Katrin..λατρεμένο μου Κεφαλονιτάκι..νάνι το μωρό μου νάνι..Νανούρισμα
Βλέφαρό μου
Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλ' το, σιγά
Κι από μέλι, γάλα να ’ν' του ονείρου του η σκάλα, πλατιά
Βλέφαρό μου, σφαλιστό, αχ τυχερό μου
Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις
Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλ' το, σιγά
Κι από μέλι, γάλα να ’ν' του ονείρου του η σκάλα, πλατιά
Βλέφαρό μου, σκαλιστό, αχ τυχερό μου
Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις
Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλτο, σιγά
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Πρώτη εκτέλεση: Χρόνης Αηδονίδης
Βλέφαρό μου Χρόνης Αηδονίδης
Βλέφαρό μου
Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλ' το, σιγά
Κι από μέλι, γάλα να ’ν' του ονείρου του η σκάλα, πλατιά
Βλέφαρό μου, σφαλιστό, αχ τυχερό μου
Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις
Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλ' το, σιγά
Κι από μέλι, γάλα να ’ν' του ονείρου του η σκάλα, πλατιά
Βλέφαρό μου, σκαλιστό, αχ τυχερό μου
Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις
Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλτο, σιγά
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Πρώτη εκτέλεση: Χρόνης Αηδονίδης
Βλέφαρό μου Χρόνης Αηδονίδης
9 σχόλια:
Δες ένα περίεργο σήμερα...
πόσο γλυκά με ξύπνησε ένα νανούρισμα....
γλυκά που μου 'φερε στο νου στιγμές αγαπημένες...
Τον περασμένο Μάη,ο Χώρος Τεχνών της Βέροιας στέγασε την εκδήλωση υπέρ του Συλλόγου Καρκινοπαθών που την ιδέα και την υλοποίησή της είχε ο αγαπημένος φίλος Θωμάς Λιόλιος(στο blog του θα βρείτε λεπτομέρειες)
Τότε είχαμε όλοι οι φίλοι την ευτυχία να ταξιδέψουμε στα λυτρωτικά ταξίδια της ευαίσθητης ψυχής του, με όχημα την αισθαντική φωνή του.
Είχα τη ροή του προγράμματος στα
χέρια μου,γι'αυτό και την τύχη να στέκομαι πολύ κοντά του όλη τη βραδιά(στις κουίντες του θεάτρου).
Το τελευταίο τραγούδι που διάλεξε ο Θωμάς ήταν το νανούρισμα που μας
χάρισες πρωί πρωί σήμερα και ήταν η στιγμή που γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα...ίσως γιατί εκείνη την ώρα ο Θωμάς, θυσίαζε ολόκληρη την ύπαρξή του για μας...
Ηταν μια ξεχωριστή βραδιά,
ξεχωριστή κι η κάθε μας μέρα,
γλυκά να σ'έβρει η καλημέρα μου
σαν νανούρισμα για την παιδικότητα της ψυχής μας....
Τι γλυκό νανούρισμα!Η τέλεια αγάπη και φροντίδα .Με τέτοια λόγια και τέτοια μουσική, κλείνουμε τα μάτια και ονειρευόμαστε...ακούμε τον ίδιο το Θεό, να μας γλυκονανουρίζει, με στοργή και αγάπη, και με την ελπίδα ότι δε χάθηκαν όλα, στη δίνη των δύσκολων καιρών μας.
Σου στέλνω μια ζεστή αγκαλιά, να σε νανουρίσει τόσο γλυκά, όσο γλυκά τα λόγια του τραγουδιού, όσο γλυκιά είσαι κι εσύ.
Πολά φιλιά
Βρε Ζακυνθινοπούλα μας!! Δεν κάθεσαι ποτέ ήσυχη, ε? :-)
Όλες σου οι κινήσεις ένα ατελείωτο χάδι προς όλους μας... Πάντοτε κι ανεξάρτητα από τις οποιοδήσποτε συνθήκες, οι πιο «απλές» σου επιλογές, -οι οποίες κατά τω πλείστον σου έρχονται στο μυαλό «όλως τυχαίως» και χωρίς καν δεύτερη σκέψη-, πως είναι δυνατόν να δίνουν στον καθένα μας ότι περισσοτερο ζητάει η ψυχή του έτσι απλόχερα... και φυσικά οι παρεβρισκόμενοι και οι αποδεκτές αυτών.. «παρ’ τους κάτω» που λένε.. :-) !!!! Εγώ προσωπικά, όσα ευχαριστώ και να σου έλεγα για την τόση αγάπη κι ελπίδα που πάντα μας δίνεις θα ήτανε πάντα λίγα..
Mareld μου, σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να σου πάνε όλα όπως ακριβώς τα θες και ξέρω ότι έτσι ακριβώς θα γίνει, διότι σε ένα τόσο εξαιρετικής ποιότητας κι ομορφιάς άτομο δεν μπορούν παρά να εκπληρωθούν όλες οι επιθυμίες.
Πολλά φιλιά!!
...Φέρνε μας, φέρνε μας στις αθώες ώρες...
μέχρι που θα... ξεμωραθούμε...
Και βέβαια αστειεύομαι, φίλη μας γλυκειά.
Είχα τη τύχη και να γνωρίσω τον Αηδονίδη, σ' ένα ταξίδι του στη Νέα Υόρκη, για κάποια βράβευσή του από τους συντοπίτες του.
Σεμνός, γλυκόλαλος άνθρωπος.
Κι εσύ, Μαρέλντ μου, όλο και θα μας έλκεις κοντά σου με κάτι που θα μας αγγίζει βαθειά.
Δική σου, Υιώτα
Αγαπημένη μου Ιππολύτη!
Αυτό το νανούρισμα δεν ήξερα ότι υπάρχει και το πρωτοάκουσα
ένα βράδυ που ήμουν άγρυπνη και στενοχωρημένη..
Είχε φύγει ο γιος μου ο μικρός για Σουηδία και δεν άντεξα.
Στο αεροδρόμιο σωριάστηκε..
Τη νύχτα εκείνη άκουγα Μελωδία και έβαλαν αυτό το νανούρισμα.
Έκλαψα και το κλάμα ήταν ανακουφιστικό.
Από τότε το έψαχνα..και θυμόμουν μόνο ..από μέλι..
Τυχαία το βρήκα..
Το αφιέρωσα στη Κατερίνα γιατί της έχω μεγάλη αδυναμία..
Χάρηκα που σου θύμισε την όμορφη νύχτα της εκδήλωσης με το Θωμά..
Χαίρομαι όταν χαιρόσαστε και Εσείς..
Φιλιά καρδιά μου!
Λία μου γλύκό μου Κρητικάκι!
Το νανούρισμα σε όλους τους καλούς και ευαίσθητους αρέσει γιατί γλυκαίνει όλη μας την ύπαρξη..
Είναι τα λόγια του τρυφερά σαν χάδι και έχει την ανάσα του μωρού..
Σε ευχαριστώ για τη γλυκιά σου αύρα που φτάνει μέχρι εδώ..
Φιλιά και ελπίζω να είσαστε καλά!
Καλή σας νύχτα!
Λατρεμένη μου Ρόνια!!
Κόρη του Ληστή!!
Απ΄ τη πρώτη στιγμή που σε συνάντησα εκεί στο πάσο..
τη Ρόνια μου θύμησες και θα έρθει η στιγμή που θα την δούμε
και εγώ παρακαλώ θα κάθομαι στο κίτρινο καναπεδάκι..
Κατρινάκι μου σε απεθυμάω μέχρι που παραμιλάω στο δρόμο για το ICA..
κυρίως στην επιστροφή..με καρτούλα στα χέρια και νανουρίσματα στη καρδιά..
Αυτά να μη μου τα κάνεις γιατί μπορεί να σιωπώ αλλά αυτή μου η σιωπή είναι ηφαιστειακή..
Όσο για τις ευχές σου μωράκι μου, θα με κάνεις στο τέλος να το πιστέψω..πάντως έτσι κι αλλιώς εσύ είσαι η κουμπάρα...!!!!!
Φιλιά και αγκαλίτσες!
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!
Ηλιανθάκι μου!
Χάρηκα που άκουσες το αγαπημένο μου νανούρισμα..παιδιά είμαστε όλοι εξ άλλου..και τα νανουρίσματα θα συνεχιστούν μια και πέφτω σε λίγο σε χειμερία νάρκη..
Ατέλειωτος ο Χειμώνας και η γλύκα μαζί με τη τρυφερότητα από τα νανουρίσματα μας είναι απραίτητα..
Εγώ ακουστά τον είχα τον Αηδονίδη
μέχρι που τον άκουσα στους Ολυμπιακούς..από κει και μετά ανήκει στους πιο αγαπημένους μου.
Φιλιά ψυχή μου!
Καλή μας βδομάδα!
Αυτό να λέγεται!!!!! :-)))
Xxxx!
Δημοσίευση σχολίου