με φως ελπίδας...
Το μαύρο δε θα φωλιάσει
στις καρδιές μας..."
Είσαι στη σκέψη μ'αγάπη φως
μαγνήτης ομοφιάς κι ελπίδας...
Σ'αγαπώ καρδιά μου.
Δημοσίευση σχολίου