Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

..Μεθυσμένη πολιτεία κάποιας άλλης εποχής σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής..


Η Μεθυσμένη Πολιτεία

Μεθυσμένη πολιτεία με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη
και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία
τ' όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία
μια κορνίζα αδειανή
μια λατέρνα είν' η ζωή μου
με ξεκούρδιστη φωνή
πάνε κι έρχονται σαν πλοία
οι αναμνήσεις στον καιρό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία
κάποιας άλλης εποχής
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία
στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

μεθυσμένη πολιτεία
με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη
και την πήρε η συννεφιά
τ' όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία
κάποιας άλλης εποχής
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία
στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία τ' όνειρό μου το παλιό
Μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Εικόνες από την παλιά Μεσσήνη , την μούσα του λογοτέχνη Σωτήρη Πατατζή που της έδωσε το προσωνύμιο «Μεθυσμένη Πολιτεία» καθώς βάσισε το ομώνυμο μυθιστόρημά του, σε πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις που διεδραματίσθησαν, στην Μεσσήνη του μεσοπολέμου , κάποιες από τις φωτογραφίες της οποίας διασώσαμε στο παρόν βιντεάκι.
Δυνατοί στίχοι από τον Δημήτρη Ιατρόπουλο , όμορφη μουσική από τον Μιχάλη Μικελή και πραγματικά , αντικειμενικά, άριστη ερμηνεία από την Άννα Βίσση.


Μεσσήνη : Η Μεθυσμένη Πολιτεία του Σωτήρη Πατατζή.



4 σχόλια:

Unknown είπε...

Αχ βρε Μπουγαρινάκι μου!

Τι να σου γράψω τώρα; Δεν μπορώ!

Σ' αγαπάω πολύ, μόνο αυτό!

besos, besos, besos, besos...

Μηθυμναίος είπε...

Γι' αυτό Ντάνα κι εγώ δεν γράφω τίποτα.
Να ξέρει, τουλάχιστον, πως κι εγώ την αγαπώ γι' αυτό που είναι;

Σκύψε τώρα, Ντάνα, να σου πω κάτι:
Πόσο θα 'θελα να χορέψω, ο άσχετος, με τη μουσική που της αφιέρωσα στο Μηθυμναίος άκουσέ την και πες μου, σε παρακαλώ, αν δεν έχω δίκιο...

mareld είπε...

Alma mia!

Ένιωσα το ελαφρό σου βήμα όταν μπήκες χθες τη νύχτα..
Συγκίνηση..μια-μια οι λέξεις σου και μια γλυκιά ματιά.
Τι άλλο να θέλει ο άνθρωπος;
Ανοίγω τα χέρια μου, να σ΄αγκαλιάσω να σου πω, Καλώς το, το παιδάκι μου που δεν του πάει ύπνος..

Σ΄αγαπάω κι εγώ και το νιώθεις!

Φιλάκια μωρό μου και καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Στράτο μου!

Τι χαρά!Τι έκπληξη!
Μου αναδύθηκες ξαφνικά και δεν καταλάβαινα τι γίνεται..ακόμη είμαι στο ξύπνημα..τώρα θα πάω για πρωινό.
Λοιπόν τα φανταστικά σου κυκλάμινα που στη Ζάκυνθο τα λέμε κοπελούλες, να χορεύουν στο ρυθμό των sentimientos με κράτησαν άγρυπνη..

Σας αγαπώ και μου λείπετε!
Φιλιά πολλά καλημέρας!