..νερό το φως του να πνιγεί όποιος θέλει να ζήσει..

Νυχτερινο

"Την πέτρα ρώτησα να πει
τι ξέρει και αντέχει
κι εκείνη μου 'πε τη σιωπή
για μυστικό της έχει...

Τ' αστέρι ρώτησα μετά
τι έχει μάθει ως τώρα
τα χίλια χρόνια μ' απαντά
περνάνε σε μιαν ώρα.

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
μια κόκκινη κηλίδα
λάβα το φως αιμορραγεί
να κάψει ότι είδα.

Το χώμα ρώτησα ξανά
παλιά αν ήταν σώμα
και μου πε τα ψηλά βουνά
κι αυτά θα γίνουν χώμα...

Κι ύστερα εσένανε ρωτώ
το νόημα του κόσμου
και λες το χέρι σου κρατώ
κι εσύ είσαι δικός μου...

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
μια χρυσαφένια βρύση
νερό το φως του να πνιγεί
όποιος θέλει να ζήσει"...

στίχοι: Δημήτρης Παπαχαραλάμπους


Νυχτερινο-Σωκρατης Μαλαμας