Ο γλάρος
Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος
Μου ‘πε: κοίτα πως πετάω
κι από τα ψηλά κοιτάω
έτσι είδα τα όνειρά σου
κι είμαι τώρα εδώ μπροστά σου
Μου ‘πε κι άλλα - μου ‘πε κι άλλα
ώσπου άρχισε ψιχάλα
έλα, μου ‘πε πάμε τώρα
δε φοβόμαστε τη μπόρα...
Θα πετάξουμε παντού
έχω θύελλα στο νου
αστραπή μες στην καρδιά μου
ουρανό τα όνειρά μου
Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος
"O Γλάρος"Μανώλης Λυδάκης
μουσική και στίχοι Βάσω Αλαγιάννη
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος
Μου ‘πε: κοίτα πως πετάω
κι από τα ψηλά κοιτάω
έτσι είδα τα όνειρά σου
κι είμαι τώρα εδώ μπροστά σου
Μου ‘πε κι άλλα - μου ‘πε κι άλλα
ώσπου άρχισε ψιχάλα
έλα, μου ‘πε πάμε τώρα
δε φοβόμαστε τη μπόρα...
Θα πετάξουμε παντού
έχω θύελλα στο νου
αστραπή μες στην καρδιά μου
ουρανό τα όνειρά μου
Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος
"O Γλάρος"Μανώλης Λυδάκης
μουσική και στίχοι Βάσω Αλαγιάννη
9 σχόλια:
Αγαπημένα μου, Γλαράκια!
Εδώ δεν ψιχαλίζει..βρέχει.
Ερχόσαστε ..μπροστά μου..
και
μου ψυθιρίζετε..
έλα, πάμε τώρα
δε φοβόμαστε τη μπόρα...
Αμέτρητα γλυκά φιλιά!
Καλή Σας βδομάδα!
... είναι και το ψιθύρισμα ένα είδος συντροφιάς, καλή μου Μαρέλντ...
ακόμα κι αυτή η στάλα που πέφτει επαναληπτικά κι ενοχλητικά από την ... κάνουλα του μπάνιου, στο κουβαδάκι ως που να γεμίσει... και που ο Δημήτρης δεν την έφτιαξε ως τώρα... ΕΙΝΑι ΚΙ ΑΥΤΌ ΜΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΆ, ΑΡΚΕΊ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΕΤΣΙ...
Να είσαι καλά, κορίτσι μου,
δική σου, Υιώτα
καρδούλα μου,
σε βρίσκω συνεχώς στη ζωή μου, μ'ένα τρόπο που καμιά σχέση δεν έχει με τη λογική αλλά γέννημα είναι του ονείρου και του απ'αλλού φερμένου...
Μόλις χθες,στην επιστροφή μας από Φλώρινα(βόλτα σε κουμπάρους μας)έβαζα στα παιδιά ν'ακούσουν αγαπημένες μουσικές(έχω τρία,θα σου πω γι'αυτά και για άλλα πολλά,να συμπληρωθεί ακόμα λίγο η εικόνα...).
Κάποια στιγμή ακούμε τον Γλάρο από τον Λυδάκη,μιλάμε γι'αυτό,μιλάμε και για τον άλλο,έναν φίλο απ'τα παλιά,το γλάρο Ιωνάθαν...
Σήμερα το βράδυ λοιπόν,θα βγάλω βόλτα τρεις μικρές ψυχούλες ως τη δροσταλίδα για να γνωρίσουν τα γλαράκια σου.Τον Δημήτρη,(δωδεκαετής)τον πήρα ήδη μαζί μου στο γλυκοχαράζει και γευτήκαμε παρεούλα τη γλύκα απ'το αμπελάκι σου...
Για σένα όμως γνωρίζουν και τα κορίτσια(Ελένη δέκα ετών και το σφουγγαράκι μας η Ελευθερία,οκτω Οκτωβρίων)αφού με βλέπουν στην οθόνη μπροστά...μαμά...γιατί χαμογελάς;.. μαμά... γιατί δακρύζεις;
θα πετάξουμε παντού,
έχω θύελλα στο νου,
αστραπή μες την καρδια μου,
ουρανό τα όνειρά μου...
θα έρθω...
έχω κάτι γλυκά μαγικό να περιμένω απ'το ταξίδι μου στο Βορρά...
φιλιά σε όσους σ'αγαπάνε και σε προσέχουν...
Πολυαγαπημένο τραγούδι από το πρώτο άκουσμα! Με έχει συνεπάρει με έχει μαγέψει με έχει ταξιδέψει! Το έχω κάνει "δικό μου". Είναι από αυτά που λέω στην παρέα μου τις ώρες που αφουγκράζονται τη μουσική και τα λόγια. Τις μικρές ώρες που μια κιθάρα και μερικές ανάσες γύρω γύρω κάνουν παρέα. Σ' ευχαριστώ που μου το θύμησες ξανά! Καλό βράδυ
Πολύ ωραία τα λόγια του τραγουδιού, καμιά φορά, όταν τα δούμε γραμμένα σταματάμε πιο πολύ σε αυτά.
