Γιώτα, ηλιανθάκι μου, το τραγούδι για σένα..
Ξενιτεμένο μου πουλί
εκεί στα ξένα που 'σαι
σου στέλνω μήλο σέπεται
κυδώνι μαραγκιάζει
Σου στέλνω και το δάκρυ μου
σ' ένα μικρό μαντίλι
το δάκρυ μου είναι καφτερό
και καίει το μαντίλι
Ξενιτεμένο μου πουλί
εκεί στα ξένα που 'σαι
ξένοι σου πλένουν τα σκουτιά
ξένοι στα σαπουνίζουν
Στα πλένουν μια στα πλένουν δυο
στα πλένουν τρεις και πέντε
κι από τις πέντε κι ύστερα
τα ρίχνουν στο σοκάκι
Πάρε ξένε μ' τα ρούχα σου
πάρε και τα σκουτιά σου
και σύρε στην πατρίδα σου
σε καρτερεί η φαμελιά σου.
Στίχοι Γιώργος Αρμένης
Μουσική Χρήστος Λεοντής
εκεί στα ξένα που 'σαι
σου στέλνω μήλο σέπεται
κυδώνι μαραγκιάζει
Σου στέλνω και το δάκρυ μου
σ' ένα μικρό μαντίλι
το δάκρυ μου είναι καφτερό
και καίει το μαντίλι
Ξενιτεμένο μου πουλί
εκεί στα ξένα που 'σαι
ξένοι σου πλένουν τα σκουτιά
ξένοι στα σαπουνίζουν
Στα πλένουν μια στα πλένουν δυο
στα πλένουν τρεις και πέντε
κι από τις πέντε κι ύστερα
τα ρίχνουν στο σοκάκι
Πάρε ξένε μ' τα ρούχα σου
πάρε και τα σκουτιά σου
και σύρε στην πατρίδα σου
σε καρτερεί η φαμελιά σου.
Στίχοι Γιώργος Αρμένης
Μουσική Χρήστος Λεοντής
Maria del Mar Bonet & Nena Venetsanou - Carta a l'Exili
7 σχόλια:
«Aλησμονώ και χαίρομαι, θυμούμαι και λυπούμαι, ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο...»
Χαρακτηριστικό του λαού μας μ’ αυτά τα λυρικά δημιουργήματα να προσδίδει όλη την έντονη συγκινησιακή φόρτιση που φέρνει ο «μισεμός»!
Aχ! Άλλωστε και σένα δεν σε χαίρεται η ξενιτιά, Τζιβαέρι μου; Αλλά κι εμάς τόσα χρόνια...
Καλημέρα Μάρελντ! Καλημέρα Υιώτα!
"πουλί θα γίνω και θα 'ρθω πάλι κοντά σ' εσένα..."
Un beso muy grande!
El español de Dana es perfecto!
Que bueno!
Felicitaciones!!!
Un caluroso abrazo a las dos!
Μαρέλντ μου,
πέτρα, η καρδιά μου, νόμιζα...
μ'έκανες αλκυονίδα
να ψάχνω γη και θάλασσα
απ΄τη γλυκειά Πατρίδα!
Με σπασμένη τη φωνή θα σου τραγουδήσω ένα ... εικοσάχρονο ποίημα-τραγούδι μου, από το "Στην 'Αλλη Όχθη" κι είμαι σίγουρη ότι θα μ' αγγίξεις στη καρδιά της Δροσοσταλίδας.
Τούτη η Γη
Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί
το μεταμεσονύχτι
και τίναξε στο στρώμα μου
του μισεμού το δύχτι!
Τί αίσθηση! τί νάρκωση!
Μη φταίει τ' Αυγούστου η λαύρα
που ξύπνησαν οι αισθήσεις μου
σε νοσταλγίας αύρα;
Βρέξε Θεέ της ξενιτειάς,
μη το αρνιέσαι, όχι!
ν' αναθυμιάσει τούτη η Γη
Πατρίδας πρωτοβρόχι.
Βρέξε! ν' αγγίξω το καυτό χώμα με το κορμί μου
κι ίσως πιστέψει η καρδιά
τούτη τη Γη δική μου!
Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί,
ποια την καρδιά ματώνει
και τραγουδώ μεσάνυχτα
σαν πληγωμένο αηδόνι!
Ποιος θα γιατρέψει τη πληγή;
βάλσαμο ποιος θα φέρει;
γλυκό να δώσω το φιλί
στης μάνας μου το χέρι!
Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί!
...και σένα, σε χαίρεται η ξενιτειά, Τζιβαέρι μου...
ο Στράτος; τη γλύτωσε...
μαζί μας, και τόσοι άλλοι στην αλυσίδα της ζωής.
Καλημέρα σας, αγαπημένοι μου,
και Καλό Μήνα!
Υιώτα
Στράτο μου!
"Ο μισεμός είναι καημός το έχε γεια είναι ζάλη
και το καλώς ορίσατε είναι χαρά μεγάλη"
Σε ευχαριστώ!
Φιλιά!
Alma mia!
¨Μη μου θυμώνεις μάτια μου
τώρα που θα σ' αφήσω
κι έλα για λίγο να σε δω
να σ' αποχαιρετήσω¨..
Besitos!
Ηλιανθάκι μου!
Τι όμορφα που γράφεις..
Τι φως σκορπάς..
¨Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί,
ποια την καρδιά ματώνει
και τραγουδώ μεσάνυχτα
σαν πληγωμένο αηδόνι!¨
Αχ..!
Ανάθεμάσε ξενειτιά
εσύ και το καλό σου..
Σε ευχαριστώ για την αυθόρμητη, πλημμύρα του λόγου σου..
μου ζεσταίνει τη ψυχή..
Τα λόγια σου θα ταξιδέψουν για άλλες πολιτείες..μαγικές..
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου