Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Κορίτσι με τα φοβισμένα μάτια κορίτσι με τα παγωμένα χέρια, άμα τελειώσει ο πόλεμος μη με ξεχάσεις.



Bithikotsis, Theodorakis - Me to lihno tou astrou (1977)


Με το λύχνο του άστρου

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα
στο αγιάζι των λειμώνων στη μόνη ακτή του κόσμου
που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!

Τα κορίτσια μου πένθος για τους αιώνες έχουν
Τ' αγόρια μου τουφέκια κρατούν και δεν κατέχουν
που να βρώ την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!





Bithikotsis, Theodorakis - Tis agapis emata (1977)


Της αγάπης αίματα

Στίχοι: Ελύτης Οδυσσέας
Μουσική: Θεοδωράκης Μίκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου
των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
«Ο που σ’ είδε, στο αίμα να ζει και στην πέτρα»
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
Των φονιάδων το αίμα με φως ξεπληρώνω
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο




Bithikotsis, Theodorakis - Ena to helidoni (1977)


Ενα το χελιδόνι

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Γιώργος Νταλάρας || Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.

Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος

Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στίς πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση





Theodorakis Farantouri O Antonis Belgium 1985


ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ
Ο Αντώνης


Εκεί στη σκάλα την πλατιά, στη σκάλα των δακρύων
Στο Βιλεγκράμπεν το βαθύ, στο λατομείο των θρήνων
Εβραίοι κι αντάρτες περπατούν, Εβραίοι κι αντάρτες πέφτουν
βράχο στην πλάτη κουβαλούν, βράχο σταυρό θανάτου

Εκεί ο Αντώνης τη φωνή, φωνή, φωνή ακούει
- Ω καμαράντ ω καμαράντ, βόηθα ν’ ανέβω τη σκάλα
Μα εκεί στη σκάλα την πλατιά και στων δακρύων τη σκάλα
Τέτοια βοήθεια είναι βρισιά, τέτοια σπλαχνιά είν’ κατάρα.

Ο Εβραίος πέφτει στο σκαλί και κοκκινίζει η σκάλα
κι εσύ λεβέντη μου έλα δω, βράχο διπλό κουβάλα.
- Παίρνω διπλό παίρνω τριπλό, μένα με λένε Αντώνη
κι αν είσαι άντρας έλα δω στο μαρμαρένιο αλώνι.

στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλης
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη





Maria Farantouri-Otan teleiosei o polemos


Oταν τελειώσει ο πόλεμος

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

Κορίτσι με τα φοβισμένα μάτια
κορίτσι με τα παγωμένα χέρια,
άμα τελειώσει ο πόλεμος
μη με ξεχάσεις.

Χαρά του κόσμου, έλα στην πύλη
να φιληθούμε μες στο δρόμο
ν’ αγκαλιαστούμε στην πλατεία.

Κορίτσι με τα φοβισμένα μάτια
κορίτσι με τα παγωμένα χέρια,
άμα τελειώσει ο πόλεμος
μη με ξεχάσεις.

Στο λατομείο ν’ αγαπηθούμε
στις κάμαρες των αερίων
στη σκάλα, στα πολυβολεία.

Κορίτσι με τα φοβισμένα μάτια
κορίτσι με τα παγωμένα χέρια,
άμα τελειώσει ο πόλεμος
μη με ξεχάσεις.

Έρωτα μες στο μεσημέρι
σ’ όλα τα μέρη του θανάτου
ώσπου ν’ αφανιστεί η σκιά του.

Κορίτσι με τα φοβισμένα μάτια
κορίτσι με τα παγωμένα χέρια,
άμα τελειώσει ο πόλεμος
μη με ξεχάσεις.





Theodorakis Farantouri Asma Asmaton Belgium 1985


Άσμα ασμάτων

Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
με το καθημερινό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραί - α

Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες
μην είδατε την αγάπη μου
μην είδατε την αγάπη μου
μην είδατε την αγά - πη μου

«Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι
δεν είχε πια το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά»

Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδερφού της τα φιλιά

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία

Κοπέλες του Μαουτχάουζεν, κοπέλες του Μπέλσεν
μην είδατε την αγάπη μου
μην είδατε την αγάπη μου
μην είδατε την αγάπη μου

«Την είδαμε σε παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι
με κίτρινο άστρο στην καρδιά»

Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδερφού της τα φιλιά

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία


ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ - ΒΕΡΑ ΖΑΒΙΤΖΙΑΝΟΥ




Maria Farantouri-O drapetis


Ο δραπέτης

Ο Γιάννος Μπερ απ’ το βοριά το σύρμα δεν αντέχει
Κάνει καρδιά, κάνει φτερά
μες στα χωριά του κάμπου τρέχει
μες στα χωριά του κάμπου τρέχει

Δώσ’ μου κυρά λίγο ψωμί και ρούχα για ν’ αλλάξω
Δρόμο να κάνω έχω πολύ
πάνω από λίμνες να πετάξω
πάνω από λίμνες να πετάξω

Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τρόμος και φόβος πέφτει
και μια φωνή, φρικτή φωνή
κρυφτείτε, κρυφτείτε απ’ το δραπέτη
κρυφτείτε, κρυφτείτε απ’ το δραπέτη

Φονιάς δεν είμαι, χριστιανοί, θεριό για να σάς φάω
Έφυγα από τη φυλακή
στο σπίτι, στο σπίτι μου να πάω
στο σπίτι, στο σπίτι μου να πάω

Αχ, τι θανάσιμη ερημιά στου Μπέρτολντ Μπρεχτ τη χώρα
Δίνουν το Γιάννο στους Ες-Ες
Για κρέμασμα τον πάνε τώρα
Για κρέμασμα τον πάνε τώρα




Bithikotsis, Theodorakis - Tis dikeosinis ilie (1977)



Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα!




Mikis Theodorakis - Ki esi lae vasanismene (1974)




O υμνος του ΕΛΑΣ, Μικης Θεοδωρακης




Ε.Α.Μ.




Nikos Beloyannis




Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδερφού της τα φιλιά

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία

10 σχόλια:

Φωτεινή S είπε...

Πολύ μου αρέσει η "Δροσοσταλίδα" σου.

Μηθυμναίος είπε...

"Σωπαίνω και βυθίζομαι στα πιο βαθιά νερά σου / Στα κύματα σου ορκίζομαι κι έρχομαι πιο κοντά σου"

Πολύ έπος στα τραγούδια σου σήμερα.
Σ' ευχαριστούμε!

mareld είπε...

Φωτεινάκι μου!

Καλώς ήρθες ψυχή μου!

Χαίρομαι που σου αρέσει
το μικρό μου μπουγαρίνι!

Φιλιά!

mareld είπε...

Στράτο μου!

Ποιός άνεμος σε έφερε;

Βοήθεια...!!!

Χ Ι Ο Ν Ι Ζ Ε Ι!!!!!
Ο ουρανός έχει το ροζ χρώμα του χιονιού!

Εγώ σ΄ευχαριστώ!

Σήμερα θυμήθηκα το πατέρα μου!
Με τα αντάρτικα που τραγούδαγε στη μάνα μου, από το απέναντι βουνό, αφού ανήκαν σε αντίθετα μέτωπα, κατάφερε να τον ερωτευθεί κι έτσι υπάρχω κι εγώ στη ζωή!

Φιλιά!

Ερατώ είπε...

Mareld!
Καλησπέρα!
Πολύ ωραίο το σημερινό σου αφιέρωμα!
Τα τραγούδια, η ταινία για τον Μπελογιάννη, οι στίχοι , όλα μαζί μια γερή δόση από την ιστορία μας, πικρή βέβαια αλλά και ηρωική ταυτόχρονα.
Να είσαι καλά που μας τα θύμισες!

Μηθυμναίος είπε...

"Τραγούδι μου απροστάτευτο
κι αγουροξυπνημένο
πού πας με τόση παγωνιά
ανάλαφρα ντυμένο".


Μια αγκαλιά να ζεσταθείς μπορώ να σου προσφέρω!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Έτσι να'ρθεις
σαν το χιόνι που βρήκα
έξω από την πόρτα μου το πρωί...
Δίχως δική μου πρόσκληση.
Δίχως καμία προτροπή.

Μικρό λευκό μου χιόνι
λευκά τα όνειρά σου...

Πολύ δυνατά τα ακούσματα σήμερα.
Όπως και η εικόνα που γεννήθηκε μπροστά μου με τη μάνα και τον πατέρα στα αντίπαλα στρατόπεδα...

Μια αντί-θεση σε γέννησε
ενώ ένας έρωτας γέννησε
τη συμφιλίωση
που έθεσε εσένα σε λειτουργία...

mareld είπε...

Ερατώ μου!

Ανήκω σε αυτούς που όταν πλησιάζουν αυτές οι μέρες αρχίζω να λυγίζω μέχρι που σωριάζομαι..ντρέπομαι για τον "άνθρωπο"

"Έως χθες ακόμα ακολουθώντας το γενικό ρεύμα πίστευα κι εγώ ότι η Βία και ο Πόλεμος έχουν ως βασικές αιτίες οικονομικά συμφέροντα, θρησκευτικούς και εθνικούς φανατισμούς και άλλα παρόμοια.