Αν και αργά, σου στέλνω mareld μου μία καλημέρα κι άσε τη βροχή απ' έξω να πέφτει. Και πολλά χαμόγελα :))
http://www.youtube.com/watch?v=J0j3-tmQLjg&feature=related
Ηλιανθάκι μου!
Ο κάθε ψίθυρος μου λες είναι συντροφιά..
ναι εδώ στο δάσος που έχει απόλυτη ησυχία
όταν φυσάει νιώθω όμορφα.
Φεύγω από την απραξία και κινούμαι προς τη ζωή θα έλεγα..
Παιδί με νανούριζε η Θάλασσα.
Ζούσα σχεδόν στη παραλία και όλα της τα καμώματα μου ήταν αγαπημένα
και μου έπλασαν το χαρακτήρα μου..πιστεύω..
Πολλά φιλιά και την αγάπη μου!
Γλυκιά μου Αμαζόνα!!
Μπαίνεις στη δροσοσταλίδα χορεύοντας και τραγουδώντας..
Πρέπει να ασχολείσαι με το Θέατρο γιατί μου μοιάζεις σκηνοθέτης αλλά και σεναριογράφος.
Όλα ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μου και φυσικά θα ήθελα να ήμουν κάπου εκεί κοντά σας..
Ποτέ δεν έχω έρθει Βέροια και Φλώρινα. Μου φαντάζουν μαγικά τοπία..
Και τώρα με τα τρυφερά σου βλασταράκια τι συγκίνηση μου έδωσες..!!!
Ο Γλάρος του Λυδάκη και ο συμβολισμός του..
το κουράγιο που βρίσκουμε στις αγνές ανθρώπινες σχέσεις..
και ο Ιωνάθαν.. τόσο καταπληκτική ιστορία πάλης για τη ζωή..
Αν θα ψάξεις στο Nostalgia θα τον βρεις, αφιερωμένο στην όμορφη Γλαρένια μας.
Και τώρα..!!!
Τρία μικρά χαριτωμένα, εξυπνούλια, γελαστούλια, χαϊδεμένα,
το Δημήτρη, την Ελένη και την Ελευθερία έχεις φέρει στη ζωή και στην
ομορφαίνουν ψυχή μου..
Να τα χαίρεσαι!!!
Να τα βλέπεις να μεγαλώνουν και να γεμίζουν το σπίτι ζεστασιά και Φως από τα γλυκά τους μάτια..
Δεν έχω υπομονή..θέλω τώρα να σας συναντήσω.
να φτιάξω στα παιδιά σουηδικά κουλουράκια, χυμό από φρούτα του δάσους και να ρθείτε..να σας κάνω μια αγκαλίτσα..
Φιλιά πολλά-πολλά και αγκαλίτσες στα παιδιά και σε σένα!
Καλή μας μέρα!
Αγαπητέ μου Φίλε, καλώς ήρθες
στο μπουγαρίνι..ή δροσοσταλίδα!
Χάρηκα που βρήκες το αγαπημένο σου τραγούδι!
Μένω Σουηδία αλλά το 95 ήμουν ένα χρόνο Επίδαυρο.
Εκεί λοιπόν στη παραλία της Επιδαύρου υπήρχε μια πέτρα μες στη Θάλασσα και κάθε πρωί και βράδυ πήγαινα και καθόμουν σε αυτή τη πέτρα και διαλογιζόμουν..
Διαλογισμό άρχισα από 4χρ..ακριβώς σε μια πέτρα σε παραλία της Ζακύνθου.
Πιο πέρα υπήρχε μια άλλη πέτρα που συχνά καθόταν ένα γλαράκι όπως το δεύτερο στην ανάρτηση.
Όταν έφυγα έκλαψα για το γλαράκι αλλά και για τη πέτρα.
Συγχρόνως πρέπει να σου πω ότι ετοίμαζα ανάρτηση για το Nostalgia
και τα λόγια σου μου έφεραν στο νου..
Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.
Σε ευχαριστώ!
Πάντα να περνάς ευχάριστα!
Καλή σου μέρα!
Άστρια!
Άστρο μου και φεγγάρι μου μαργαριτάρι μου!
Η κάθε σου επίσκεψη μου δίνει χαρά και δύναμη να αντέξω το σκοτάδι αλλά και την ατέλειωτη βροχή.
Έρχεσαι με πολύτιμα δώρα που μου ανεβάζουν την ύπαρξη λίγο πιο πάνω από την ανάσα του βροχερού μου δάσους.
Σε ευχαριστώ!
Πάντα να γελάς!
Φιλιά και καλή σου μέρα!
Δημοσίευση σχολίου