Σήμερα πια είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά στο βάθος δεν είναι παρά προσχήματα και ότι η βασική αιτία απ' όπου ξεκινά η δίψα για κατάκτηση και αίμα, βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο. Με μια συμπληρωματική παρατήρηση: Ότι δηλαδή η αγριότητα αυξάνει όσο ο άνθρωπος γίνεται περισσότερο πολιτισμένος. Που σημαίνει ότι ο λεγόμενος πολιτισμός είναι ένα απλό ένδυμα για να σκεπάζει και να κρύβει τον αληθινό εαυτό μας, που παραμένει μέσα απ' τους αιώνες το ίδιο άγριος και τερατώδης".
Μίκης

Συμφωνώ μαζί του!
Φιλιά!

mareld είπε...

Σε ευχαριστώ Στράτο μου!

Πως να νιώθει κανείς..

"Και για να γίνω περισσότερο κατανοητός, σας καλώ να συγκρίνουμε τις αγριότητες των άλλοτε αγρίων μ' αυτές των προχθεσινών, των χθεσινών και των σημερινών δήθεν πολιτισμένων. Υπάρχει άραγε μέσα σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, αγριότητα που να ξεπερνά τις θηριωδίες του Ναζισμού; Και όμως την εποχή εκείνη η Γερμανία συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα πλέον πολιτισμένα έθνη της εποχής. Με υψηλό επίπεδο μόρφωσης, πολιτισμού, κοινωνικής οργάνωσης, με χιλιάδες επιστήμονες, καλλιτέχνες, διανοούμενους, υπήρξε πρότυπο ανεπτυγμένης ανθρώπινης κοινωνίας. Και όμως απ' τη μια μέρα στην άλλη είδαμε τα εκατομμύρια αυτών των πολιτισμένων να ξεπερνούν σε βία και σε αγριότητα όλους τους άγριους όλων των εποχών, από την εποχή του Νεάντερνταλ, του Αττίλα, των Σταυροφόρων, των Κονκεστατόρ μέχρι των αγίων της Ιερής Εξέτασης".Μίκης
Φιλιά!

mareld είπε...

Αμαζόνα μου!

Ανοίγω τη δροσοσταλίδα και σε βρίσκω δίπλα από ρυάκι με γάργαρο καθαρό νερό!
Αυτές τις μέρες πενθώ..για το αδικοχαμένο αίμα!

Συνέχεια από το Στράτο..
απόσπασμα από την ομιλία του Μίκη στους Δελφούς.

Η εξήγηση-δικαιολογία υπήρξε ότι έπεσαν θύματα ενός παρανοϊκού. Όμως κι αυτός καυχιόταν ότι κάθε πρωί βουρτσίζει τα νύχια του, ότι είναι χορτοφάγος κι ότι λατρεύει τον Βάγκνερ. Δεν έχανε ούτε ένα Φεστιβάλ στο Μπαϋρόϊτ, όπου μάλιστα εφιλοξενείτο στο σπίτι του Βάγκνερ. Μήπως όμως και οι συμπατριώτες του δεν ήσαν ένθερμοι οπαδοί της κλασσικής μουσικής, σε σημείο που να σχηματίζουν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως μικρές συμφωνικές ορχήστρες από κρατούμενους, για να συνοδεύουν τους μελλοθάνατους στους τόπους θανατώσεων, όπως στην κρεμάλα, στον αποκεφαλισμό με τσεκούρι και -το πιο συνηθισμένο- στους θαλάμους αερίων;

Κι ας μη βαυκαλιζόμαστε ότι όλα αυτά τα έκαναν δήθεν μόνο τα Ες-Ες και η Γκεστάπο. Έζησα τη φρίκη εκείνης της εποχής και γνώρισα τα υπόγεια της Γκεστάπο, όπου ήσαν τακτοποιημένα τα όργανα των βασανισμών με γερμανική ακρίβεια και μπορώ να πω με λύπη -γιατί δεν θα ήθελα να στενοχωρήσω τους σύγχρονους Γερμανούς που ειλικρινά τους εκτιμώ- ότι για να γίνουν όλα αυτά, ήταν αναγκαία η συμμετοχή πολλών εκατομμυρίων πρώην πολιτισμένων και νυν αγρίων ανθρώπων, που αντλούσαν ηδονή από τον πόνο των άλλων και διψούσαν για αίμα πολύ περισσότερο και από τα άγρια θηρία της ζούγκλας.

Πολλές φορές με φοβίζει το "θηρίο" άνθρωπος!

Τη καταχνιά έξω τη κόβεις με το μαχαίρι!
Το θερμόμετρο έπεσε κάτω από το μηδέν τη νύχτα και το ένιωσα.
Πάγωσαν τα όνειρά μου!

Σας ευχαριστώ που μου τα ξαναζεσταίνεται!

Φιλιά γλυκά καρδούλα μου!